سه موضعگیری مخرب در رابطه با سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

به دنبال شدت گیری مناقشات طرفین درگیر در درون سندیکای واحد، سه جهت گیری و سه نوع برخورد از جانب فعالین کارگری، جریانات، احزاب و تشکلهای منتسب کارگری صورت گرفت که تنها مبتنی بر ابراز کینه ها و عداوتهای شخصی و جناحی بیگانه با منافع کارگران شرکت واحد به طور اخص و جنبش کارگری به طور اعم هستند.

یک دسته، طیف موافق برگزاری مجمع عمومی (با هر نیت و شیوه ای) را همگی به جاسوسی و وابسته بودن به خانه کارگر و غیره متهم کردند و طیف موافق برگزاری مجمع عمومی، متقابلا این اتهام را نثار طیف مخالف مجمع عمومی کردند. در این میان دسته سومی ای که ظاهرا نخواسته است در کنار یکی از دو دسته موافق و مخالف مجمع عمومی در درون سندیکا و هم باندیهای آنان در خارج از خود سندیکا قرار گیرند، به هر دو طرف اتهام زنی کرده اند.

جدا از اینکه این اتهامات وارده به هر طرف یا به هر دو طرف چقدر به واقعیت نزدیک باشد یا نه، اما راه حل بحران موجود در سندیکا نه تنها با این شیوه های مخرب به دست نخواهد آمد، بلکه اتفاقا هر سه موضعگیری خواسته یا ناخواسته کاملا شرایط را برای نابودی سندیکای شرکت واحد به عنوان یک تشکل کارگری مستقل از دولت و حاکمیت فراهم خواهند کرد.

جالب اینجاست که همه کسان و تشکلها و جریاناتی که اینگونه به اتهام زنی علیه یکی از طرفین مناقشه یا علیه هر دو پرداخته اند، همواره از مجمع عمومی به عنوان رکن اصلی دخالتگری کارگران در تصمیم گیری های جمعی و غالب نمودن اراده جمعی بر هر تصمیمی که به منافعشان ربط داشته باشد، دفاع کرده و به همکاران و هم سرنوشتیان خود در جریان اعتراضات و اعتصابات توصیه کرده اند، اما امروز این امر مهم را نادیده گرفته و مشغول تفرقه افکنی در میان کارگران به قصد رسیدن به مقاصد فردی و فرقه ای و باندی خود هستند.

تنها راه حل اصولی ای که هر مناقشه ای در میان کارگران را به نفع خود آنان از میان خواهد برد، برگزاری مجمع عمومی و رجوع به رای مستقیم خود کارگران در هر مجموعه و یا هر تشکلی است.

مناقشه موجود در سندیکا، جدای از نیات و مقاصد احتمالا ضد کارگری موجود در هر جناح و دسته ای می بایست با برگزاری یک مجمع عمومی مستقل و با حضور حداکثری اعضا آن و مهمتر از آن با در دست داشتن کنترل مجمع عمومی توسط خود کارگران حل و فصل شود.

هیچ یک از ادعاهایی مطروحه از جانب طرفین درگیر در سندیکا تا زمان برگزاری مجمع عمومی مستقل نباید مبنایی قضاوت افراد و تشکلها و جریانات کارگری قرار بگیرد. صحت ادعاها و اتهامات وارده به هر طرف درگیری در جریان برگزاری مجمع عمومی توسط برخورد خود طرفهای درگیر که نشان خواهند داد چقدر با تصمیم جمعی و منافع عمومی کارگران شرکت واحد و سندیکایشان نزدیک یا دور و یا موافق و مخالف هستند، مشخص خواهد شد.

جوانمیر مرادی

۲۲/۸/۱۳۹۷

www.anjomanbfk.blogfa.com

@anjomanbfk