کارگران آتش نشانی تهران در فراخوان تجمع خود اعلام کرده بودند که روز ٢٢ آذر «در اعتراض به نادیده گرفته شدن قانون مشاغل سخت و زیان آور و برخی مشکلات صنفی و رفاهی آتش نشانان به همراه خانواده های خود مقابل ساختمان شهرداری تهران در خیابان بهشت تجمع خواهیم کرد».
از مقطع اعتصاب بزرگ و طولانی مدت کارگران بافق در تابستان سال ٩٣ که با تحصن چندین روزه خانواده های کارگران دستگیر شده همراه بود، حضور خانواده ها در اعتراضات کارگری با سیری صعودی گسترش یافته است. همسران کارگران کنتورسازی البرز، همسران کارگران معدن البرز شرقی، همسران کارگران شهرداری بروجرد و بندرانزلی، اعضای خانواده های کارگران نهالستان در سنندج و همسران معلمان از جمله مواردی است که در یک سال گذشته در تجمعات اعتراضی شرکت کردند و کارگران نورد لوله صفا نیز در مجمع عمومی خود تصمیم گرفتند که در تجمع بعدی همراه با اعضای خانواده ها دست به تجمع بزنند. فراخوان کارگران آتش نشانی تهران به تجمع همراه با خانواده های خود گام دیگری این سنت مهم اعتراضی را تقویت کرد. خبر نداریم که در تجمع آنها اعضای خانواده هایشان هم شرکت داشتند یا نه اما نفس فراخوان آنها نشان میدهد که کارگران به مرور اهمیت این مساله را درک کرده اند و بر آن تاکید میکنند.
اگر نقش خانواده های کارگران در بافق نقطه عطفی در حضور خانواده های کارگران در تجمعات اعتراضی محسوب میشود، تصمیم کارکنان آتش نشانی تهران بدلیل موقعیت اجتماعی و جایگاهی که در جامعه و در طبقه کارگر دارند، نقطه درخشان دیگری است که این سنت را در جنبش نوین کارگری تقویت میکند. نکته جالب دیگر درمورد اعتراض آتش نشانان استفاده موثر آنها از گروهها و شبکه های اجتماعی برای اطلاع رسانی بود.
هنوز ابعاد حضور خانواده های کارگران در اجتماعات کارگری سراسری نشده و تنها بخش کوچکی از مراکز کارگری دست به این ابتکار زده اند. اما این روندی است که شروع شده و شخصا بسیار خوشبینم که بطور تصاعدی جلو میرود و در آینده ای نه چندان دور با حضور وسیع خانواده های کارگران در اجتماعات و مبارزات کارگری روبرو خواهیم بود. با حضور خانواده ها در اجتماعات کارگری، همانطور که قبلا در نوشته ها و مصاحبه های دیگری تاکید کرده ام، جنبش کارگری قدم بسیار مهمی به جلو برخواهد داشت، باز هم بیشتر از چهاردیواری کارخانه به جامعه خواهد رفت و وزن و ثقل سیاسی خود را در جامعه بسیار تقویت خواهد کرد. این اقدام همراه با طرح مطالبات عمومی جامعه از جانب بخش های پیشرو جنبش کارگری و چهره های رادیکالی که هرچه بیشتر به میدان میایند، نقش مهمی در مبارزات امروز مردم علیه جمهوری اسلامی و در انقلاب برای بزیر کشیدن حکومت خواهد داشت. فعالین کارگری و رهبران اعتصابات نقش مهمی در دامن زدن به جنبش خانواده ها و حضور هرچه وسیعتر و موثرتر آنها در جنبش کارگری دارند.
٧ ژانویه ٢٠١۶