اعتصاب مدرسه انقلاب است!
در چند روز اخیر شاهد اعتراضات قوی در بعضی شهرهای ایران هستیم. مردم بجان آمده از زندگی تحت حاکمیت حکومت فاشیست مذهبی بجان آمده اند. گرانی، نا امنی، بیکاری و آپارتایید جنسیتی در ایران کارد را به استخوان مردم رسانده. این اعتراضات نقش و جایگاه خود را دارد و نمیتوان به سبک چهل سال پیش به مسایل موجود جواب داد. حکومت فاسد و ضد بشر که بنیادش بر لگدمال کردن حرمت انسان بنا نهاده شده است تلاش می نماید با انواع حیل جنبش نو پای کنونی را گمراه کند. مزدورانش را به تاراج مغازه ها میفرستد، اماکن را آتش میزنند و در همان حال اعلام میکنند که عده ای فریب خورد وابسته به دشمن آشوب به پا میکنند.
روحانی ملیجک بیت رهبری حیله گرانه از آزادی اعتراضات حرف میزند و در همان حال مزدوران حکومتی را به جان مردم معترض می اندازد. تهدید میکند که اینها عددی نیستند و فورا جمع شان میکنیم. اما همه شاهد یم که اعتراضات از چند روز پیش شروع نشده بلکه با تجمع بازنشستگان ، کارگرانی که دستمزدشان به تعویق افتاده ، پرستاران و معلمانی که روزها در برابر مجلس اسلامی اعتراض میکردند. اعتصاب کارگران هفت تپه، کارگران پتروشیمی همه و همه در یک سال اخیر. اعتراضات بزرگ و کوچک زنان مبارز ایران به آپارتایید جنسیتی پشتوانه حرکتهای چند روز اخیر هستند.
آری جامعه اکنون در یک تب و تاب اعتراضی قرار دارد. جوانان و مردم بیکارو بجان آمده از فاشیسم اسلامی که به ستوه آمده اند، زنان و دختران مبارز که به آپار تایید جنسیتی اعتراض دارند، مال خوردگانی که تمام امیدشان و پس اندازشان را از دست دادند، کارگرانی که بعد از سالها کار هنوز امنیت شغلی ندارند، مردم جامعه که هیچ تامین اجتماعی و فردی در جامعه ندارند، همه و همه پشتوانه این اعتراضات هستند. اما هنوز اقشار مختلف به این جریانات نپیوسته اند علیرغم همه اجحافات در بازار کار و در کارخانه ها هنوز طبقه کارگر ، مبارزان راه آزادی به میدان نیامده اند. اینها در نبود یک رهبری و در نبود یک سازمان منسجم انقلابی / کارگری شاید قابل توجیه باشد. اما برای رسیدن به این انسجام تاریخا و نیز طبق تجربه انقلابات تاریخی و کارگری در دنیا بدون اعتصاب سراسری نمیتوان کمر حاکمیت فاشیست را شکست.
مردم معترض باید مردم کمیته های اعتصاب راه بیاندازند، باید در محلات و محل کار و زندگی آدمها تشکلها را بوجود آورند. جو اعتماد بهم و نیز همکاری با هم را باید بوجود آورد. حاکمیت فاسد در ایران در این چند دهه تلاش کرده مارا بهم بد بین کند عده ای را مزدور خود کرده تا بقیه را کنترل کند و جو بی اعتمادی بهم را دامن بزنند.
با راه انداختن اعتصاب و تجمعات سیاسی/صنفی میتوان کمر فاشیست را شکاند. اعتصاب مدرسه انقلاب است. در اعتصاب آنچه که مهم است همیشه آدمها با هم مشورت میکنند. تصمیمات جمعی پشتوانه مادی و معنوی میگیرد و در این راستا انسانها آگاهانه در سرنوشت خود دخالت میکنند. اخبار و اعتراضات را از کانال معتبر اعتصاب به جامعه میرسانیم. اعتصاب سراسری جامعه را بسان یک تن زنده بسوی اهداف هدایت میکند. اعتصاب بار زیادی از آزادی بیان و آزادی های فردی و اجتماعی را تضمین میکند. سازمان بوجود می آورد و همه را در تصمیمات دخالت میدهد. همین باعث اعتماد و هم پشتی خواهد شد و نهاد اعتراضات اجتماعی را دمکراتیزه و همه گیر میکند.
در این برهه از وضعیت جامعه باید در تدارک بوجود آوردن کمیته های اعتصاب در همه جا بود و تلاش نمود که این سنت انقلابی و کارگری همه جا جار داده شود. کمیته اعتصاب همفکری و هم پشتی سیاسی بوجود خواهد آورد و همینها نطفه یک حزب رادیکال و کارگری/ کمونیستی را بوجود خواهد آورد. حزب سیاسی و کمونیست از دل مبارزات و اعتصابات بوجود می آید نه اینکه یک عده از ما بهتران بسازند و بدوزند . حزب باید از مدرسه اعتصاب بات و کمیته های اعتصابی سر بیرون آورد.
تنها اعتصابات سراسری در کلیه فعالیتهای اجتماعی میتواند کمر فاشیسم حاکم بر ایران را بشکند.
اسماعیل مولودی
دوم ژانویه ۲۰۱۸