ادامه فجایع در خاورمیانه پایانی ندارد؛ چند روز پیش، بار دیگر شاهد بمب باران و توپ باران مناطق مسکونی کردنشین در نوار مرزی شمال عراق و سوریه از جانب دولت ترکیه بودیم.
حملاتی که به گفته برخی از خبرگزاری ها جان بیش از دویست نفر را گرفته است. رجب طیب اردغان نیز در ادامه این حملات، یادآوری کرده که” از قبل گفتم یک دفعه بر سرشان فرود خواهیم امد و منظورمان همین کار بود که کردیم، ما زمان و مکان حمله را اعلام نمی کنیم”. ایشان منظورشان از حمله همان بمباران و حملات هوائی و توپخانه ای است آن هم در خاک کشوری دیگر که نیازی هم به اعلام نمی بیند. مکان را هم لازم نیست اعلام فرمایند چون مکان و نقاط مورد حمله را همه می دانید، شهر ها و روستاهایی است که مردم در آنجا زندگی میکنند که بخش اعظم آن سویل و غیر نظامی هستند و هزاران تن بمب و گلوله توپ بر سر خانه و کاشانه مردم فرو میریزد.
قبل از پرداختن به این مسئله بهتر است نگاهی بسیار کوتاه به میدیای خبری داشته باشیم که چگونه این جنایات مهندسی شده را آنها نیز با انتشار اخباری کاملا مهندسی شده پوشش می دهند:
“رجب طیب اردغان مواضع پیشمرگ های پ ک ک و به قول او یگانهای ویژه خلق را فقط بمباران کرده و مورد هدف قرارد داده”. “سازمانهای بین المللی پ ک ک را در لیست نیروهای ترریستی دارند”. “ترکیه کردهای سوریه و یگانهای ویژه خلق را همدست پ ک ک می داند”. “آمریکا از حملات ترکیه ناخشنود است”. “آمریکا به کردهای سوریه و عراق کمک تسلیحاتی میکند تا با داعش بجنگند”. “حرکت زره پوشهای آمریکائی در داخل سوریه نوعی حمایت از کردهای سوریه قلمداد می شود”. “رامی عبدالرحمان مدیر گروه ناظر بر حقوق بشر سوریه گفت، به نظر می‌رسد اعزام این واحد زرهی به منطقه محدود باشد و با هدف پیشگیری از تکرار درگیری‌ها بین دو طرف صورت می‌گیرد”. “ترکیه از آمریکا بخواهد از حمایت از این پیکارجویان کرد خاتمه دهد. اگر این کار را نکند آمریکا هم به دردسر خواهد افتاد”. “اردغان می گوید ارتش ترکیه هر آن بخواهد در ان مناطق (مناطق کشوری دیگر) وارد عمل شود”. ” در بیانیه ارتش ترکیه، پیشگیری از عبور شورشیان کرد و سلاح‌ها و مهمات آنها از مرز و ورود به داخل کشور، هدف اصلی این حملات عنوان شده است”.
ملاحظه می فرمایید؛ بزرگترین دروغ این رسانه ها این نیست که حرفی از رخداد نمی زنند بلکه مسئله این است که نصف واقعیت را می گویند و بیننده یا شنونده را برای منحرف کردن واقعیت و همچنین برای گم کردن نقش عاملین این جنایت میخواهند به مسیردیگری بکشانند. حال بماند در همین زمین بازی طراحی شده آنها هم هزار و یک تصویر و نتاقض هست. برای مثال آمریکا از چه ناخشنود است؟ هیچ کجای دنیا را نمی توانید سراغ داشته باشید که جای پای جنایات آمریکا آنجا قابل شهود نباشد از ویتنام و ژاپن و افغانستان و عراق و سوریه و لیبی تا همه جای دنیا، سراغ ندارید که بمبهای اتمی و فله ای آمریکا بر سر کاشانه و مردم بی دفاع غیر نظامی فرود نیامده باشد. آمریکا سردمدار و رکوردار این نوع عملکرد و توحش و جنایت است. پس مشکل آمریکا این بین چیست؟ دلش برای کردهای منطقه میطبد؟ خیر بلکه به گفته: ” مارک تونر سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا سه شنبه عصر گفت ما نگرانیم که ترکیه این حملات را بدون هماهنگی با آمریکا یا ائتلاف ضد داعش انجام داده است”.
در ادامه همان نوع پوشش شاهکار خبری ظاهرا بحث اصلی دعوای مختصری بین ترکیه و کمی مشکلات موضع گیری و غیره پیش آمده که با حرکت دادن چند زرهپوش از جانب کلانتر بزرگ “آمریکا” ”انشالله“ مشکل حل می شود و احتمالا دیگر از این سوء تفاهمات پیش نمی آید، مردم جهان هم به بزرگی خود ببخشند دیگر.
اینجا بحث از چرا این مردم باید قربانی شوند؟ چه کسی اجازه داده که هر کسی صبح زودتر از خواب بیدار شد مدال کلانتری را بر سینه زده و دست به هر جنایتی که دلش می خواهد بزند؟ چه کسی باید پاسخ گوی پایمال شدن تمام معاهدات جنگی و دستاوردهای حقوق بشری که مردم دنیا تا به امروز با هر نواقصی که داشته باشد بدست آوردن باشد؟ آیا کسی حق دارد با علم کردن هر دروغ و دلیل اقدام به خلق جنایت مخوف جنگی بکند؟ آیا هر کسی و هر دولت و ارگان حق دارد مردم سویل و غیر نظامی از زن و بچه و پیر و مردم عادی را زیر بمب و توپ و خمپاره به گوشت چرخ کرده تبدیل کند بدون اینکه یک ذره واهمه داشته باشد که باید در قبال جنایتی که میکند پاسخ پس بدهد؟ کسی میپرسد یعنی چه سازمان ملل حقوق بشر ابراز ناخرسندی کرده و از لحاظ حقوق بشر در آن منطقه ابراز نگرانی کرده؟ اصلا مسئله جنایت مرتکب شده از طرف رجب طیب اردغان و دولت ترکیه در این اقدامات جایی در بحث و خبرها دارد؟
اصلا گستاخی و بیشرمی بیشتر از این سراغ دارید؟ دو جین خبر و مصاحبه و رسانه و سازمان حقوق بشری دارند سیاه روی سفید مینویسند اما تم اصلی بحث اصلا انگار نه انگار ده ها و صدها بچه و مردم غیر نظامی هستند که سلاخی شده اند. اگر همه اینها یک لحظه بدن تکه تکه شده عزیزانشان را جای عزیزانی که آنجا زیر بمب های اردوغان، سوخته و هزاران تکه شده بود فرض میکردند شاید وجدان نداشته شان بدرد می آمد. شاید بحث از جابجایی چند زره پوش و اختلاف نظر اردوغان با آمریکا و به بحث بر سر واقعیت و عمق فاجعه رخداد که جنایت هولناک و کشتار مردم بیگناه است برمیگشت.
این اقدام جنایتکارانه دولت ترکیه نتیجه ناکامی های سیاسی دولت اردغان در خود ترکیه و در شکست نقشه عملهایش در کل خاورمیانه است، از تغییر معادلات منطقه به ضرر آمریکا بعنوان اربابش نشئت می گیرد. این جنایات از تغییر موقعیت اروپا نسبت به آمریکا و به تبع آن نسبت به ترکیه سرچشمه می گیرد.
با هر تعبیر و تفسیری اصل مسئله اینجاست که هزینه شکست های سیاسی و استراتژیک دول قلدر در منطقه را ظاهرا باید مردم این مناطق در خاورمیانه با خون و جان شان بدهد. ظاهرا امری طبیعی شده که هر تغییر موازنه قدرت کوچک و بزرگ بر سر سهم خواهی بیشتر یا بر سر هزیمت بیشتر، حقانیت خلق جنایت را می دهد، حقانیت به خاک و خون کشیدن یک نسل از انسانها را برای این متجاوزین ممکن ساخته است. ظاهرا این متد امروز دنیا شده که چون تعدادی نظامی در بین خیل کثیری از غیر نظامیان هستند بمباران و توپ باران کل منطقه و شهر و روستا حقانیت پیدا کرده است. این کشتار وسیع توپخانه ای و قتل وعام عمومی و موشک باران هوایی ترکیه نیز براساس همین متد ظاهرا اقدام معقولی است. این زمین بازی شناخته شده ای در جنگ قدرت در منطقه و دنیا است.
این ادامه جنگ قدرت در سوریه و عراق است و خوابی که برای این مناطق دیده شده جنایاتی هولناک تر را دامن خواهد زد. ماشین جنگی ترکیه نیز یکی از بازیگران اصلی ایجاد کثیف ترین جنایات در مناطق مرزی کردستان عراق و سوریه خواهد بود.
اقدام متوحشانه دولت ترکیه با هر بهانه ای و با دامن زدن به هر دماکوژیسم دولتی و رسانه ای و با دست بردن به هر دروغ و حربه و نیرنگی یک جنایت جنگی است و محکوم است. باید دولت ترکیه و در راس آن اردغان به عنوان جنایت کاران جنگی محاکمه شوند.
تنها راه اعتراض متحد و وسیع بشریت متمدن به جنایات جنگی و کشتار دولت ترکیه و دول دیگر سهیم در خلق این قبیل جنایات در منطقه است. باید آگاه و متحد افساری به لگام افسارگسیختگی ماشین جنگی این کشورها و جنایات دولت ترکیه گذاشت.
جامعه ترکیه و نیروی معترض به سیاست های دولت ترکیه باید متحدانه به میدان آید؛ افسار زدن اردوغان و فاشیسم در ترکیه در گرو خیز برداشتن موج برگشت علیه اردوغان و دولت مربوطه است؛ کمونیستها و طبقه کارگر در ترکیه کاری دارند کارستان!

۲۰۱٧/۰۴/۳۰