مراجع دینی از شیعه و سنی و بقیه سران قومی در مجلس عراق به دست و پای حیدرعبادی افتاده اند که فکری بحالشان بکند. حیدر عبادی قول داده است که دست به اقداماتی اصلاحی خواهد زد. ایشان در قدم اول و برای شروع، “برکناری معاونین رئیس جمهور و نخست وزیر، کاهش محافظان تمامی مسئولان، ایجاد کمیسیونها و سازمانهایی برای کشور بر اساس کاردانی و توانایی، بررسی تمامی فسادکاریهای گذشته و حال، قطع بودجه و هزینه های ویژه مسئولان و کاهش هزینه های وزارتخانه ها و دیگر نهادهای دولتی را در دستور گذاشته اشت. انجمن وزیران نیز یکدست به اتفاق آرا طرح اصلاحات حیدر عبادی را پذیرفته است. قرار است این طرح برای تصویب به مجلس فرستاده شود”.

بنا به گفته یکی از نمایندگان پارلمان عراق از کردستان، تخمین زده شده که اگر تنها هزینه نیروهای محافظ مقامات بالای حکومت عراق، از نیروی انسانی گرفته تا سلاح، اتوموبیل و دیگر تجهزاتی که در اختیار دارند به تامین آب و برق اختصاص میافت، مردم با این جهنم روبرو نمیشدند. همین یک قلم نشان میدهد که یک درصدیهای حاکم بر عراق چه بهشتی برای خود مهیا کرده اند و نود و نه درصدیها در چه جهنمی زندگی میکنند.
اکنون عبادی میخواهد با برکناری برخی از معاونین و وعده هایی که برای اصلاحات داده است مانووری بدهد و اگر اثر نداشت و احساس کرد مردم کوتاه نمی آیند دست به اقدامات دیگری از جمله برکناری برخی وزیران بزند. آنچه چشمگیر است این است که علی سیستانی، صدر، مالکی و دیگر سران قومی و دینی، بیش از دیگران به عبادی فشار میاورند.
اما تعرض و خشم عمومی مردم عراق قبل از هر چیز متوجه همین باندها و جریانات اسلامی از شیعه و سنی و کل حکومت است. شعار مردم «سکولاریسم سکولاریسم، نه شیعی نه سنی» بخوبی نفرت مردم را از دستجات اسلامی نشان میدهد. سیستانی و صدر و غیره حق دارند نگران باشند. مردم اعلام کرده اند و هشدار داده اند که اگر انقلاب کنند ریشه آنها را میزنند. اینها اولین بخش مافیای حکومت خواهند بود که بساطشان برچیده خواهد شد.
مردمی که طی این سالها از داشتن امنیت و کوچکترین آرامشی حتی برای یک روز محروم بوده اند و بدلیل فقر و فلاکت کارد به استخوانشان رسیده است، راه حل پایان این فلاکت را در اصلاحات حیدر عبادی نمی بینند. با برکناری چند مسئول حکومتی، یا استعفای انجمن وزیران و حتی انحلال مجلس و غیره مردم رضایت نخواهند داد. از نظر جنبش اعتراض میلیونی مردم در عراق، دلیل نبود آب و برق در گرمای کشنده بالای ۵۰ درجه ناشی از وجود حکومتی اسلامی قومی است که از بیخ و بن فاسد است. مردم عراق در شعارهایشان بدرست دست به ریشه برده اند و کل دستگاه فاسد حکومتی را بانی و مسبب فقر و فلاکت و بیحقوقی خود میدانند.
خواست تامین آب و برق سبب شد جامعه عراق برای دستیابی به امکانات رفاهی، قدم در راه دستیابی و بازیابی حرمت و کرامت انسانی خود بگذارد. جنبشی که در عراق عرض اندام کرده است جنبشی برای احیای حرمت و کرامت انسانی، بهره مند شدن از رفاه اجتماعی و جامعه ای سکولار است. این جنبش برای رسیدن به خواستهای برحق خود و برای پایان دادن به تباهی اعمال شده از سوی انواع دسته جات قومی و اسلامی، نیازمند بیشترین حمایتها است.

عبدل گلپریان
۹ اوت ۱۵