کمتر از یکماه مانده به باز شدن مدارس، دغدغه بخش عظیمی از خانواده ها پیدا کردن مدرسه ای بدرد بخور برای فرزندانشان است. پیدا کردن مدرسه ای که بشود آنرا خوب توصیف کرد برای خانواده هایی اهمیت دارد که از بسیاری از اقلام زندگیشان می زنند بلکه مدرسه ای که بشود نام آنرا مدرسه گذاشت گیر فرزندانشان بیاید. برای میلیونها خانواده ای که بسختی زندگی روزمره خود را تامین میکنند پیدا کردن مدرسه ای مناسب همراه با اخاذی مقامات و کاربدستان آموزشی با مصوبه های آموزش و پرورش تحت عنوان شهریه، یک معضل همیشگی برای آنان بوده است.
مسئولان آموزش و پرورش هر ساله طی بخش نامه هایی اعلام میکنند که: “مدارس دولتی حق گرفتن شهریه از خانواده ها را ندارد و مدارس غیردولتی هم باید طبق مصوبه آموزش و پرورش شهریه دریافت کنند”.
تا جاییکه به مدارس غیردولتی برمیگردد که متعلق به افراد و مقامات حکومتی میباشند رئیس سازمان مدارس غیر دولتی کمترین مبلغ، یعنی از دو میلیون و بیشترین مبلغ یعنی تا سقف بیست میلون تومان را تعیین کرده است. حتی تعیین این مبلغ در رابطه با مدارس غیر دولتی، باز هم اخاذی کاربدستان سیستم آموزشی جمهوری اسلامی از خانواده هایی است که بعضا توان پرداخت این مبلغ را دارند. این دست از خانواده ها میگویند مدارس دولتی از کیفیت و استاندارد لازم برخوردار نیست اما علیرغم اینکه مسئولان مدارس غیر دولتی بدون حساب و کتاب از اولیا دانش آموزان پول میگیرند لذا بنا به تفاوتی که در امر تدریس با مدارس دولتی وجود دارد، آنان ناچار به تن دادن و پرداخت شهریه گزاف میشوند.
در مورد مدارس دولتی نیزعلیرغم ادعاهای پوچ مقامات آموزش و پرورش، مدارس دولتی به بهانه های مختلف از خانواده ها پول میگیرند. از این رو در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، برخلاف گفته های مقامات و مسئولان آموزش و پرورش مبنی بر”مدارس دولتی حق گرفتن شهریه از خانواده ها را ندارند”، اما این هم یکی دیگر از دروغهای دستگاه آموزشی نظام اسلامی است.
از سوی دیگر دانش آموزان خانواده های افغانستانی در ایران نه تنها از مدرسه خوب و یا شهریه که ابدا توان پرداخت آنرا ندارند بلکه حتی بنا به قوانین فاشیستی جمهوری اسلامی، آنان حق حضور در مدارس را ندارند و جمهوری اسلامی سالها است که ضد انسانی ترین رفتار را نسبت به خانواده های افغانستانی اعمال میکند.
به اشکال مختلف به این وضعیت باید اعتراض کرد. باید خواهان حذف تمام و کمال شهریه در مدارس شد. فرزندان خانواده های افغانستانی در ایران حق دارند و باید همانند شهروندان جامعه از امکانات آموزشی بهرمند شوند. سیستم آموزشی مدارس دولتی و غیر دولتی باید برچیده شود و بهرمند شدن از آموزش مستقل از سطح درآمد خانواده ها باشد. یک وعده غذای گرم و سالم در مدارس اکنون در همه کشورها امری ثبت شده و جا افتاده میباشد. اعتراض علیه اخاذی مقامات و مسئولان آموزش و پرورش که اسم آنرا شهریه گذاشته اند میتواند در سطح گسترده ای دامن زده شود. مدارس خوب و ایمن با استانداردهای بالا، تامین نیازمندیهای دانش آموزان، یک وعده غذای گرم و غیره حق مسلم و ابتدایی دانش آموزان است. تحت هیچ عنوانی نباید به اخاذی مقامات حکومت تن داد.
تحصیل رایگان حق همگان است. آموزش عمومی اجباری و رایگان تا سن ۱۶ سالگی و همچنین آموزش عالی رایگان و در دسترس برای همگان باید تامین گردد. آموزش حق همه است و دسترسی افراد به آموزش و دوره های آموزشی باید کاملا از سطح درآمد خانواده ها مستقل باشد.
۹ شهریور ۹۵