انتخابات در آمریکا-  عروج ساندرز سوسیال دمکرات – مملکت صاحب دارد

مبارزات ودعوا های  کاندیداهای انتخابات در آمریکا وهمه جا در حقیقت دعوا واختلافات  بین صاحبان قدرت ومملکت است. اینان در حقیقت نمایندگان واجیر شدگان آن صاحبان قدرت هستند که باید مثل گلادیاتورها بجان هم بیافتند وهمدیگر را از صحنه بدر بکنند تا سر آخر یک نفر پیروز از بین همه آنان بعنوان نماینده وکارگزار نظام حاکم قدرت نمایی کند.

اگر در همه جوامع این اقتصاد وقدرت اقتصادی وسیاست است که حرف اول را میزند، باید دید این انتخابات سر وتهش به چیزی بند است ومنشا این دعواها ومبارزات  انتخاباتی در کجا است.

میگویند در آمریکا ثروت حدود ۲۰ نفر معادل ثروت بیش از ۱۵۰ میلیون نفر در این کشور است. حتما ثروت آن ۲۰ نفر بعدی نصف ثروت باقی مانده آن مملکت میشود.وباز میتوان سر انگشتی حساب کرد که ثروت کمتر از صد نفر در دنیا بیشتر از ثروت نصف این مردم دنیا یعنی حدود بیش از ۵/۳ میلیارد نفر  است که حتی نان شب هم ندارند.

مبارزات انتخابی در آمریکا

تمام کاندیداهای انتخاباتی در یک چیز با هم مشترک هستند وآن اینکه …..” مملکت صاحب دارد”…….همه کاندیداها با تمام اختلافاتی که با هم دارند بر سر این موضوع با هم هیچ اختلافی ندارند وآن اینکه صاحبان قدرت واقتصاد همیشه باید باقی بمانند وابدی هستند وچاره ای هم جز این نیست. فقط  حداکثر گاهی اوقات باید سر کیسه را شل کنند تا مردم جان به لب رسیده بقول موسوی ۶۷ ساختار شکنی نکنند واین نظام را واژگون نکنند.

در انتخابات آمریکا تمام کاندیداهای ریاست جمهوری علنا نمایندگان  رسمی وسخنگویان یک اقلیت بزرگترین تراستها وکمپانیهای بین المللی هستند و اصلا دعوا بر سر این نیست که چگونه باید این صاحبان اقتصاد، سیاست واجتماع را از بین برد وحتی تا اندازه ای تضعیف کرد. همه کاندیدها ، نمایندگان وسخنگویان این اقلیت ناچیز در جامعه هستند.

 در این میان گاهی اوقات وقتی جامعه رو به نارضایتی واغتشاش وانقلاب میرود ، کاندیداهایی  هم وجود دارند که بسیار دوراندیش هستند وبرای اینکه  این نظام طبقاتی-کاستی در هم نریزد برایش نقشه میکشند.

عروج  برنی ساندرز سوسیال دمکرات

ساندرز به جامعه وطبقه حاکمه وصاحبان قدرت، اقتصاد، سیاست، اجتماع ونظام حاکم هشدار میدهد که باید فکری به حال این جامعه کرد. این مردم صبرشان لبریز شده.  قبل از اینکه دیر شود باید کاری کرد تا این نظام از هم نپاشد. او عملا به هیئت حاکمه اقتصادی-سیاسی هشدار میدهد که ثروت وقدرت شما نوش جان اما این جامعه دارد از درون از هم پاشیده میشود. این سیل ممکن است شمارا هم با خودش ببرد.باید کاری کرد. او رسما بارها اعلام کرده که ثروت کمتر از ۲۰ نفر برابر ثروت بیش از ۱۵۰ میلیون نفر است. مردم بیمه درمانی ندارند. جوانان تا خر خره در قرض هستند و در آمریکا بیش از ۳ میلیون در زندان بسر میبرند وحداقل دسمتزد کفاف حتی بیمه درمانی واجاره خانه را هم نمیدهد. او هشدار میدهد که این وضع غیر قابل تحمل است ودر حال انفجار واو آمده است که از انفجار جلوگیری کند. اصلا عروج ساندرز وسوسیال دمکراسی حتی تا این حد هم بخاطر انفجار در جامعه آمریکا بوده است.

ساندرز رسما میگوید که اگر او کاندید اول حزب دمکرات بشود  میتواند میلیونها نفر بیشتر را به صندوقهای رای بکشاند  وبرای طبقه حاکمه وقت بخرد.  ومردم را فعلا سر کار بگذارد.از این نطر او واجد شرایط تر است.  او میتواند این نظام را بهتر سر پا نگهدارد ونگذارد جامعه از هم  فروپاشد.

 سیاست ساندرز تازه حتی اگر کاملا موفق هم بشود حداکثر بیمه درمانی مجانی وحق تحصیل مجانی است که البته خیلی هم خوب است واز الان خیلی بهتر. اما این سیاستهای سوسیال دمکراسی در اروپا دهها سال است پیاده شده وبه بن بست کشیده شده. این کشورها هر روز دارند با سیاستهای ریاصتهای اقتصادی وفشارهای سیاسی واجتماعی تمام این سوبسیدها را کمتر وقطع میکنند. صاحبان واقعی این جوامع الگوی خودرا جامعه آمریکا میدانند که در آن بیمه ودیگر مزایا بسیار کم ویا اصلا وجود ندارد.

 اگر ساندرز در آمریکا میخواهد مثل اروپای سوسیال دمکرات بشود در آن کشورها هزاران کاندیداها هستند که میخواهند از شر این سوسیال دمکراسی راحت شوند وجامعه را به جامعه بهشت سرمایه داری جهانی- آمریکا تبدیل کنند. کل نظام سرمایه داری با هر شکل ومحتوایش در یک بحران ساختاری در هم ریخته است.

چه ساندرز وامثال ساندرز در آمریکا وجاهای دیگر موفق بشوند ویا نشوند یک  اصل همیشه دست نخورده باقی میماند وآن اینکه این مملکت صاحب دارد. این طبقه حاکمه ، این صاحبان قدرت ومکنت همواره در قدرت خواهند ماند. ساندرز ها هدفشان نگهداری وضع موجود ونظام ضد .انسانی سرمایه داری است

رهایی  مردم از این نظام ضد انسانی وگروگان گرفتن زندگی اکثریت قریب به اتفاق این جامعه فقط با در هم پاشیدگی این نظام ضد بشری میسر است. در نظامی که قدرت وثروت ۲۰نفر از صدها میلیون نفر بیشتر است. فقط مردم وقتی میتوانند آزاد ورها شوند که بتوانند خودشان زندگی وسرنوشت خودشان را بدست بگیرند. خودشان صاحب اجتماع ،جامعه ومملکت خودشان باشند. نه مشتی دذد، چپاولگر وسرمایه دار بین المللی.