در دفاع از حقیقت!

در پاسخ بە نوشته رفیق خالد حاج محمدی تحت عنوان موصل: شکافی در دیوار و سانسوو و مواضعی روی آب

قبل از هر چیز من هیچ مخالفتی با نقد سیاسی سالم ندارم و رفیق خالد و حزبش حق دارند مواضع احزاب دیگر را به شیوه سیاسی و سالم نقد کنند. مشکل من با بحث رفیق خالد این است، در نوشته اخیرش سلامت سیاسی در بحث را به تمامی زیر پا گذاشته است. او مواردی را در مورد موضع حزب حکمتیست در رابطه با جنگ موصل نوشته است که نه تنها درست نیست، بلکه حقیقت ندارد.

کشتار وحشیانه مردم بیدفاع موصل در اثر بمباران هوایی ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا بهانه ای شده است تا رفیق خالد  به منتقدین موضع راست روانه شان نشان بدهد که آنها در مورد جنگ موصل درست گفتند.  ظاهرا این جنایت فجیع باعث شده   تا رفیق خالد حاج محمدی فاکتهای وارونه و ناروایی را به حزب حکمتیست نسبت بدهد. مواردی را که رفیق خالد در مورد حزب حکمتیست در این نوشته اش نقد کَرده حقیقت ندارد. من برای رد ادعاهای رفیق خالد در مورد مواضع حزب حکمتیست در قبال جنگ و تروریسم سیاه در موصل مستقیما از اطلاعیه های حزب حکمتیست فاکت میاورم تا نشان دهم که ادعای رفیق خالد درست نیست و خارج از حقیقت است.

رفیق خالد مینویسد:

از زمانی که شما در اولین اطلاعیه خود در دفاع از عملیات “آزادی موصل” قول دادید، بمباران مکان و محل کار و زندگی مردم را محکوم کنید، تا کنون هزاران منزل و محل زندگی مردم، صدها مدرسه و بیمارستان، دانشگاه و پل و جاده و… ویران شده اند

اما حزب حکمتیست در اطلاعیه اول مینویسد:

“شکی نیست که شکست داعش در موصل، باعث رهایی مردم آن شهر و بقیه عراق از مصائب تاکنونی، از جنگهای قومی و مذهبی از استبداد و فساد و اختناق و زخمهای عمیق موجود بر پیکر جامعه نخواهد شد. نیروهایی که این اوضاع سیاه را به وجود آورده اند، در صحنه خواهند ماند. در پی شکست داعش بویژه اوضاع مشخص شهر موصل و منطقه دشت نینوا و نحوه اداره آن  به دلیل فضای آکنده از تفرقه افکنی قومی و مذهبی موجود به یک معضل اساسی تبدیل خواهد شد.

خالد جان کجای این دفاع از آزادی موصل است ؟ به روشنی گفته اند که بیرون راندن داعش از موصل باعث رهایی مردم نمی شود.اگر بحث سالم سیاسی دارید، چه مجبورید اینچنین فاکتهارا جعل کنید؟!

در ادامه اطلاعیه اول حزب حکمتیست آمده است:

“در غیاب نیروی نظامی متکی به اراده مردم شبیه حماسه مقاومت قهرمانانه کوبانی، اگر در جنگ کنونی نیروی نظامی سازندگان و حمایت کنندگان تاکنونی داعش اعلام کرده اند که میخواهند داعش را از موصل بیرون کنند، بگذار بیرونش کنند. نباید علیه آن بود. کسی مانع برچیده شدن بساط آدمکشهایی نیست که محصول کار خود دولتهای آمریکا و غرب، رژیم حاکم بر عراق  و دیگر دول ارتجاعی است”

در اینجا هم اطلاعیه حزب حکمتیست راجع به بیرون راندن داعش از موصل است نه ادعای آزادی موصل رفیق خالد!!

 رفیق خالد در ادامه بحثش به کشف جدیدی در موضعگیری حزب حکمتیست مَی رسد او می گوید:

“بعد از این اوضاع به ناگاه رفقای قدیم ما که هنوز زیر نام “حزب حکمتیست” فعالیت میکنند، روز ٢۶ مارس ٢٠١٧ اطلاعیه ای زیر عنوان ” تروریسم هوایی در موصل محکوم است!” را منتشر کرده اند. حزب کمونیست کارگری نیز بدنبال و یک روز بعد از این دوستان، در ٢٧ مارس اطلاعیه ای زیر عنوان “در محکومیت کشتار مردم در موصل” منتشر کرده است. هر دو جریان بعد از کلی دفاع از این جنگ و خریدن آن به عنوان جنگ علیه داعش، ناگهان و بعد از همه کس حتی بعد از عاملین کشتار و صاحبان “راکت های هوشیار”، که صدها انسان بی تقصیر را در زیر زمینها با خاک یکسان کرد، “تغییر” ریلی دادند، همراه موج شدند و آنرا محکوم کردند.
در اینجا هم از اطلاعیه اول حزب حکمتیست  و هم از اطلاعیه دوم و اخیر آنها فاکت میاورم و نشان میدهم ادعای رفیق خالد دور از حقیقت است و موضع آن حزب در هر دو اطلاعیه یکی است، در اطلاعیه اول به نظر من به درست جنگ با داعش را محکوم نکرد ولی بمباران مناطق مسکونی و عمومی مردم را محکوم کرد . نقل قول پایین از اطلاعیه حزب حکمتیست است:

“شکست هرچه سریعترداعش درموصل آرزوی اهالی شهری است که دوسال وچهارماه اسیرتوحش اسلامی بی نظیری بوده است.واضح است که بمباران و توپ باران شهر موصل و ویرانکردن اماکن عمومی ومحیط زیست اهالی موصل وشهرها و روستاهایی که میدان وسیعتراین جنگ است باید قویا محکوم شود و متوقف گردد”. از اطلاعیه حزب حکمتیست منتشر شده در مقطع شروع جنگ در موصل در ماه اکتبر ۲۰۱۶

و در اطلاعیه دوم و اخیر حزب حکمتیست آمده است

“داعش باید از موصل، رقه و هر جایی که به تسلط خود در آورده است، بیرون رانده شود. تنها راه اینکار بکارگرفتن قدرت نظامی است. در غیاب مقاومت و تعرض نظامی مردمی، در غیاب نیروی نظامی متکی به اراده سازمانیافته مردم همچون تجربه درخشان کوبانی، طنزتلخ آنجا است که همانهایی که تروریسم داعش را ساختند و به جان مردم منطقه و عراق و موصل انداختند، چند ماه است جنگ برای بیرون راندن داعش را از موصل به عهده گرفته اند. ما تاکید کردیم جنگ با داعش حتی توسط قدرتها و دولتهای مرتجع و تروریستی چون آمریکا و عراق و متحدینش با مخالفت ما روبرو نمیشود.در عین حال پیشاپیش اعلام کردیم حمله هوایی و نظامی به مناطق زندگی و کار مردم، به محله و مناطق مسکونی، به مدرسه و دانشگاه و بیمارستان و به مردم سیویل قویا محکوم است. هیچ توجیهی ولو” پناه گرفتن تروریستهای داعش در میان مردم” آنطور که سخنگویان ارتش آمریکا و عراق ادعایش میکنند،  نمیتواند حمله نظامی به مردم عادی و مناطق زندگی و کار آنها را توجیه کند. آنچه اخیرا در غرب موصل و محله “موصل الجدیده” اتفاق افتاد، نمونه بارز تروریسم هوایی است که بارها و بارها توسط ارتش قدرتهای بزرگ جهانی مثل آمریکا و روسیه و متحدانشان در سوریه و افغانستان و یمن علیه مردم عادی بکار گرفته شده است.

…..

حزب حکمتیست، حمله هوایی اخیر به مردم عادی و مناطق مسکونی در غرب موصل توسط نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا را شدیدا محکوم میکند. با مردم مصیبت دیده موصل اعلام همدردی و همبستگی میکند. ما از مردم آزادیخواه در سراسر جهان و منطقه و در عراق میخواهیم با اعلام انزجار و اعتراض همبسته خود خواستار توقف حمله نظامی و هوایی به مردم عادی  و مناطق کار و زیست در موصل و در مناطق جنگی دیگر باشند، که چنین خطری زندگی مردم را تهدید میکند”

 خالد عزیز کجا است تناقض بین موضع اعلامیه اول و اخیر حزب حکمتیست در مورد جنگ در موصل. این تناقض را از کجا درآوردید؟! این تغییر ریل مورد ادعایت را از کجا کشف کردید ؟ مطلقا هیچ خط متفاوتی  در این دو اطلاعیه مشاهده نمی شود و موضع گیری حزب در هر دو اطلاعیه یکی و منسجم است. بهانه گیری نکنید! به نفع تان نیست! هر خواننده منصف خود میتواند قضاوت کند.

داعش یک جریان به شدت ارتجاعی است و متاسفانه در غیاب یک مقاومت توده ای دول غربی ، دولت هایی که این گروه جانی را درست کردند می خواهند از موصل بیرونش کنند، با بیرون راندن این جانوران وحشی از موصل نباید مخالفت کرد.  موصل بدون داعش با موصل با داعش فرق خواهد داشت ، همانطور که افغانستان بدون طالبان با افغانستان با طالبان فرق دارد و همانطور فلوجه و رومادی بدون داعش  با فلوجه و رومادی بعد از  داعش فرق دارد، و شرق موصل که در کنترل ارتش عراق است با غرب موصل که در کنترل داعش است فرق دارد .هیچ مدنیتی با داعش در موصل وجود ندارد ، دهها گور دسته جمعی جوانان سربریده عراقی در أطراف موصل پیدا شده است، یک زندگی سیاه جهنمی را بر مردم تحمیل کَرده است، زنان به بردگان و کنیزان همچون دوران توحش صدر اسلام در آمده اند. وسیعا و مستمرا مورد تجاوز قرار دارند. حق بیرون آمدن از خانه را ندارند. برای همه تماشای تلویزیون و گوش دادن به موزیک ممنوع شده است . میدان های فوتبال به میدان سنگسار و سربریدن مردم فقیر و بی دفاع تبدیل شده است ، کودکان خرد سال با مغز شویی و آموزش داعش به جانی تبدیل میکنند. داعش برای حملات انتحاری از کودکان و نوجوانان استفاده مَی کند ، بیرون راندن این جانوران وحشی از موصل و عراق به نفع مردم عراق و موصل خواهد بود و نباید جنگ با داعش محکوم شود و این پدیده فوق ارتجاعی باید هر چه زودتر از موصل بیرون رانده شود، ای کاش نیروی آزادیخواه و مردمی مثل مقاومت کوبانی داعش را شکست میداد و بیرون میکرد. ای کاش مَیشد بدون خونریزی ، بدون جنگ داعش را از موصل بیرون کرد ، اما متاسفانه این فقط یک آرزو است و با توجه به وضعیت واقعی دنیای امروز و منطقه چنین چیزی در حال حاضر دور از واقعیت است ،در نتیجه بیرون راندن داعش از موصل فقط با زور میسر است ، ادامه حضور و ماندن داعش در موصل بدتر و خطرناکتر از جنگ کنونی  برای مردم  موصل و عراق و آینده جامعه عراق و جهان خواهد بود.

موضع شما در خدمت ماندن  داعش در موصل است

من موضع رفیق خالد حاج محمدی و حزبش را هم تعقیب کردم. متاسفانه معنای عملی موضع آنها در خدمت ماندن داعش و حاکمیت سیاه آن برای سالهای نامعلوم در موصل است. رفیق خالد و حزبش درست همانند چپ سنتی فقط موضع یک جانبه ضد امپریالیستی گرفتند. همان موضعی که چپ سنتی و حاشیه ای در جریان جنگ آمریکا علیه طالبان در افغانستان گرفت. در صورتیکه کمونیسم کارگری و منصور حکمت این موضع اصولی و شناخته شده را گرفت که جنگ علیه طالبان را محکوم نکرد و با بیرون راندن طالبان از کابل و افغانستان مخالفت نکرد. در عمل این موضع درست از آب درآمد و همانطور که می بینیم شرایط کار و زندگی در کابل و بقیه افغانستان پر از رنج و درد کنونی مناسبتر است از زمانی است که تحت حاکمیت سیاه طالبان بود. به نظر من هر جریانی که خود را کمونیست میداند در مورد جنگ در موصل و بیرون راندن داعش از موصل میبایست مشابه همین موضع را میگرفت و حزب حکمتیست این موضع را گرفت. اما متاسفانه رفیق خالد و حزبش درست برعکس موضعی گرفتند، که فقط در خدمت ماندن داعش در موصل است. رفیق خالد در بخش پایانی مطلبش نصیحت میکند، “از آدم معمولی بپرسید بر آنها چه رفته است؟ این چه دنیایی است برای خود ساخته اید؟ این چه پوسته ای است دور خود کشیدید، خود را جای جامعه و مردم مستاصل بگذارید” من درست همین صحبتها و نصیحتها را برای رفیق خالد دارم. رفیق خالد! این چه موضعی است که گرفته اید، خود را جای آن یک و نیم میلیون مردمی قرار دهید که نزدیک به سه سال اسیر دست داعش بودند. یک روز زندگی جهنمی تحت کنترل داعش را نزد خود تصور کنید. به صحبتهای آوارگان محنت زده از جنگ موصل و بیرون آمده از چنگ داعش گوش دهید؟ بشنوید چه میگویند و چطور ماندن در این کمپهای آوارگی پر ازرنج را صد بار بر زندگی تحت حاکمیت داعش در موصل ترجیح میدهند. از دنیایی که برای خود ساخته اید، از پوسته ای که در  خود کشیدید، از فضای فرقه ای و سکتی که در آن قرار گرفتید، دوری کنید. باور کنید به نفع تان خواهد بود.

دوازدهم  آپریل ۲۰۱۷