مرگ خاموش کارگران در نبود تشکل هاى فراگیر کارگرى
مطابق گزارش مدیر کل پزشکی استان تهران تعداد ١٨٣ نفر بر اثر “حوادث کاری” بخوان نبود امنیت محیط کار در پنج ماه اول سال جاری جانشان را از دست دادند
مطابق این گزارش تنها در استان تهران آمار فوت کارگران نسبت به سال گذشته ۴٠درصد افزایش داشته است .

این گزارش تنها بخش کوچکی از واقعیتی است که نظام سرمایه داری در ایران بر زندگی اکثر مردم کارکن و زحمتکش حاکم کرده است، البته این آمار بسیار نا دقیق و کمتر از واقعیتی است که وجود دارد ، به این آمار باید تعداد خودکشی های ناشی از استیصال کارگران در برابر زندگی دهشتناک چندین برابر زیر خط فقر و دستمزدهای پرداخت نشده چندین ماهه رااضافه کرد و همچنین به این آمار باید کشتار کارگران کول بر ،کودکان کار، زنان قالی باف دست فروشان ،کارگران خدماتی بازار که خارج از قوانین استخدامی کارمیکنند و کارگرانی که در جایی ثبت نمی شوند را باید اضافه کرد.

برای جلوگیری از مرگ ” ناشی از حوادث کار” باید کارگر قدرت داشته باشد ، کارگر منفرد ،کارگر غیر متشکل و ” پراکنده” اعتراضش را در هم می شکنند و اعتراضش با هزینه بسبار سنگین کمترین امتیاز را در بهترین حالت برای کارگر خواهد داشت .
کارگر تنها با قدرت حضور دسته جمعی در اعتراض می تواند از سرمایه داری امتیاز بگیرد .

با وجود سرکوب عنان گسیخته سرمایه داری حاکم بر ایران در تمامی شئونات زندگی مردم کارکن و زحمتکش و با وجود اعمال قراردادهای موقت، سفید امضا ،زیر سه ماه که هـیچ کارگری نمیداند که در واحد خدماتی و تولیدی شاغل خواهد ماند یا نه.و کوچکترین امنیتی را برای ماندن در محل کارش را ندارد و با وجود قوانین ضد انسانی و کارگرکش که بخش زیادی از کارگران را از شمول قانون کار خارج کرده است و با وجود تعطیلی کارخانه های بزرگ تولیدی و خدماتی و تغییر قراردادهای کارگران شاغل در بعضی از صنایع مانند شرکت نفت و فولاد و ” پراکنده کردن ” کارگران ، چشم انداز ایجاد تشکل های کارگری در مراکز تولیدی و خدماتی (غیر از معلمان و بازنشستگان و بخشی از پرستاران ) به شواهد تاریخی ٣۶ سال گذشته اگر ناممکن هم نباشد بسیار دور از دسترس است

با توجه به وضعیت موجود فعلی ، ایجاد جبهه ضد فقر حول افزایش دستمزد تا بالای خط فقر و قراردادهای دسته جمعی و دائم میتواند وضعیت موجود را به نفع طبقه کارگر تغییر دهد، با این جهت گیری امید ورود ٩ میلیون میلیون کارگر بیکار به مبارزه متحد با سایر کارگران شاغل و زنان و جوانان عاصی از فقر بیشتر خواهد شد
ایجاد جبهه ضد فقر تنها با تلاش وسیع کارگران ،فعالین کارگری ، تشکل های کارگری موجود و سازمانهای مدافع کارگران امکان پذیر است
زنده باد اتحادکارگری
پیش بسوی ایجاد جبهه واحد ضد فقر
رضا رشیدی
فعال کارگری