آمریکا حامی جمهوری اسلامی است
آمریکا با جمهوری اسلامی در جدال است جدال زرگرانه. به سخنان ترامپ و هیلی گوش کنید که فقط از نوعی رفرم و تغییرات نیم بند سخن می گویند. مخصوصن روی شعار “نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران” تمرکز دارند و این یعنی دست جمهوری اسلامی از آشوب در منطقه کوتاه. اما آیا همین آشوب بازی جمهوری اسلامی باعث نشده تا آمریکا و دیگر کشورهای صادر کننده اسلحه بلیون بلیون به جیب بزنند؟ پس حتا آنجا که از دخالت جمهوری اسلامی مینالند ناله شان از درد خوشی است. آیا این آمریکا نبود که صدام را بزور یعنی با یک حمله نظامی خونین برداشت؟ پس چگونه شد که حکومت عراق زیر نفوذ ایران است؟ مگر داعش را همین آمریکا و لمپنهای متحدش عربستان و قطر و ترکیه نساختند تا حکومت اسد را سرنگون کنند؟ پس چطور جمهوری اسلامی در شکست داعش اعلام پیروزی کرد و نفوذش در سوریه در حد تحت الحمایه گی قرار دارد؟ مگر حشد الشعبی و سپاه بغداد با سلاح سنگین آمریکای و بدون هیچ مخالفتی کرکوک را از حکومت نوکران آمریکایی اقلیم کردستان پس نگرفت؟ مگر حزب الله لبنان را جمهوری اسلامی نساخت و بزرگش نکرد؟ خوب آیا آمریکا نمی توانست جلو این پیشرویها را بگیرد؟ اگر جلو نگرفت دلیل و طرح داشت. باید موازنه ای میان دو اردوگاه اسلام-سیاسی بوجود می آورد. ایران در برابر عربستان. القائده در برابر حزب الله. داعش در برابر رژیم اسد. داعش در برابر حکومت شیعه بغداد. در یمن و افغانستان هم همینطور. آمریکا ضد جمهوری اسلامی نیست به این معنا که اجازه نمی دهد این حکومت سرنگون شود. هدف آمریکا شیفت جمهوری اسلامی به حکومتی قابل تحملتر است. خواهان رفرم جمهوری اسلامی است. یک حکومتی که کمتر لگد پرانی کند و بهتر زانو بزند. آمریکا نه فقط سازنده اسلام – سیاسی در خاورمیانه بلکه معمار جمهوری اسلامی هم بود. هر دو کشور افغانستان و ایران را گرفتار اسلام سیاسی کرد تا خطر شوروی را رفع کند و کمونیستهای داخلی را قتل عام کنند. تا در سازمان تولید کنندگان نفت دو جبهه شیعه و سنی ایجاد کند. تا بهانه به اسراییل بدهد که دو جامعه اسراییل و فلسطین را ملیتاریزه و به پادگان و کمپ تبدیل کند و هر ندای عدالت طلبی را بنام “امنیت ملی” سرکوب کند. و دقیقن امروز حمایت آمریکا همین سود را برای جمهوری اسلامی دارد. تا جمهوری اسلامی بتواند مخالفین اصلاح طلبش را پاسخ مثبت دهد و مخالفین راستینش را بنام “امنیت ملی” سرکوب کند. بحث برجام و تروریسم بین المللی و تهدید اسراییل و غیره جای خودش اما آمریکا با بقای جمهوری اسلامی رفرم شده مشکلی ندارد که هیچ تمام هارت و پورت هایش این است که بهانه دست جمهوری اسلامی بدهد که جنبش سرنگونی طلبی مردم ایران را سرکوب کند. آمریکا نیاز دارد حیثیت سیاسی داعشی شده خود را دموکراسی نمایی کند برای همین ادعای حمایت از اعتراضات برحق مردم را زوزه می کشد تا افکار عمومی داخلی و بین المللی اش را لعاب دموکراسی بزند. چپ ضد امپریالیستی جهانی دقیقن بنفع آمریکا کنار یکی از دو اردوگاه ارتجاع و جنایت بصف شده و بیشترین شانس و فرصت را به اردوگاه ارتجاع و جنایت دوم می دهد تا رشد کند و دنیا را در چهارچوب نظم نئولیبرالی که چیزی جز بی نظمی و نا امنی و فلاکت برای بشریت محکوم و رونق و رشد برای حکومتگران سیاسی و اقتصادی جهان کاپتالیتی نئولیبرال نیست.