به اول مهر ماه و آغاز سال تحصیلی نزدیک شدیم!
کودکان ، نوجوانان و جوانان در ایران تحت حاکیت سرمایه داری جمهوری اسلامی در ایران آماده باز شدن کودکستان، مدارس و دانشگاهها و مراکز آموزشی میشوند. کیست که نداند چه کودکان و نوجوانانی از این شرایط برای رفتن به مدارس محروم میشوند و علت آن هم فقر و نداری میلیونها خانوار ساکن ایران در نقاط مختلف از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق این خاک است. جمعیت میلیونی دانش آموزان و دانشجویان واجد شرایط که با وجود هزینه های سر سام آور هم خورد و خوراک و وسایل بهداشتی، هزینه تحصیل هم مشکل و معضل دیگر خانواده های کارگری و تحت ستم و حاشیه شهرهاست که فرزندانشان را به حاشیه جامعه پرتاب کرده و به کودکان کار در کارگاهها و یا در خیابانها برای تامین قسمتی از معاش خانواده به دست فروشی مشغول میشوند ، که چه سرنوشتی در این موقعیت پیدا میکنند، گوشه دیگری از نابسامانی ست که گریبانشان را گرفته و چه بسا قربانی بسیاری از مصائب از جمله دور ماندن از محیط آموزشی ، تجاوز و اعتیاد و…. میگردند. سالانه ده ها هزار نفر از نو باوگان واجد شرایط تحصیل، بدلیل فقر و تنگدستی که این سیستم نابرابر و استثمارگر ظالمانه بر خانواده هایشان تحمیل نموده، علیرغم میلشان از تحصیل باز میمانند و به نوعی نان آور منزل میشوند.
کودکان کار و خیابان که نماد برجسته ای از فقر و گرسنگی جامعه سرمایه داریند که قلب هر انسان آزاده ای را باید به درد آورد و برای چاره آن اندیشه کرد و مبارزه بی امان را علیه سرمایه داری از وظایف همیشگی و مداوم آنها قرار داد، تا با آگاهگری و اتحاد و یکپارچگی هرچه تمامتر این وارونگی دنیای پر از استثمار و بی حقوقی و تبعیض را به زیر کشید ، تا در هیچ جامعه ای فقر و گرسنگی نباشد و کودکان از تحصیل باز نمانند و کار کودک قدغن شود که جسم کوچک آنها زیر فشار کار طاقت فرسا فرسوده نگردد و دنیای کودکان سرشار باشد از عشق و امید و آرزوهای شیرین که قابل دسترس باشد و شدنی ست و ممکن. به امید آنروز……….
اردشیر نصراله بیگی
٢٨شهریور ١٣٩٧ خورشیدی