نامه صمیمانه و پیام تبریک به گروه کوهنوردی چل چه مه (چهل چشمه) سنندج
احترام و اهمیت دادن به طبیعت ، احترام و اهمیت دادن به انسانیت است.
با سلام و درود های گرم
همنوردان عزیز گروه چهل چشمه ، طرح پاکسازی زباله در آبیدر را از طریق فیس بوک یکی از دوستان مطلع شدم ، متقاعبا هم چند تصویر را از کیسه زباله های سیاه بزرگ دیدم که توسط شما عزیزان در آبیدر جمع شده بود. قبل از هر چیز به سهم خودم به همه شما عزیزان برای این کار ارزنده خسته نباشید میگویم و دست تک تک شما را برای این اقدام مفید و بزرگ می فشارم. با وجود شرایط سخت زندگی و وضعیت اسف بار اقتصادی که خود شما و بیشتر مردم در آن قرار گرفته اند، اینکه عده ای به واقع انسان دست به همچین اقدامی می زنند و به طبیعت و محیط زیست توجه میکنند، نقطه امید و مایه افتخار برای هر شاهدی است که نظاره گر اقدامات شما می باشد.
این قضیه از یک طرف مایه سرافرازی است که یک عده انسان طبیعت دوست ، حیوان دوست و انسان دوست در آن جامعه وجود دارند که در سخت ترین شرایط زندگی، محیط زیست و نبض حیات بشری برایشان قابل اهمیت است و این مهم را درک کرده اند و در این راستا تلاش میکنند. از یک طرف هم مایه تاسف و سرافکنی است که درقرن بیست و یک و در سال ۲۰۱۵ و در شهر سنندج که به مرکز فرهنگ و هنر و سیاست معروف است ، هنوز “انسانهای” بی شماری وجود دارند که برای ورزش و تفریح به کوه آبیدر می روند اما متاسفانه اطراف و پیرامون شان را پر از زباله و فضولات میکنند و عزیزانی مثل شما باید بروند و زباله های ریخته شده آنها را جمع کنند.
امروز که تصویر کیسه زباله های بزرگ سیاه را دیدم که شما آن را جمع کرده بودید ، جدا متاسف شدم که چرا عده قابل توجهی از مردم، چهره طبیعت به این زیبایی را با ریختن زباله و شکستن شاخه درختان و سوزاندن گیاهان، کریه و زشت می کنند و به طبیعت که دود و ضرر آن به چشم خودشان و مردم می رود ضربه می رسانند.
در همین حال به وجدان و درون خودم رجوع کردم که مبادا عجولانه و از بالا، دیگران را قضاوت کنم . زمانی که شخصا یک نوجوان بودم و به کوهنوردی علاقه داشتم و به کوه و طبیعت می رفتم، متاسفانه بسیاری از مسائل را که می بایستی رعایت می کردم ،رعایت نمی کردم. شاید زباله نمی ریختم اما به عنوان مثال حیوانات را اذیت میکردم و در جایی که حریم زندگی حیوانات بود پا می گذاشتم و گاها به حریم شان تجاوز می کردم. مثلا پیش می آمد که تخم مرغ پرندگان را بر می داشتم و یا ماری را دنبال می کردم و برای تفریح و سرگرمی در پی اذیت کردنش بودم. در عین حال و در همان لحظه هم از خودم پرسیدم که چه مسئله ای باعث شد به این نتیجه برسم که نباید به حریم حیوانات در هیچ کجا تجاوز کرد ، چرا نباید کوچکترین زباله ای را در طبیعت رها کرد، چرا نباید به هیچ وجه شاخه درختی را شکاند، چرا نباید شکار کرد و مسائل دیگر از این قبیل را چطور یاد گرفتم. جواب این بود که چون هم در این زمینه تا حدودی مطالعه کردم و مهمتر اینکه از دیگران و در همان دوران نوجوانی از افرادی که چه بسا شاید در حال حاضر در همین گروه کوهنوردی شما باشند این مسائل آموزنده را آموختم . متاسفانه در دوران نوجوانی یا من اطلاع نداشتم یا هیچ نوع کلاس آموزشی برای این مسائل در شهر سنندج وجود نداشت اما همچنان که اشاره کردم افرادی بودند که صرفا با رفتارشان این نوع فرهنگ والا و انسانی را به دیگران و شخص من منتقل می کردند.
به عنوان یک کوهنورد و طبیعت دوست ، قصدم از نوشتن و فرستادن این نامه به شما هم پیام تبریک و تشویق بیشتر شما برای این نوع فعالیتهای مفید و انسانی و مهمتر هم اینکه یادآوری کنم که آگاهگری و فرهنگ سازی جامعه و مردم ” برای این موضوع مشخص ” دست شما عزیزان را می بوسد .
با برگزاری کلاسهای آموزشی نه فقط برای اعضای گروه بلکه در سطح عمومی، شما می توانید سهم بزرگی را در حفظ محیط زیست و حیات بشری ایفا کنید. این طرح پاکسازی زباله شاید تا حدی به بالا بردن فرهنگ عمومی و تمیز کردن مقطعی آبیدر کمک کند. اما اگر ریشه ای تر به این مسئله نپرداخت متاسفانه ” آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد شد” و دوباره شهروندان بی شماری می روند و در آبیدر و سایر مناطق طبیعی دیگر زباله می ریزند . مگر شما چند بار می توانید از زندگی ، وقت ، خانواده ، کار شخصی و تفریحتان بگذرید و بروید زباله آبیدر و طبیعت پیرامون تان را که توسط افراد ناآگاه ریخته می شود جمع کنید. یکی از بهترین و سازنده ترین راه حلها برای این معضل ، برگزاری کلاسهای آموزشی از جانب شما و سایر گروههای طبیعت دوست ، برای عموم است که می تواند به بالا بردن فرهنگ عمومی مردم نه فقط در سالم سازی طبیعت و حفظ منابع طبیعی بلکه در سالم سازی سطح شهر، پارکها و حتی خانواده هم کمک کند.
با پیشنهادات سازنده در این زمینه به نهادها و سازمانهایی که متصدی محیط زیست و طبیعت هستند و با کمک گرفتن امکانات مالی و رسانه ای از آنها می توانید اقدامات بزرگتر و ریشه ای تری را در دستور فعالیت هایتان در رابطه با حفظ حیات انسانها، حیوانات، زمین، گیاهان، درختان و کلا محیط زیست و منابع طبیعی قرار دهید.
بدون شک شما عزیزان بهتر از من می دانید که در محیط زندگی تان چه ابتکاراتی را بهتر است به خرج دهید و از چه راههای برای پیش بردن این مسائل استفاده کنید که نتیجه بخش تر باشد.
امیدوارم با اقداماتی از این قبیل از جانب شما و سایر گروههای دیگر شاهد کوه و طبیعتی هر چه زیباتر و سالم تر باشیم. قطعا با این نوع اقدامات دل شهروندان و طبیعت دوستان را هم بیشتر شاد خواهید کرد.
شخصا به شما که بیشتر تان را هم نمی شناسم افتخار میکنم. کاش انسانهای نمونه و الگو از جنس شما عزیزان در آن جامعه بیشتر وجود داشتند.
به امید روزی که رفتار و دید و نگرش تمام افراد جامعه، همچون دید و نگرش شما به کوه و طبیعت و پیرامون شان باشد .
احترام و اهمیت دادن به طبیعت ، احترام و اهمیت دادن به انسانیت است.
ارداتمند همگی
بختیار پیرخضری
جمعه سیزدهم شهریور نود و چهار