دعوا بر سر” برجام” هیچ نفعی برای کارگران و زحمتکشان ایران نداشته و ندارد!

خارج شدن دولت آمریکا ( دولت ترامپ ) از “توافق هسته ای” ربطی به مردم در ایران ندارد. اما تصمیم به اعمال مجدد تحریم های اقتصادی به همه انسان ها در ایران و دیگر کشور های دخیل در اجرای این تحریم ها ربط دارد.

تحریم اقتصادی اعلام یک جنگ جنایتکارانه علیه شهروندان است نه دولت و طبقه حاکمه! تحریم اقتصادی یا کمک به گسترش فقر، یعنی تلاش برای بستن شیر آب خوردن، یعنی بستن درب تولید مواد غذای و دارو برای زیستن انسانها. در این جا حرف از مرگ و زندگی است.
برخی می گویند با تحریم اقتصادی دولت اسلامی تضعیف می شود، سپاه پاسداران تضعیف می شود، و جمهوری اسلامی را به پردگاه مرگ می برد. این درگ و نگاه بسیار سطحی و پرت از حقایق است. تمام عمر ننگین جمهوری اسلامی و چندین سال تحریم اقتصادی نه فقط امریکا که همه اروپا نیز نتوانست این رژیم را به شکل به زانو در آورند اما جامعه را در مقابل جمهوری اسلامی به زانو در آوردند و جمهوری اسلامی هم به این بهانه هر کاری دوست داشت انجام داد.

بنابه تجربه های گذشته که ما شاهد آنها بوده ایم در طول تاریخ تابحال ندیده ایم سیاست محاصره یا تحریم اقتصادی کشوری به نفع مردم آن کشورها تمام شده باشد و دولتها از این راه “سرنگون” شده باشند . مثلا تحریم اقتصادی کشور کره که موجب شده است مردم این کشور، بخصوص بچه ها یا بمیرند یا منتظر مرگ تدریجی باشند. عراق در دوران جنگ خلیج که همه دنیا شاهد مرگ صدها هزار انسان از جمله کودکان خرد سال بودند و صدایش را در نیاوردند، یا تجربه تحریمای پیشین جمهوری اسلامی، همه دال بر آسیب خوردن شهروندان بوده نه حاکمیتهای مستبد.
تحریم اقتصادی در وهله اول گریبان کارگران و زحمت کشان و خانواده هایشان را می گیرد. شاید یک خانواده ۵ نفره کارگری که فقط یکی از اعضای آن کار می کند و شاید توانایی خریدن یک مرغ یا یک کیلو گوشت و مقداری برنج و چند سیب زمینی، پیاز و کمی سبزیجات و میوه های له شده را داشته باشند و در طول هفته بتوانند آب گوشت بدون گوشت را نیز بخورند و بتوانند مدتی به این شیوه زندگی مرگ و نمیرشان را با تمام مشکلات به پیش ببرند. اما این شامل وضع کارگران بیکار و خانواده هایشان نمی شود. این شامل کودکان کار، کودکان خیابانی، کودکان آجرپز و زنانی که مجبور به شغل کارگری تن فروشی شده اند نمی شود. شامل کول بران و گور خوابان، معتادان و کودکانی که در زباله دانها هستند نمیشود.شامل دانشجویانی که با تمام مشکلات اقتصادی خود و خانواده هایشان توانسته اند خودرا به دانشگاه برسانند که بعد از اتمام تحصیلات، آنها نیز در ردیف بیکاران قرار میگیرند، نمی شود. شامل بازنشستگانی که حتی امروز با پول کمی زندگی را به پیش می برند نمیشود. این مردم از کجا پول آب خوردن،مواد غذای و هم زمان دارو و مسکن و غیره را تهیه کنند. تحریم اقتصادی برای کارگران و زحمت کشان و برای خانواده های فقیر فقط یک معنی را دارد.، مرگ تدریجی به شیوه قانون جنگل بین المللی جهان سرمایه داری.

همین جمهوری ننگین اسلامی که بر سر صندلی طلائی قدرت نشاندنش به کمک همین امریکا و دولتهای غربی توانست برنامه های در خواب ندیده خودشان را در ایران پیاده کنند. جامعه ای که آرزو داشت و مبارزه و تلاش میکرد خودش را به جهانیان نشان بدهد که مدرن است، مذهبی نیست، ناسیونالیست نیست، فاشیست نیست،و خواهان یک زندگی آزاد و بهتر است. و اما حکومت جنایت کار جمهوری اسلامی به عنوان آلترناتیو و طرح ضد چپ و ضد آزادیخواهانه سرمایه داری حاکم در غرب در سال ۵٧ آمدند برنامه های درازمدت تری را برای خفه کردن صدای آزادی، برابری و رفاه را عملی کردند. دولت های اروپای و سرمایه گذاران و غیره دست شان را گرفتند ،که شاید منفعتی در این سیستم جدید ایران را جستجو کنند و منفعتی ببرند. این کشورها تاامروز با تمام مشکلاتی که جمهوری اسلامی برای شان درست کرده است دارند منفعت میبند. آنها شریک سرکوب و استثمار کارگران و زحمتکشان و آزادی خواهان و برابری طلبان در ایران بودند و هستند. و امروز بعد از خروج دولت آمریکا ( دولت ترامپ ) از برجام،برنامه هسته ای، و آغاز جنگ جدید دولت آمریکا که می گوید برجام هیچ منفعتی برای دولت آمریکا نداشته است،شاید کشورهای فرانسه،بریتانیا، و آلمان کمی دیگر شریک قسم خورده جمهوری اسلامی بمانند چون منفعت دارند و سود می برند.

در این باره تحلیل منصور حکمت در آندوره هنوز معتبر و قابل تامل است که می گوید:
“اختلاف اروپا و آمریکا بنظر من استراتژیکی نیست. هر دو نهایتا خواهان جای گزینی رژیم اسلامی با یک رژیم متعارف تر غیر اسلامی هستند. اما از نظر تاکتیکی تا به امروز اختلاف جدی ای داشته اند. اروپا در مقابل جنبش اسلامی، در مقابل مهاجرت از کشورهای مسلمان نشین و همین طور تروریسم اسلامی ضربه پذیرتر است و لاجرم همواره دنبال فرمول هایی می گردد که سیر جایگزینی رژیم اسلامی بدون دست انداز، بدون تشنج و خصومت طی شود. حدت یافتن مناسبات برای اروپا معنی عملی فوری دارد. اما آمریکا از آنسوی آتلانتیک دست بازتری برای اتخاذ روش های مواجه گرانه تر و تندتر دارد. بخصوص وقتی سیاست داخلی دولت آمریکا چنین اقتضا کند.)مجموعه آثار،جلد هشتم.( ص ٣٧٧)”

سرمایه داری در کشورهای غربی خیلی “عاقل تر” از کشورهای آسیا و آفریقا و حتی آمریکای لاتین هستند.چرا؟ چون آن ها می دانند که با کشتن و زندانی کردن کارگران و مخالفان سیاسی، منفعت وسودی از آن ها نمی برند و اما دولت فاشیست اسلامی مرد سالار جمهوری اسلامی با خشونت کردن و جنایت کردن بدنیا آمد.
دستگیر کردند و روانه ی زندان کردند جوانان، شکنجه کردند، و بزور از هزاران جوان معترض و مبارز اعتراف گرفتند، شکنجه روحی، جسمی و در بیشتر موارد تجاوز جنسی به دختران و پسران در زندان را شغل شریف خودشان برای دفاع از حکومتشان کرداند و متاسفانه هنوز این وضعیت ادامه دارد و در دوران بنام تحریم اقتصادی فشارشان بر جامعه بیشتر خواهد شد. این رژیم با جرسقیل در ملاء آم جوانان مردم را به اسم قاچاقچی مواد مخدر اعدام می کنند، دختران را سنگسار می کنند، به صورت دختران جوان اسید می پاشند،شلاق می زنند و بجرم دزدی دست می برند.
۴٠ سال است که جمهوری اسلامی ایران مردمانی را که در ایران زندگی می کنند را به زنجیر کشیده اند، و هر بلایی که خواسته اند برسر آزادیخواهان و برابری طلبان، سوسیالیست ها و کمونیست ها در این جامعه آورده اند.
قبل از سال ۶٠ هجوم جمهوری اسلامی شروع شد. از زندانی کردن هزاران هزار نفر سوسیالیست و کمونیست، آزادی خواهان و برابری طلبان گرفته تا بر پا کردن دادگاه های چند دقیقه ای تا دادگاه های صحرایی و تیرباران های دسته جمعی. هزاران و شاید صدها هزار گورهای بی نام و نشان را این رژیم وحشی در ایران و در منطقه برای مردم به ارمغان آورده اند.
اما نکته قابل تامل برای جامعه این باید باشد که در تمام این دوره دولت امریکا و دیگر دول بورژوازی یا نظاره گر بوده اند یا کمک کننده جمهوری اسلامی و یا در بهترین حالت دو قطعنامه بی محتوای “حقوق بشری” صادر کرده اند آنهم به هدف ساکت کردن رژیم و نه در دفاع از مردم! امروز هم دعوا کردنشان تحت عنوان برجام و خروج امریکا از آن نیز دقیقا همین هدف رام کردن رژیم را تعقیب می کنند نه دلسوزی برای جامعه ایران و یا بخواهند این رژیم را از بین ببرند.

چنین هیولای وحشی که ساخته و پاخته دست نظام حکومتی همین آقای ترامپ و همپالگی های اروپائی آنها بوده را نمیتوان با اعمال تحریم و خروج از برجام و و حمایت دروغین از “مردم” از سر راه بر داشت، کافی است فقط امنیت و منفعت امریکا در خاورمیانه از طرف جمهوری اسلامی تامین شود دیگر دعوای بین ترامپ و هیت حاکمه امریکا با جمهوری اسلامی باقی نمی ماند! کافی است آن سهمی که مثلا از عربستان میبرند از ایران بدست بیارند دعوا و هارت و پورتی باقی نمی ماند.

راه پیشر روی ما این است که صف آزادی خواهان و برابری طلبان،سوسیالیست ها و کمونیست ها، باید خودشان را هرچه بیشتر در مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی متحد و متشکل کنند. اعتراضات را هماهنگ کنند و برای یک زندگی بهتر، برای آزادی و برابری و رفاه انسانها به پیش بروند. سرنگونی جمهوری اسلامی با اتکا به سیاست و آرمان سوسیالیستی بهترین و کم مشقت ترین راه برای، هم پایان دادن به عمر ننگین جمهوری اسلامی است ،و هم کوتاه کردن دست گانگستریسم بازی دولت قلدر و جنایتکار امریکا و شرکایشان در منطقه!