یادداشت ها . (۴)
جوابی کوتاه به مطلب آقای علیرضا بیانی
علیرضا بیانی در نوشته ای بنام “یاداشتی نسبتاً بلند بر سه یاداشت «کوتاه» بهروز شادیمقدم” مواردی را آورده که قابل توضیح میدانم .
– اولین نکتۀ قابل توجه در این مطلب و سئوال و جواب های ایشان به شکل برجسته ای به چشم میخورد اینست که با حاشیه روی ها و اگر و اما های غیر لازم میخواهد ارزش منصور حکمت و آثارش را بی اهمیت نشان دهد ،غافل از اینکه مقام یک نظریه پرداز و آثارش را تاریخ تعیین خواهد کرد و برای نقد و بررسی این عرصه دلایل لازم است . مدعی که ادعا میکند مواردی که عمدتا” در یادداشت من بدانها اشاره شده ،تئوری نیست ،باید غیر تئوریک بودن آنها را نشان دهد و مهم تر از آن همانطور که به ایشان گفته ام ،از نام گذاری ها و ارج گذاری ها بگذریم، نظرشان در مورد مواردی که بیان کردم چیست ؟ و از موضع یک مخالف ،غلط بودن آنها را نشان دهد .از این روشن تر مگر میشود گفت که ایشان میگویند : “به گونه ای گنگ و ناروشن …”
– بخش سوم یادداشت من (درمانده گان سیاسی) ،بحثی مجزاست و هیچ ربطی به این بحث ندارد که ایشان به خود گرفته اند .
– مورد دیگر انتقاد درستی است که به من دارند و آن لزوم درج نظراتشان در یادداشت ها بود .سایت آزادی بیان قبلا” بحث های فیسبوک را درج نمیکرد ،این در نظرم بود و دیگر هیچ منظور خاصی نداشته ام ،اما این نقص را قبول دارم و از آقای علیرضا بیانی از این بابت معذرت میخواهم .
– مواردی دیگر در مطلبشان آمده که تمایلی به جواب دادن به آنها ندارم .
بهروز شادیمقدم
۲۰۱۴٫ ۱۲٫ ۲۹