نطفه اعتصابات و اعتراضات سراسری بسته شد.
با شکل گیری دور جدید اعتصابات و تظاهراتهای خیابانی کارگران شرکت نیشکر هفت تپه و فولاد ملی اهواز سیل حمایت ها و پشتیبانی های بخش های مختلف جامعه در داخل و همچنین کارگران و دانشجویان در برخی کشورها و نهادهای بین المللی از کارگران اعتصابی به ره افتاد و بخصوص در داخل، حمایتها فراتر از صدور بیانیه ها رفت و نمودی مادی تر در قالب تجمعات و تظاهرات های خیابانی را بروز داد.
اگرچه مبارزات کارگران هفت تپه و فولاد اهواز با وجود سرکوبهای شدید و بازداشت و پرونده سازیهای امنیتی و محاکمات رهبرانشان توسط دستگاههای سرکوبگر انتظامی، امنیتی و قضائی افول نکرد و هر بار مستحکم تر با کشاندن اعتصابات و اعتراضات خود به خیابانها و با تلاش در جهت اجتماعی کردن اعتراضات خود، با وادار کردن کارفرمایان و دولت با همه دم و دستگاه سرکوبش به عقب نیشنی (هرچند مقطعی) تجارب ارزنده ای برای کل کارگران ایران به ثبت رسانده و نقش فراوانی در تغییر فضای اعتراضی جامعه داشته است، اما با دور جدید، بیشتر از پیش به مرکز توجه کل جامعه معترض ایران و مجامع کارگری و دانشجوئی در سراسر جهان تبدیل شدند.
کارگران هفت تپه و فولاد اهواز که بارها در خیابانهای شوش و اهواز اعتراض به دزدیها و فساد سازمانیافته نه تنها در هیئت های مدیریت نیشکر و فولاد، بلکه در ساختار فعلی اداره جامعه را فریاد زدند، کاملا به حق است که امروز مردم شوش و اهواز به اعتراضاتشان در سطح خیابانها می پیوندند. کاملا به حق است که کارگران هپکو و قزوین در حمایتشان تجمع می کنند. کاملا به حق است که دانشجویان دانشگاه علامه، دانشگاه هنر تهران و دانشگاه زنجان تجمع کنند و سرود «فرزند کارگرانیم، کنارشان می مانیم» بخوانند یا شعار «نان، کار، آزادی، اداره شورائی» بدهند. کاملا به حق است که زنان آزادیخواه و برابری طلب در روز جهانی نه به خشونت علیه زنان گرد هم آیند و ضمن پرتاپ روسریهای نارنجی از کارگران هفت تپه و فولاد اهواز حمایت کنند و همچنین همه بخشهای به تنگ آمده جامعه از کارگران دیگر مراکز کارگری گرفته تا معلمان، رانندگان و بازنشستگان و غیره حمایت خود را اعلام می کنند.
همین کارگران هفت تپه و فولاد اهواز بودند که خواست کل مردمی که هست و نیستشان در نتیجه دزدی و چپاول و فساد نهادینه شده در همه ارکان اداره جامعه به یغما برده شده است را در سطح خیابانها فریاد زدند و علیه فساد و مافیا شعار دادند. همین کارگران بودند که راه حل خلاصی از این همه مصیبت تحمیل شده بر اکثریت مردم را با طرح جایگزینی شوراهای کارگری و مردمی با سیستم مافوق مردم و غیرپاسخگو ۸۰ میلیون انسان از زبان نمایندگان رزمنده خود (همچون اسماعیل بخشی) جاری کردند و خیلی سریع به گفتمان اعتراضی بخشهای دیگر جامعه از جمله دانشجویان تبدیل شد و طولی نخواهد کشید که به گفتمان و خواست اصلی همه مردم محرومی که با تمام وجود درک کرده اند فقر، بیکاری، گرانی و هزاران مصائب مرتبط با آنها که زندگیشان را تباه کرده اند در نتیجه ۴۰ سال دزدی و چپاول سازمانیافته بوده است، تبدیل خواهد شد. امروز برای اکثریت مردم تحت فشار مسجل شده است هنگامی که اقلیت صاحب سرمایه به طور مطلق اداره جامعه و سرنوشت مردم را به دست بگیرند، حاصلش چیزی غیر از فقر و گرسنگی و سرکوب هر صدای حق طلبانه و آزادیخوانه نیست.
کارگران هفت تپه و فولاد اهواز به همین خاطر حالا تبدیل به رهبران همه جنبش های اعتراضی جامعه تبدیل شده اند. مردم شوش و اهواز می دانند که اگر میخواهند از فقر و فلاکت رهائی یابند و حقشان از زندگی توسط دزدان و غارتگران تحت حمایت همه ارگانها و دستگاههای حکمرانی غارت نشود، باید در تجمعات و تظاهرات های این کارگران جسورانه شرکت کنند. و زنان و دانشجویان نیز همینطور می دانند که اگر می خواهند حق برابر با مردان داشته باشند یا آزادی بیان و اندیشه و اجتماع داشته باشند، باید در حمایت از کارگران هفت تپه و فولاد اهواز تجمع و راهپیمائی به همراه سرودخوانی به راه بیاندازند.
کارگران هفت تپه و فولاد اهواز در چنین شرایطی که از هر گوشه ایران اعتراض می جوشد، با استقامت خود توانسته اند تاکنون علاوه بر جلب حمایتهای وسیع مخصوصا براه افتادن اعتراضات، اعتصابات و تجمعات خیابانی در نقاط مختلف در همبستگی با خود شوند، و این همان آغاز شکل گیری اعتصابات و اعتراضات سراسری است.
تنها راه برای پایان دادن به فقر،بیکاری و گرانی اعتصابات سراسری است.
جوانمیر مرادی
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
۱۱/۹/۱۳۹۷
@anjomanbfk