نیش عقرب نه از ره کین است اقتضای طبیعتش این است
امروز اتحادیه آزاد کارگران در ایران اعتراضی خیابانی را در تهران در حمایت از اعتراضات کارگران هفت تپه و کارگران فولاد اهواز سازمان داد در این راه پیمایی و تجمع پروین محمدی با وجود فشارهای امنیتی دقایقی سخن رانی کرد اما عده ای که خود را مدافع کارگران و مبارزات کارگران میدانند و از هر گرایش راستی هم در جنبش کارگری با جلد کارگر پناهی دفاع میکنند زبونانه چشم بر این اتفاق مهم در هم بستگی کارگری بستند ، و به روی مبارکشان هم نیاوردند این جماعت با این سکوتشات تنها پرونده سکتاریستی و فرقه ای سیاسی خودشان را قطور تر میکنند وگرنه جنبش رادیکال کارگری با هر سنگ اندازی تاکنونی توفنده تر از قبل راه خود را ادامه و خواهد داد و هفته گذشته نیز با تهمت زنی به اتحادیه ثابت کردند که نمیدانند کارگر خوردنی است یا پوشیدنی ، این ها از یک طرف اتحادیه را فقط گزارش گر وقائع نام بردند و از طرف دیگر نوشتند اتحادیه اعتصاب شکن است!؟جلالخالق!؟
در اعتصابات کارفرمایان و دولت دست روی دست نمیگذارند و تلاش میکنند که اعتصابات را از طرق مختلف به شکست بکشانند یکی از این اقدامات دولت وکارفرمایان به کارگیری انسانهایی درمانده ، لمپنها و نیروهای باند سیاهی و مأموران دولتی انتظامی برای شکستن اعتصاب است ، آیا این جماعت فرقه گرا سابقه اتحادیه را نمیدانند !؟ یا آنقدر بیشعور شده اند فرق این دو را تشخیص نمی دهند!؟
واقعیات این است وقتی شخصی فرقه ای فکر میکند و یا سازمان سیاسی تنها منفعت فرقه ای خود را در نظر دارد باید کارگر را قربانی اندیشه و عمل فرقه گرایانه خود کند نمونه کامل آن آذر ماجدی است .
اگر اتحادیه آنقدر اتوریته دارد که “اعتصاب شکن ” باشد عمق ناتوانی کسانی را میرساند که با تمامی ابعاد سازمانیشان به اندازه اتحادیه هم نیستند
و اگر اتحادیه از نظر اینها هیچ است پس چرا آینقدر فشارخونشان بالا رفته است . تنها روسیاهی برای کسانی خواهد ماند که تلاش می کنند تفرقه به صفوف متحد کارگران بیندازند.
زنده باد اتحادیه آزاد کارگران زنده باد اتحاد کارگری
رضا رشیدی