چند کلمه پیرامون تحرکات آنتی کمونیستی پس از مرگ محمد جراحی

۱-مرگ زودرس محمد جراحی چهره شناخته شده و محبوب جنبش سوسیالیسم کارگری در ایران قلب همه ما را به درد آورد. محمد جراحی زندگی اش با فقر و استثمار و نابرابری و در عین حال مبارزه برای نابودی فقر و استثمار و نابرابری در هم تنیده شده بود و از این منظر یک چهره شاخص و رادیکال جنبش سوسیالیسم کارگری بود. محمد جراحی تجسم فردی این واقعیت مبارزه طبقه کارگر است که گاه آشکار و گاه پنهان اما در هر حال بر علیه وضعیت موجود در جریان است.

۲-علی القاعده در یک جامعه آزاد، در جامعه ای که ابزار بیان و عقیده جرم نیست، انسانی بخاطر دیدگاه سیاسی اش به قل و زنجیر کشیده نمیشود. در جامعه ای که تحزب آزاد است، عضویت در احزاب رادیکال سوسیالیست و کمونیستی کارگری مترادف با زندان و شکنجه و اعدام نیست، هر انسانی میتواند تعلق سیاسی و تشکیلاتی خود را آگاهانه و بدون هیچ پی آمدی به اطلاع عموم و جامعه برساند. اما در ایران اسلام زده و استبداد زده چنین نیست. بسیاری از فعالین سیاسی جنبش های اجتماعی ناچارند که بخشی از عقاید و باورهای خود و یا تعلق تشکیلاتی خود را از چشم رژیم و بعضا حتی جامعه و یا بخشی از نزدیکان و عزیزان خود به درجاتی پنهان کنند. این واقعیت بخشی از مشخصه مبارزه سیاسی در ایران است.

۳-همه ما میدانیم در هر جامعه طبقاتی یک مبارزه دائمی علیه استثمار و نابرابری در جریان است. و در هر جامعه ای که مبارزه میان دو قطب اصلی جامعه در جریان است، کمونیسم یک گرایش زنده و داده شده در صفوف مبارزه کارگر علیه سرمایه است. هر کجا کارگر برای حقوق خود و جامعه مبارزه میکند، سر و کله مارکس و مانیفست و کمونیسم هم پیدا است. لازم نیست ذره بین گرفت و با چراغ به دنبال کمونیسم و کمونیستها در صفوف اعتراضی کارگران گشت. این واقعیتی است که حتی هر مامور تازه استخدام شده در نهادهای سرکوبگر به هر فرد کنجکاوی خاطر نشان خواهد کرد. کافی است حتی نیم نگاهی به فیلمهای موجود که اعتراضات کارگری را بیان میکنند، بیندازیم تا ببینیم چگونه ماموران دستگاه سرکوب در پس هر اعتراضی به دنبال سازماندهندگان کمونیست میگردند.

۴-جامعه ایران نیز از این قاعده مستنثی نیست. کمونیسم کارگری یک گرایش قوی و مهم در سوخت و ساز و فعال و انفعلات همیشگی طبقه کارگر است. کمونیستها و فعالین کمونیست در جنبش کارگری بخشی مهم و غیر قابل انکار تحرکات صفوف طبقه کارگراند. اینکه فعالینی مانند محمد جراحی دارای تعلق حزبی باشند و یا در دوره از فعالیت سیاسی خود به حزب معینی و در اینجا به حزب کمونیست کارگری بپیوندند، نه امر عجیب و نه امر ناشناخته ای است. خلاف این واقعیت عجیب است. اگر چنین نباشد، عجیب است.

۵-حزب کمونیست کارگری و کلا کمونیسم کارگری یک رکن مهم و تعیین کننده گرایش رادیکال سوسیالیسم کارگری است. روی آوری به حزب کمونیست کارگری یک امر طبیعی و منطقی برای فعالین کارگری است. حزب کمونیست کارگری، حزب کارگران پیشرو و رادیکال سوسیالیستی است که منافع عمومی کل طبقه کارگر را در هر جدالی نمایندگی میکند. پرچمدار تغییرات جزبی روزمره و تغییرات بنیادی در جامعه است. پرچمدار اصلاحات هر روزه در زندگی توده های وسیع مردم و انقلاب کارگری است. از این رو پیوستن امثال محمد جراحی به حزب کمونیست کارگری یک امر طبیعی و منطقی است.

۶-اعلام علنی تعلق محمد جراحی به حزب کمونیست کارگری بخشی از پایبندی ما کمونیستهای کارگری به حقیقت است. جنبش ما جنبش بیان حقایق است. بیان حقیقت تعلق تشکیلاتی محمد جراحی به حزب کمونیست کارگری از این ویژگی حزب ما سرچشمه میگیرد. این واقعیت که محمد جراحی در دوره پایانی عمر کوتاه خود به حزب کمونیست کارگری پیوست، واقعیتی است که هیچ درجه از تحرک آنتی کمونیستی محافل حاشیه ای و مغرض نمیتواند، آن را مخدوش کند. ما بیان این حقیقت را به محمد جراحی ها مدیونیم.

۷-آیا اعلام تعلق تشکیلاتی محمد جراحی به حزب کمونیست کارگری تاثیری در امنیت فعالین کارگری نمی اندازد؟ واقعیت این است که تعلق تشکیلاتی و حزبی بسیاری از فعالین کارگری و اجتماعی کم و بیش شناخته شده است. اما آنچه به رژیم آدمکشان اسلامی اجازه نمیدهد به این فعالین به این “جرم” تعرض کنند، توازن قوای سیاسی است و رابطه ای که این فعالین میان کار علنی و کار مخفی خود ایجاد کرده اند. این رابطه به هر درجه که توازن قوا در جامعه به نفع کارگر و آزادیخواهی و برابری طلبی تغییر میکند، بیشتر و بیشتر آشکار میشود. برعکس آنهم صادق است. به هر درجه که جامعه خفقان زده تر میشود این رابطه به جهت عکس خود تغییر میکند.

۸-ما از کنار فغان و اتهامات سخیف و آنتی کمونیستی محافل و جریانات حاشیه ای میگذریم. در عوض بر این واقعیت تاکید میکنیم که طبقه کارگر با حزبش آزاد میشود. باز تاکید میکنیم که برای اجتناب از آینده ای که بار دیگر سلطه گرایشات وجنبش های مختلف سرمایه چه در شکل سلطنتی و اسلامی بر جامعه تحمیل کنند، تمامی کارگران رادیکال سوسیالیست، تمامی رهبران عملی کارگری و جنبشهای آزادی و برابری زن و مردم باد به حزب کمونیست کارگری بپیوندند. درهای حزب کمونیست کارگری برای همه این عزیزان باز است. این حزب شماست. این راهی بود که محمد جراحی برگزید!

علی جوادی

۷ اکتبر ۲۰۱۷