یادداشت روز
سالی که گذشت…..؟…!
سال ٢٠١۶ میلادی به ساعات پایانی نزدیک میشود.
اگر بخواهیم مروری کوتاه به این سال پر تلاطم و پر حادثه داشته باشیم ، به غیر از جنگ و خونریزی بیش از پیش از جانب خدایان قدرت سرمایه علیه مردم بی دفاع بخصوص در منطقه خاورمیانه چیز دیگری مشاهده نمیشود .
در کشورهای پیشرفته سرمایه داری غربی هم بحران همه گیر سرمایه داری عرصه را بر مردم کارگر و زحمتکش و اقشار پائین جامعه تنگتر کرده و با هر چه بیشتر کردن ریاضت های اقتصادی که از کم کردن امکانات بهداشتی و رفاهیات جامعه که دورانی با مبارزه و تلاش کارگران و آزادیخواهان بدست آمده بود ، یکی پس از دیگری باز پس گرفته میشود و به هر بهانه ای از این دستاوردهای جامعه قیچی کرده و برای کسب سود بیشتر سرمایه داران تعرض بیشتری به سفره مردم کم درآمد جامعه میشود .
نا امنی جانی و مالی مردم این کره خاکی توسط صاحبان قدرت و سرمایه، اینست دساوردهای مردم در قرن بیست و یک.
در خاورمیانه برای هژمونی خودشان دست بهر جنایتی زده تا بتوانند منابع و ذخایر نفت و گاز این کشورها را توسط و در همکاری با دیکتاتورهای منطقه غارت و از هیچ جنایتی تا جنگ و خانه خرابی و آوارگی میلیونی در این کشورها دریغ نکرده اند.
روزی نیست که در عراق ویران شده با انفجارهای انتحاری و غیره جمعی زیاد کشته و زخمی نشوند .
در افغانستان پس از سالها امنیت نیست و روزانه با کشتارهای جریانات ارتجاعی اسلامی در همکاری با کشورهای منطقه برای مصلحت های خود آرامشی برای مردم بجان آمده متصور نیست.
در سوریه پس از بیش از پنج سال جنگ خانمانسوز و ارتجاعی و آوارگی میلیونی و کشتار روزانه و آزمایش کردن تسلیحات کشورهای غربی بر سر مردم رنجدیده این کشور ،امیدی به پایان جنگ مشاهده نمیشود.
در یمن هم به همان شکل با جنگ نیابتی و امتیاز گیری کشورهای عربستان و ایران آتش بر پاست، که ظاهرا هر روزه جان تعدادی را گرفته و منجر به آوارگی و ویرانی شدید گشته و آنکه شادمان است دول غربی از جمله آمریکا و قدرتمداران هستند که با فروش اسلحه و مهمات هرچه بیشتر به این کشورها راه نجاتی برای حل بحرانهای داخل کشورهای خود یافته اند و همچنان به این ترفند جنایتکارانه و جنگ افروزی دامن میزنند.
نتایج جنگ و خونریزی و کشتار و پیامدهای آن آوارگی میلیونی به کشورهای همسایه و یا سرازیر شدنشان از طریق ترکیه بطرف اروپا و گذشتن از هفت خوان رستم و مسیری پر مخاطره که در همین امسال بیش از پنج هزارنفر مردم از جنگ فرار کرده طعمه دریا گشته و غرق شدند ، از پیر و جوان و کودک که شاهد چه صحنه هائی دردناک در این رابطه بوده ایم که بخشی از آن از رسانه های جمعی منعکس شده اند.این هم از دستاوردهای نظم نوین جهانی سرمایه داری هار و غارتگر که نصیب مردم گشته است.
در فلسطین هم علیرغم اینهمه جنگ و خونریزی در منطقه تا حدی موقعیت آنها و روند بظاهر صلحی که در پیش گرفته بودند به حاشیه رفته و اسرائیل جنایتکار در ادامه سیاستهای توسعه طلبانه اش به شهرک سازی در مناطق
فلسطینی ادامه داده و این روند نیز برایش پایانی متصورنیست.
در ایران تحت حاکمیت سرمایه داری جمهوری اسلامی نیز با تشدید اعدامهای بی رویه در این مدت و حمله هرچه بیشتربه سفره بی رونق طبقه کارگر و در پی فرصتی ست تا اصلاحیه قانون کار را علیرغم مبارزه جدی کارگران در مجلس به تصویب برساند تا هرچه بیشتر زندگی طبقه کارگر را به گروگان گیرد و با عوامفریبی و دروغ و با بر جسته کردن اختلافات جناحی خود تنها مردم تحت ستم و کارگر و زحمتکش زیر فشار اقتصادی و در معرض آزار و زندان و شکنجه حکومت مداران غدار هستند.
آری سال ٢٠١۶ میلادی نمایانگر توحش افسار گسیخته نظام سرمایه داری در اقصی نقاط جهان بوده و هست.
تا سرمایه داری سکان جامعه را در دست دارد ،جهان و مردم آن روی آرامش به خود نخواهند دید و تا در بر این پاشنه بچرخد به غیر از استثمار و جنگ و خونریزی و کشتار و بی عدالتی و ستم چیز دیگری متصور نیست.
باید راه حل انسانی با تشکل یابی و اتحاد و یکپارچگی مردم تحت ستم و کارگر و زحمتکش در حزب سیاسی شان برای برپائی دنیائی انسانی ا آزاد و برابر کوشش نمود و این تلاش با آگاهگری و اتحاد میسر است.
نه به جنگ و خونریزی و نه به اعدام و شکنجه و زندان و خواستهای آزادیخواهانه سرلوحه فعالیتهایمان باشد و تلاشمان را برای این دنیای در خور انسان بکار گیریم .
با آمدن سال جدید ٢٠١٧ میلادی و با درس گیری از نقاط ضعف هایمان ، بر آگاهگری و اتحاد و یکپارچگی پا فشاریم و مصمم به پیش رویم، با تقویت قطب چپ جامعه باید بر کاستی ها غلبه کرد .
اردشیر نصراله بیگی
٢٩ دسامبر ٢٠١۶ میلادی