دست بردن به قلم دست بردن به اسلحه است.
باید علیه این وضعیت جنگید. این وضعیت غیر انسانی است و باید با مبارزه مردم تغییر کند. مبارزه و جنگیدن علیه وضعیت ضد انسانی ای که سرمایه داری جهانی و طاعون اسلام سیاسی بر سر مردم جهان و خصوصن خاورمیانه آورده است نیاز مبرم به یک انقلاب اجتماعی را نشان می دهد. انقلابی که منجر شود به آزادی برای همه رفاه و سعادت و خوشبختی برای همه را فقط و فقط کمونیسم کارگری نمایندگی میکند. آینده رهایی مردم خاورمیانه از این وضعیت در گرو انقلابی است که دست به ریشه ببرد و اساسش و اصولش و هدفش انسانیت باشد. چنین انقلابی فقط می تواند توسط کمونیسم طبقه کارگر صورت پذیرد. انقلاب کارگری هدفش رهایی کل جامعه از تمام قیود اقتصادی و سیاسی و فرهنگی است لذا تمامن آزادیخواه و برابری طلب است. انقلاب کارگری انقلابی اجتماعی است که دشمنان متعددی را در برابر خود قرار می دهد. تمام صاحبان قدرت داخلی و خارجی تمام افراد احزاب و جنبشهایی که از وضعیت فعلی تغذیه می کنند را به دشمنی خود بر می انگیزد لذا پیروزیش آسان نیست. مخالفین کمونیسم برای شکست دادن انقلاب کارگری حتا کمونیست هم می شوند پس روشنبینی و تعهد هر روزه لازم است. کار برای انقلاب کارگری نیاز دارد همه جانبه و از جمله فرهنگی باشد. زیر پای حکومتهای سرکوبگر و جنایتکار ایران و عراق و ترکیه و مصر و پاکستان مردمی قرار دارند که ملی و مذهبیند. مردمی که اراده و اختیار و سرنوشت خود را به دولتهای شیعه و سنی و ترک و عرب تقدیم و هدیه کرده اند. اگر این مردم دین و مذهب و ملیت و قومیت را کنار بگذارند حکومتهای آدم کش منطقه فرو خواهند پاشید. این مردم به بیماریهای دینی و ملی گرفتارند و تا حد جنون در آن غرق و گرفتارند. نتیجه اینکه باید آگاه گری کرد. باید روشنگری کرد. یک کار لازم اینجا رنسانس فرهنگی است تا به ایجاد و تقویت تشکلات و سازمانها و جنبشهای کمونیستی و سر انجام انقلاب کارگری بینجامد. پس قلم اسلحه است. اسلحه ای که باید بلد شد با آن کار کرد و علیه دشمن بکارش برد. یکی از این مهارتهای لازم مسئولیت است. باید با مسئولیت نوشت. روشنترین و آسانترین و کوتاه ترین بیان این مسئولیت انسانیت است. قلم را باید در دفاع از انسان و در راه انسانیت و در مبارزه برای ساختن جامعه انسانی بکار برد.
اقبال نظرگاهی