ربیعی منتخب نیمی از جامعه نبود، منتخب جناحی از حاکمیت بود!
مهرزاد مویدی (رییس هیئت مدیره کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان فارس، عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور و عضو شورای عالی اشتغال کشور)، نیز مانند بقیه شرکایش به دنبال استیضاح ربیعی وزیر کار آه و فغان سر داده است. او اما به خطر افتادن منافع خود و همقطارانش در خانه کارگر و شوراهای اسلامی را با ریاکاری و فریبکاری می خواهد به منافع به قول خودش نیمی از جامعه یعنی کارگران مرتبط کند و حمایت این نیمه ۴۰ میلیونی را به خود و ربیعی و هم پیمانانشان در تحمیل فقر و فلاکتی که ۴۰ سال است بر آنان متحمل کرده اند را به دست بیاورد.
نه ربیعی که در کارنامه اش حداقل تحمیل دستمزد ۵ برابر زیر خط فقر بر کارگران، اجرای طرح قرون وسطائی استاد شاگردی و بردگی تا دو سال تازه کاران و همراهی با دستگاه امنیتی در سرکوب و بازداشت کارگران معترض در مقابل وزارتخانه مطبوعش را دارد و نه هیچ یک از وزرای کار در دوره های پیشین منتخب کارگران نبوده اند. هر یک از وزرای کار همانند همه وزرای وزارتخانه های دیگر در تمامی دوره ها منتصبین دولت و حاکمیت بوده اند و در خدمت کارفرمایان و سرمایه داران که خود همان وزرا نیز در زمره کارفرمایان و سرمایه داران بوده و هستند، قرار داشته اند.
مویدی ریاکارانه از همت بالای ربیعی در ایجاد همدلی بی سابقه میان نمایندگان کارفرمایان، دولت و دست نشاندگانی مانند خودش به عنوان نماینده کارگر یاد می کند که حاصلش معضلات و مشقات ذکر شده برای کارگران بوده است. وی کاذبانه تلاش می کند در کنار هم قرار گرفتن نمایندگان کارفرمایان و دولت و مهره هایی مانند خودش را مصداق برچیدن تخاصم ذاتی بر سر منافع متقابل کارگر و کارفرما معنا کند و آشکارا زدو خوردهای هر روزه کارگران با کارفرمایان و سرکوب و بگیر و ببندهای کارگران معترض توسط دستگاههای سرکوب را انکار می کند.
عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار مدعی است که نمایندگان مجلس به خاطر کارگران نبوده که ربیعی را استیضاح کرده اند! بی تردید این ادعای ای واقعی است که مجلس به خاطر کارگران ربیعی را استیضاح نکرده، بلکه از وحشت دامنه دارتر شدن اعتصابات و تظاهراتهای خیابانی است که مجلسیها را به این اقدام واداشته است. مگر نه این است که همین نمایندگان، طرحهای قرون وسطائی ربیعی علیه کارگران را تصویب می کردند؟ مگر نه این است که همین نمایندگان مجلس در برابر فریاد کارگران علیه دستمزد ۵ برابر زیر خط فقر گوششان را گرفته بودند و به فکر افزایش حقوقهای نجومی خود بودند؟ مگر نه این است که هر بار تجمع کارگران در مقابل مجلس و در برابر چشمان مجلسیان شکل می گرفت، سرکوبگران، کارگران را زیر مشت و لگد می گرفتند و بازداشت می کردند با سکوت بی شرمانه خود، سرکوبگران را همراهی می کردند؟
و در انتها این شریک و همفکر با کارفرمایان می گوید: کارگران از استیضاح ربیعی ناراحت هستند و به خاطر این استیضاح دیگر حاضر نیستند به این نمایندگان مجلس رأی بدهند!
این ادعاها، دیگر از عجائب امروز است! کارگران نه تنها مانند مویدی و شرکایش از استیضاح ربیعی ناراحت و گریان نیستند، بلکه این اتفاق را نتیجه فشار مبارزات خود می دانند که امروز با گره خوردن به اعتصابات و خیزشهای سراسری مردم به فقان آمده از فقر، بیکاری و گرانی، زمین را زیر پای همه داغ کرده است. کارگران با هر استیضاحی مانند آنچه در جریان استیضاح ربیعی اتفاق افتاد و کلی از دزدیها و چپاولهای باندهای رقیب افشا گردید، بیشتر به قدرت مبارزات خود ایمان می آورند و متکی می شوند. بی تردید فشار اعتصابات و تظاهراتهای سراسری در خیابانها در آینده نزدیک رقبای در قدرت را بیشتر درگیر دعوا خواهد کرد و استیضاحات و جابجائیها در ارگانهای قدرت بیشتر اتفاق خواهد افتاد.
جوانیمر مرادی
۲۰/۵/۱۳۹۷
www.anjomanbfk.blogfa.com
@anjomanbfk