پاسخی کوتاه به محسن حکیمی

آقای حکیمی استاد مغلطه و عوامفریبی است. به نظر خود در برابر نوشته من: “عوام فریبان، بدترین دشمنان طبقه کارگر اند”، به یک “مارکسیست لنینیست درمانده”، پاسخ داده است.

من با این عضو کانون نویسندگان، در باره موضع او در باره لنین و به تعبیر نیشدار او “مرده ریگ لنین”، بحثی نداشتم و ندارم. مخاطب حکیمی ظاهرا من هستم، اما رو به دوایر “داخل کشوری؛” چون “مهرنامه” و “اقتصاد نامه” است که در “نقد” “مارکسیسم لنینیسم” و مارکسیسم تروریست”، بسیار استادتر و علنا سر به “جائی” تر اند.

بحث من این بود که او در تحقیر مبارزه کارگران نیشکر هفت تپه و دشمنی با آنها، خواست “واگذاری شرکت به دولت” از جانب آنان را پوشش و بهانه نفرت از لنین و یک خدمت صلواتی دیگر به دوایر مذکور قرار داده بود.

الان میتوان متوجه شد که موضع کینه توزانه آقای حکیمی و شرکاء هم خط نسبت به لنین و “لنینیسم”، با بیگانگی و جدائی از دنیای زندگی و مطالبات کارگران مستقیما وصل، و دو روی یک سکه اند. رقص و سماع  با کلمات و ردیف کردن نقل قول از “کائوتسکی مرتد” و “گرامشی” و “حزب انقلابیون حرفه ای” و… ممکن است “برای خودشان”، و مجاهدان “لغو کار مزدی” و دیگر هم سنخ های “متخاصم” کمونیسم انزوا، از فبیل: “تدارک کمونیستی، جنبش برای سازمانیابی حزب پرولتاریا”!! در آن فضای اشباع از ترور شخصیت مربوط باشد، اما واقعیت این بود که در دنیای واقعی با یک سنگدلی در برابر سرنوشت و زندگی و مطالبات کارگران معنی یافت.

مشکل آقای حکیمی این بود که وقتی به کارگران هفت تپه رسید، با پوشیدن ردای تئوری ضد لنین، در کنار نفوذی های وزارت اطلاعات و حراست قرار گرفت. مشکل او این بود که من از جایگاه این شخصیت ادبی در ورای الفاظ و عبارت پردازیهای پرطمطراق، از چهره واقعی او و “هم خط”ها، چه در “داخل” و یا در فضای مجازی، در دعوت از کارگران به گدائی از نگهبانان “قانون اساسی جمهوری اسلامی”، عکس گرفتم و به کارگران فولاد و هفت تپه، نشان دادم.

پاسخ “دندان شکن” آقای حکیمی ممکن است در سایتها و نشریات “وزین” و “مجاز در داخل”، قوت قلبی به دوایر “روشنفکران دینی” و خدمات صلواتی او به امثال مهرنامه و اقتصادنامه نوشته شود، اما به انتقاد مشخص من، یعنی بیرحمی مطلق نسبت به سرنوشت و زندگی کارگران و تهی شدن از هر بارقه حس همبستگی انسانی با کارگران هفت تپه و فولاد و مردم زحمتکش و مطالبات و زندگی آنان، تماما نامربوط است.

برای پامنبری های معصوم و گاه خوش باور و ساده لوح این وعظ و خطابه عوامفریبان هفت خط، صبر جمیل؛ و بخاطر “مقاومت” لجوجانه آنان دربرابر دعوت ما “لنینیستها” برای توجه به مسائل جامعه با عقل سلیم؛ و تفکر و احساس مسئولیت در مقابل زندگی، مصائب، مطالبات و مبارزه کارگران، اجر جزیل آرزو دارم.

۳ دسامبر ۲۰۱۸

iraj.farzad@gmail.com