بیش از یک ماه از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندان مرکزی ارومیه می گذرد. زندانیان سیاسی، تنها یک درخواست دارند و آن جدا سازی زندانیان سیاسی از دیگر زندانیان است. گزارش ها بیانگر آن اند که بیش ۵۰ نفر زندانی سیاسی در زندان ارومیه در بندها و سلول ها جدا، جدا در میان دیگر زندانیان افکنده شده اند، بی آنکه به عنوان زندانی سیاسی شناخته شوند. این ابتدایی ترین خواستی است که دستگاه جنایتکار حقوقی سرمایه داری اسلامی آن را بنابه ماده های ۷ و ۸ آیین‌نامه نحوه تفکیک و طبقه‌بندی زندانیان به شماره ۱۶۵۲۳/۸۵/۱ ـ ۹/۹/۱۳۸۵ حاوی ۱۷ ماده و ۹ تبصره که در تاریخ ۹/۹/۱۳۸۵ آن را نیز پذیرفته است. حکومت اسلامی، علیرغم این پذیرش، اما پدیده ای به نام زندانی سیاسی را به رسمیت نمی شناسد و پیوسته از اسیران سیاسی به نام زندانیان امنیتی یاد می کند تا به راحتی بتوانند آنان را به قتل برساند. با همین سیاست است که حکومت اسلامی به ویژه در زندان ارومیه هر هفته، تنی چند تن از زندانیان سیاسی را به چنگک آهنین دار می آویزاند. خواست اختصاص بندی از زندان به این زندانیان که تنها به اتهام نگرش و اندیشه سیاسی به بند کشیده شده اند، کوچکترین خواست یک زندانی سیاسی است.
در برابر چنین سیاست هایی است که اعلام اعتصاب غذا تا پای مرگ با درخواست جدا سازی زندانیان، در اواخر آبان ماه ۹۳ آغاز شد. در آغاز، ۸ زندانی سیاسی و سپس زندانیان سیاسی در ارومیه به این فراخوان اعتصاب پیوستند. تا روز یکشنبه ۲۱ دسامبر ۲۹ تن از زندانیان سیاسی در زندان ارومیه به اعتصاب غذا پیوسته و اعلام شد تا دستیابی به خواست خویش به این مقاومت ادامه دهند. زندانیان اینک با مرگ دست و گریبانند. تنی چند از زندانیان مقاوم با لخته خون در معده و برخی به بیهوشی دچار شده اند. با بازتاب
این اعتراض و درخواست، افکار عمومی رژیم را به گفتگو با زندانیان سیاسی کشانید. روز پنج شنبه فریب نمایندگان حکومت اسلامی آشکار شد و زندانیان به مقاومت ادامه دادند. خبرهایی از واپس نشینی رژیم اسلامی بازتاب یافت. و این در واکنش و در هراس از خبر اعلام اعتصاب و همبستگی سراسری در کردستان ترکیه و در کردستان ایران بود. امروز دو شنبه ۲۲ دسامبر خبر از تظاهرات هزاران نفر از مردم شهر وان ترکیه در همبستگی با زندانیان اعتصابی در زندان ارومیه بازتاب یافت. خبر اعلام عقب نشینی رژیم و پذیرش جدا سازی زندانیان سیاسی در پی این خبر بود که به گوش رسید.
نخستین خبرها بیانگر آن است که امروز دوشنبه (۲۸ آذرماه ۱۳۹۳) ۲۲ دسامبر شهر وان در ترکیه پیشتاز این همبستگی بود.راهپیمایان پلاکاردهایی مبنی بر اینکه: «حکومت ایران، جمهوری اعدام است»، «زوال حاکمیت ملاهای ایران نزدیک است» و «موج اعدام کردها و مخالفان باید پایان یابد» و… راهپیمایی کرده و با صدور قطعنامه ای در محکومیت رژیم ایران به راهپیمایی خود پایان دادند.
با محکوم شماری اعمال جنایت کارانه رژیم، باید از خواست های همه ی زندانیان سیاسی در ایران پشتیبانی کرد. از حقوق و خواست های این گروه از اسیران نیز، با هر انگیزه ومرام، بدون اینکه با آن اندیشه و گرایش های و وابستگی های سیاسی و طبقاتی اشان موافق و همراهی داشته باشیم باید دفاع کنیم. بدون تردید، حکومت اسلامی فروخواهد پاشید، سرنگون خواده شد، اما آنچه که انسان را به رهایی راستین می رساند، انقلاب کارگری و برقراری جامعه ای فارغ از استثمار است.
سرنگون باد حکومت اسلامی سرمایه داری!
برقرار باد سوسیالیسم!
زنده باد رهایی!
پریسا کلاه قوچی
۲۲ دسامبر ۲۰۱۴