سقف بلند !

دیروز مراسم آخرین وداع با کیهان فرزاد بود. کیهان یکی از پیشمرگان و کادرهای دیرین کومله و حزب کمونیست ایران، سیمای سرشناس و دوست داشتنی مردم در جنوب کردستان بویژه شهر سنندج .

مراسمی که خلاف سنت و روشهای تا کنونی، عزا و سوگواری نبود.

خاطره بود، یاد وار ی بود. آخرین وداع با که یان بود.

دیدن جای خالی اش درد آور بود.

اشک ات را در می آورد و خلائ کیهان باورش بدون شوک و انکار ، مگر ممکن بود.

مراسم آخرین وداع دیروز با سکولاریسم کیهان منطبق بود ، روشی تازه و بایسته جایگزین در آینده.

سنتی که نقطه مقابل مراسم موروثی سوگواری و عادات مذهبی است.

همچنین ساعاتی دور از تبلیغ و اعلامیه خوانی نابجای احزاب ، طولانی اند، و مخاطبین اش درست انتخاب نشده اند.

مراسم دیروز (اگر چه نتوانست که تام و تمام کیهان را منعکس کند و اورا در مرکز و وسط جا دهد )

با این حال نشان داد که کیفیت مراسم در راستای همان سقف بلند

آزادیخواهی و مدرنیته ای بود که کیهان در آن به طول چهل سال رکاب زد.

سقف بلندش از دور دستها ، مرتفع، دیدنی است.