ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺖ اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺩاﺩﻛﺎﻥ ﺭﻳﻴﺲ ﺳﺎﺑﻖ ﻓﺪﺭاﺳﻴﻮﻥ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻩ ﻳﻲ اﺯ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﻱ ﺩﻭﻟﺘﻲﻛﻪ از ﺻﺪا ﻭﺳﻴﻤﺎﻱ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﭘﺨﺶ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ و ﺑﻮﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﺷﺒﻜﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺠﺎﺯﻱ ﺩاﺷﺖ و ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ اﻇﻬﺎﺭ ﻧﻆﺮﻫﺎﻱ ﻣﻮاﻓﻖ و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺭا ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩاﺷﺖ.
ﭘﺎﺭﻩ ﻳﻲ اﺯ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﺎﻱ ﺧﺒﺮﻱ ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺭﮊﻳﻢ اﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ” اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﺻﺮﻳﺢ ﻣﺤﻤﺪ ﺩاﺩﻛﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻓﺴﺎﺩ ” و ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ اﺯ ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﺒﺮﻱ اﭘﻮﺯﻳﺴﻴﻮﻥ اﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ” ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ و ﻳﺎ اﻇﻬﺎﺭاﺕ اﻓﺸﺎﮔﺮاﻧﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺩاﺩﻛﺎﻥ ﻳﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ”
ﺭﻳﻴﺲ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻓﺪﺭاﺳﻴﻮﻥ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺑﺎ ﻃﺮﺡ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻛﻪ ﺑﺮﻭﺯ و ﺭﺷﺪ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺑﻠﻜﻪ ﺭﺩﭘﺎﻱ ﺁﻥ ﺭا ﻣﻴﺘﻮاﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻬﺎﺩ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﻭﻟﺘﻲ اﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻮﺭاﻱ ﺷﻬﺮ و ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭاﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﻭﭘﺎﺭﻩ ﻳﻲ اﺯ ﻭﺯاﺭﺗﺨﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﻳﺎﻓﺖ ،
ﺑﺎ اﻧﺘﻘﺎﺩ اﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﺳﺖ و ﭘﺎ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻗﺪاﺳﺖ ﺑﺮاﻱ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﺒﺎﺷﻨﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ” ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻄ ﻗﺮﻣﺰ ﺩﺭ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺭﻫﺒﺮ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﺳﺖ ” .
اﻓﺎﺿﺎﺗﻲ اﺯ اﻳﻦ ﺩﺳﺖ البته ﻧﻪ ﺗﺎﺯﮔﻲ ﺩاﺭﺩ و ﻧﻪ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﺮﺧﻲ اﺯ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ اﭘﻮﺯﻳﺴﻴﻮﻥ و ﺑﻌﻀﺎ ﺑﺎ ﮔﺮاﻳﺸﺎﺕ ﻣﺒﺎﺭﺯاﺗﻲ ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﻲ ﻃﻠﺐ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩاﻣﻦ ﺯﺩﻩ و ﺁﻥ ﺭا اﻓﺸﺎﮔﺮاﻧﻪ ﻳﺎ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ﺩاﺩﻧﺪ!
ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﺩﻳﺮﺑﺎﺯﻱ ﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﺸﻢ و ﺑﻴﺰاﺭﻱ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ی اﻧﻔﺠﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺭاﺿﻲ اﺯ ﭼﭙﺎﻭﻝ و ﻓﺴﺎﺩ و ﺳﺮﻛﻮﺏ ﮔﺮﻱ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮاﻱ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ و اﻣﻜﺎﻥ ﺧﻴﺰﺵ ﺣﺎﺻﻞ اﺯ ﺁﻥ ﻫﺮ اﺯ ﭼﻨﺪﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﻣﻴﺪاﻥ ﺩاﺩﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ اﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺭﺩ اﻋﺘﻤﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ﻣﻨﺘﻘﺪ و ﻣﻌﺘﺮﺽ ﺳﻌﻲ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻛﻨﺘﺮﻝ تنفرو ﻧﺎﺭﺿﺎﻳﺘﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﺭا ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﻪ ﻭاﻗﻊ ﻫﺮ اﺯ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﺗﺮﻳﺒﻮﻥ ﺩاﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎﻱ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺧﻴﺰﺵ ﺭا ﺑﻪ ﺑﻴﺮاﻫﻪ ﺑﺒﺮﺩ و ﺑﻪ ﻭاﻗﻊ ﺁﻧﺎﻥ ﺭا ﺩﭼﺎﺭ ﻧﻮﻋﻲ ﻛﺮﺧﺘﻲ و ﺑﻲ ﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﻃﻨﺰ ﻣﺎﺟﺮا اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﻴﺎﺳﻲ، ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺗﻚ ﺣﺰﺑﻲ ﭼﭙﺎﻭﻟﮕﺮ، ﻗﺼﺎﺏ و ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ، ﻣﻨﺘﻘﺪ و ﻣﻌﺘﺮﺽ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﭼﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻥ ﮔﻔﺖ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻛﻪ این دست فرمایشات ﺭا اﺯ اﺳﺎﺱ ﻣﺸﻜﻮﻙ و ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻤﻴﻖ ﻣﺮﺩﻡ ﺩاﻧﺴﺖ. ﺷﺎﻫﺪ اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻﻝ اﻇﻬﺎﺭاﺕ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺭﻳﻴﺲ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻓﺪﺭاﺳﻴﻮﻥ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ اﺳﺖ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ اﺷﺎﺭﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ” ﺩﺭ اﻳﻦ ﻣﻤﻠﻜﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻄ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﺎ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺳﺖ ” ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﻨﺪﻱ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻓﺮﻣﺎﻟﻴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﺮﻣﺎﻳﺸﺎﺕ ﻭﻱ ﺭا ﺑﻪ اﺛﺒﺎﺕ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ. حکایت است که ﻣﻮﻟﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻳﻲ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺯﻥ ﺑﺪﻫﻴﺒﺘﻲ ﺯاﺭ ﻣﻴﺰﺩ و ﺯﻥ ﺑﻪ اﻭ ﻣﻴﮕﻔﺖ : ﻧﺘﺮﺱ ﺟﺎﻧﻢ ﻣﻦ اﻳﻦ ﺟﺎﻳﻢ و ﺭﻧﺪﻱ اﺯ ﺭاﻩ ﺭﺳﻴﺪ و ﺑﻪ اﻭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺟﺎﻥ اﺷﻜﺎﻝ ﻛﺎﺭ اﻳﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﻔﻠﻚ اﺯ ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﻴﺘﺮﺳﺪ. ﺣﺎﻝ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﺮﺩﻡ اﻳﺮاﻥ ﺩﺭ اﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ ﺑﺪ ﻫﻴﺒﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﺳﺖ. اﺳﺎﺳﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻄ ﻗﺮﻣﺰﻱ ﺑﺮاﻱ ﺭﻫﺒﺮ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ و ﻧﻬﺎﺩ ﻗﺪﺭﺕ ﻭﻱ ﺭﺳﻢ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺳﺖ. مسئله ﺻﺮﻓﺎ ﺧﻮﺩﺧﻮاﻫﻲ و ﺑﺨﻮﺭ و ﺑﺒﺮ ﻓﺮﺩی ﻧﻴﺴﺖ مسئله ﺗﺸﻜﻴﻼﺕ ﭘﺮﺧﺮﺝ و ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻳﻲ ﺳﺖ ﺩﺭ اﻧﺤﺼﺎﺭ ﻳﻚ ﻓﺮﺩ و ﮔﺮﻭﻩ ﻭاﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻆﻴﻢ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻠﻲ ﺭا ﺑﻪ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﻧﻴﺴﺖ، ﻣﺴﺘﺒﺪ و ﭼﭙﺎﻭﻟﮕﺮﺳﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﺒﻠﻴﻎ و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩاﺭﺩ. ﻣﺎﻧﻊ ﺟﺪﻱ اﻣﻜﺎﻥ ﺣﻴﺎﺕ ﺁﺯاﺩ ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺪﺭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ مردم ﻣﺴﻠﻄ ﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﺁﻧﺎﻥ. ﻫﻤﻪ و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻭاﺳﻂﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪﻫﻤﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﻗﺪﺭﺕ ﻭاﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻘﺪﺱ ﺩﺳﺘﻮﺭﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ اﻧﺘﻘﺎﺩ و اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺑﻪ ﻓﺴﺎﺩ ﺣﺎﺻﻞ اﺯ اﻳﻦ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﺧﻮاﻫﻲ ﻣﺴﺘﻮﺟﺐ ﻣﺠﺎﺯاﺕ ﻧﻬﺎﺩ ﻗﺪﺭﺕ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ و ﺳﺮﻛﻮﺏ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ اﺧﻴﺮ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮﺩﻩ اﻳﻢ ﻛﻪ اﺷﺨﺎﺻﻲ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭﻓﺎﺩاﺭﻱ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﻳﻲ اﺯ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮﻱ ﻫﺎﻱ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺩﻭﻟﺖ و ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ اﻳﺮاﺩاﺗﻲ ﺩاﺷﺘﻪ اﻧﺪ. ﺗﻌﺪاﺩﻱ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﻱ ﺟﺪاﻝ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻪ ﺯﻧﺪاﻥ ﻧﻴﺰ اﻓﺘﺎﺩﻩ اﻧﺪ ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ اﻓﺸﺎﮔﺮ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭا اﺯ ﮔﺮﺩﻭﻧﻪ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﻤﻮﺩﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ اﺻﻂﻼﺡ اﻓﺸﺎﮔﺮﻱ ﻛﺮﺩﻩ اﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﺮﺩاﺷﺖ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺧﻄ اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻳﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭا ﻧﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺣﻘﻮﻕ اﺳﺎﺳﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺑﺮاﻱ ﺳﺮﭘﺎﻧﮕﻪ ﺩاﺷﺘﻦ ﺧﻴﻤﻪ ی ﺳﺮﻛﻮﺏ و ﭼﭙﺎﻭﻝ ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ اﻧﺪ.
ﺑﻪ ﻭاﻗﻊ ﻧﻤﺎﻳﺸﺎﺕ اﻋﺘﺮاﺿﻲ ﺷﺎﻥ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭاﻫﻲ ﺑﻪ ﺩﻫﻲ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺑﻠﻜﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﺳﻌﻲ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎ اﺭاﻳﻪ اﻟﮕﻮﻫﺎﻱ ﺭﺟﺰﺧﻮاﻥ ﻧﻮﻋﻲ ﺗﻮﻫﻢ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ. اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﺎﺕ ﻓﺮﻳﺐ ﻛﺎﺭاﻧﻪ ﺑﻪ ﻭاﻗﻊ ﻧﻮﻋﻲ ﭘﻴﺶ ﺳﺮﻛﻮﺏ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮاﺳﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻣﻜﺎﻥ ﺧﻴﺰﺵ و ﺣﻖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺭا اﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﻠﺐ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺩﺭ اﻳﻦ ﺟﺎ ﺳﺎﺯ و ﻛﺎﺭ ﺭﮊﻳﻤﻲ ﻛﻪ ﺗﻌﻬﺪﻱ ﺑﻪ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ی اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﺁﺯاﺩ ﻧﺪاﺭﺩ ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ : ﭼﭙﺎﻭﻝ, ﺩاﻣﻨﻪ ﺩاﺭ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻓﻘﺮ و ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺩﺭ ﺩاﺧﻞ و ﺑﺎﺝ و ﺧﺮاﺝ ﺩاﺩﻥ ﺑﻪ اﺭﺑﺎﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺳﺎﺯ و ﻛﺎﺭ اﺻﻼﺡ ﻃﻠﺒﺎﻥ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ : ﻛﺶ ﺩاﺭ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎﺯﻱ اﺻﻼﺣﺎﺕ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﻱ اﻓﺸﺎﮔﺮﻱ و ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺧﻮاﻧﻲ ، ﺑﻪ ﺗﺒﻊ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻪ ﺯﻳﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺗﺤﻤﻴﻖ ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﺑﻬﺮﻩ ﻛﺸﻲ ﺧﺮﺩﻛﻨﻨﺪﻩ ﻏﺎﺭﺗﮕﺮاﻥ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﻠﻲ ﺧﺮﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻭاﻗﻊ ﻣﻌﻴﺎﺭﻱ ﺑﺮاﻱ ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﺗﻤﻴﺰ ﺭاﻩ و ﭼﺎﻩ و ﻛﻮﺭﺳﻮﻱ اﻣﻴﺪﻱ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻓﻼﻛﺖ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ اﻣﻜﺎﻥ ﺑﻘﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﺴﺨﻪ ﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاﻳﺸﺎﻥ ﺿﺮﻭﺭﻱ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩاﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺩﻳﺪﻩ و اﻣﻴﺪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺭا ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎﺯﻱ ﻗﺼﺎﺏ ﺑﺪ – ﻗﺼﺎﺏ ﺧﻮﺏ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ.
اما بسیاری از ما مردم حساس به سرنوشت و آینده سیاسی و اجتماعی جامعه متاثر از شگردها و فریب کاری های رژیم برای آزادی و برای مردم گرفتار در بند مبارزه می کنیم بدون آنکه آگاه باشیم آثار این ترفندها و فریب کاری ها در موضع گیری های مان نیز رسوب نموده و مبارزات فردی و جمعی ما را هم هدایت میکند . بنابراین آگاهی از آن در کوله بار آموخته های مان بسیار تعیین کننده ست . بنابراین تا وقتی که نسبت به وجود آن در خود آگاه نشویم کاری هم برای رهایی از این فریب کاری و ستم نمی کنیم یا نمی توانیم بکنیم. بنابراین ﻣﻨﻔﻌﻼﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺭﻭﻳﺪاﺩﻫﺎ ﺩﻭﻳﺪﻥ ﺑﺮاﻱ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻪ ﺁﻳﻨﺪﻩ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻛﺸﻮﺭ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻌﻴﺎﺭی ﺭا ﺩﺭ ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﺗﻤﻴﺰ ﻓﺮﻳﺐ اﺯ ﻭاﻗﻌﻴﺖ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻧﺪاﺩﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﺣﺮﻛﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺒﺎﺭﺯاﺗﻲ ﺑﻌﺪﻱ ﺭا ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻱ اﺧﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﺸﺎﺕ ﻋﻮاﻡ ﻓﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ی اﻧﺘﻘﺎﺩ و اﺻﻼﺡ ﺧﻮﺩ ﺭا اﺯ ﺳﻮﻱ ﻣﻬﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﻳﻴﺪﺵ ﺩﻭ ﭼﻨﺪاﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ و ﺑﺎﺯ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺷﺮاﻳﻂﻲ ﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﻓﺮﺩ ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ اﺯ ﺗﺮﻳﺒﻮﻥ ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ ﺧﺮﺩﻩ اﻧﺘﻘﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﺳﺎﺯ و ﻛﺎﺭ ﭼﭙﺎﻭﻟﮕﺮاﻧﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻚ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺣﺬﻓﻲ و ﻋﺼﺒﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺗﺒﻠﻴﻎ و ﺳﺮﻛﻮﺏ ﺭﮊﻳﻢ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﺩﻳﺪ.
Link :
https://www.youtube.com/watch?v=ZR-KqN3qI1M
محمود رضا کاظمی فر