موج جدید اعتصابات و تجمع های اعتراضی کارگران و جنبشهای مختلف تودەای در یک سال اخیرو به خصوص بعداز خیزش دیماه ، جنبش کارگری و دیگر جنبشهای تودەای را وارد فاز جدیدی ازاعتصابات واعتراضات در دوره کنونی کرده است. اعتصاب کارگران راه آهن ، اعتصاب کارگران هپکو اراک ، اعتصاب رانندگان کامیون ، تحصن معلمان و دانشجویان ، اعتصاب کسبه و بازاریان در شهرهای مختلف ایران و کردستان و اعتصاب و تجمعات هر روزە کارگران هفت تپە و فوالاد اهواز و دیگر اعتصابات کارگران در بخشهای مختلف مراکز تولیدی در گوشه و کنار ایران ، از جملە رویدادهای مهمی هستند که در فاصلە ماههای گذشتە رخ دادەاند و تاثیرات خود را بر روند روبە گسترش اعتراضات کارگری و تودە در ایران گذاشتە است و پیروزیش را در نبردهای دیگرخود تضمین کردەاست. این اعتراضات کە ریشە در مبارزه چهل ساله علیه سرمایه داری عریان جمهوری اسلامی و گسترش فساد و تداوم نظام مستبدی و سرکوب و ریاضت اقتصادی دارد، جنبش کارگری و جنبشهای دیگر اجتماعی در ایران در موقعیت جدید تری قرار داده است. میتوان آنرا نقطە عطفی مهم در جنبش کارگری در یران دانست.
شعار نان ، کار ، آزادی ، اداره شورائی ، گرچە از طرف کارگران هفت تپە درخشید اما دیری نپائید همین شعار ، به شعار اصلی جنبشهای اجتماعی تبدیل گردید و همه این جنبشها را در شعاع یک دایرە جمع و آنها را به همدیگر وصل نمود . امروز به راحتی میتوان در همه تجمعات کارگری ، دانشجوئی ، فعالین حقوق زنان معلمان و کسبه و بازاریان در جاجای ایران ، شاهد چنین شعارهایی بود که از طرف اقشار مختلف مردم سر دادە میشود و میرود تا در جامعە فراگیرتر شود. و اما موفقیت و نکات مثبت و برجسته این اعتصابات وهمچنین اعتصابات گذشته در درون بخشهای مختلف جنبش کارگری ، باعث شده است که نمایندگان کارگری پخته تراز گذشته عمل کنندو با جدیت هر چه بیشتربه سمت و سوی طرح کردن راهکاری دیگر برای پیگیری مطالبات خود، از طریق شوراهای مستقل کارگری اقدام کنند تا باچشم‌انداز جدیدی دوره دیگر از نبرد خود را با دشمنان طبقاتی شان بگشایند. حال امروز نیز در ادامه این نبردها شاهد تجمعات و اعتصابات دیگری نیز هستیم که هر کدام به نوعی تاثیرات فزاینده ای میتواند برروند نبرد طبقاتی جنبش کارگری درایران داشته باشد . تاثیراتی که مبارزات جنبش کارگری را وارد فاز جدیدی از اعتراضات و اعتصابات خود کرده است.
کارگران در ایران پیشینه مبارزات طولانی برای تحقق خواستهایشان در پرونده خود دارند . بی شک سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه ، گروه ملی فولاد اهواز جزو همین دسته از کارگرانی هستند که تجارب ارزشمندی در دست و پنجه نرم کردن با دولت سرمایه داران برای به دست آوردن حق خود در فاصله میان ۴٠ سال گذشته به گنجینه تجربیات طبقه کارگرایران افزوده است.
تلاش برای ایجاد شوراهای مستقل کارگری که کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز و هفت تپه به درستی امروزبرآن پای میفشارند به عنوان یک ضرورت و یک نیاز طبقاتی و مبارزاتی دردوره کنونی دربرابر فعالین کارگری برای ادامه روند مبارزات شان قرارگرفته است. که بدون شک پیروزی در چنین حرکتی ی میتواند چندین گام مبارزات جنبش کارگری به جلو هدایت کند. حال نتیجه میگیریم که جنبش کارگری با چنین موقعییتی که در دوره کنونی پیدا کرده است می تواند همچون گذشته فعالترین جنبش اجتماعی در دوره کنونی باشد و سکان اعتراضات را در کارخانه و خیابانها بدست گیرد وگام درجهت سراسری شدنشان بردارد و همگان را دراعتراض و اعتصاب و مبارزه خود فرا خواند.
در چنین شرایطی روی سخن با کارگران پیشرو و سوسیالیست و فعالینی است که در موقعیت رهبری این مبارزات قرار دارند. آنها که درراس حرکت های پیش رو نقش آفرینی میکنند، باید برای به پیروزی رساندن و پیوند زدنش با دیگر اعتصابات و اعتراضات دیگر دربخشهای مختلف جنبش کارگری، اقدام جدی از خود نشان دهندو تلاششان را در این عرصه بیشتر کنند.
در این دوره که به درست بر ایجاد شوراهای مستقل کارگری، یعنی مستقل از دولت و کارفرما و دخالت آنها تاکید میشود، نباید اجازه داد جریانات اپورتونیست و پوپولیست با سو استفاده از چنین حرکت مثبتی در جنبش کارگری،ایجاد شوراهای مستقل کارگری را با “شوراهای همگانی و مردم” در دیگر نقاط جامعه، که از آخوند تا سرباز و پولدار و بی پول، مذهبی و کمونیست و غیره را میتواند در بر بگیرد و برای یک امر دیگر ضرورت پیدا میکند یکی کنند و با آن مخدوش نمایند، مخدوش کردن این سنت طبقاتی-کارگری و پرچم حربه شناخته شده پوپولیستهای چپ نما “مردم” گرا هستش که مستقیما به زیان شکل گیرل صف مستقل کارگری-سوسیالیستی طبقه کارگر تمام میشود، و در نهایت به زیان روند سرنگونی انقلابی و دست یابی به آزادی و برابری و سوسیالیسم!
از اینرو پای فشاری بر ایجاد شوراهای مستقل کارگری در مراکز کار به عنوان ارگان تصمیم گیرنده و رهبری کننده در مقابله با دولت و کار فرما و غیره و گسترش و اتحاد این مراکز و شوراها در کلیه مراکز کارگری رمز پیروزی کارگر نه تنها در جدال امروزی با کارفرما و دولت که پایه های اتحاد سازمانیافته ، مترقی و سوسیالیستی در تسریع به روند سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و استقرار سوسیالیسم و حکومت شورائی کارگری را نیز به همراه خواهد داشت.
گسترش ارتباط فعالین و پیشروان کارگری بخش های مختلف جنبش کارگری با یکدیگر، بطوریکه بتوانند مبارزات کارگران را در محدوده های هرچه وسیعتری به هم مربوط سازند، هم پیش درآمد ایجاد تشکل های نیرومند کارگری است و هم راه را برای سراسری شدن این مبارزات هموارتر می سازد. آغاز چنین روندی، تحولی در جنبش کارگری ایران محسوب می شود و این حرکت انقلابی مایه افتخار شبکه مرتبط پیشروان و فعالین کارگری خواهد بود که زمینه ساز چنین تحولی در جنبش کارگری در دوره کنونی را فراهم میآورند.
پیش به سوی اتحاد هر چه بیشتر طبقاتی جنبشمان، پیش بسوی ایجاد شوراهای کارگری با پرچم و سیاست سوسیالیستی!
منبع: شماره ٧٩ نشریه سوسیالیسم امروز
٢۴ آذر ١٣٩٧
١۵ دسامبر ٢٠١٨