اسید پاشی های اخیر موتور سواران در شهرهای اصفهان و مشهد حملات مجدد مزدوران رژیم اسلامی به زنان در خیابان و معابر و اماکن عمومی از آخرین اقدامات زن ستیزی و سرکوبگرانه رژیم اسلامی ایران بر علیه زنان بود.این اولین بار و آخرین بار نیست و نخواهد بود که حرمت و کرامت انسانی دختران و زنان مورد تعرض اوباش اسلامی و قوانین قرون وسطایی و ارتجاعی جمهوری اسلامی قرار میگیرد ، اولین بار نیست که دستجات مزدور با شعارهای اسلامی زنان را مورد حمله قرار میدهند. کارنامه ننگین بیش از سه دهه حاکمیت هیولای اسلامی مملو از تعرض به ابتدایی ترین حقوق انسانی ، مدنی و اجتماعی زنان است، اما حمله و یورش به زنان در تند پیچ های سیاسی و یا با هر تشدید اختلافات درونی رژیم نشانه آغاز یک حمله عمومی بر علیه توده مردم و شروع دور جدیدی از سرکوب در ایران بوده است.
باید که جمهوری اسلامی را بدلیل قوانین و عملکردهای ارتجاعی و ضد زن محکوم کرد. قطعا زنان و مردان عدالت خواه و بشریت مدرن و سکولار در تمام اقدامات و قوانین ارتجاعی موجود در ایران که تاریخا به موزه تاریخ تعلق دارند، نه فقط پوسیدگی و سبعیت رژیم جمهوری اسلامی ؛ بلکه ظرفیت ضد انسانی موجود در اسلام و همه مذاهب علی العموم را دیده و آن را محکوم میکنند. دست هر نوع مذهب و حکومت مذهبی از سرنوشت زنان کوتاه باید گردد. رهایی انسان بدون نقد همه جانبه نظامهای حاکم امکان پذیر نیست. انسان آزادیخواه و مساوات طلب نمیتواند بدون نقد مذهب بعنوان عامل بی حقوقی زن آزاد باشد. انسان وقتی میتواند آزاد باشد که از پیله مذهب ؛ از فرهنگ ضد زن و زن ستیز؛ از سنتهای عقب مانده و اسارت آور و قوانین تبعیض آمیز را نقد کرده باشد. این وظیفه جنبش زنان و برابری طلب است. وظیفه تمامی انسانهای آزادیخواه ؛ اهم از زن و مرد، است که در مقابل این اعمال شنیع و ضد انسانی اسید پاشی و هر نوع ابراز وجود آپارتاید جنسی قاطعانه ایستاده و نفرت خود را از هر گونه ستم و تبعیض نسبت به زنان با صدای رسا به جهانیان اعلام کنند.
نظام سمایه داری و ارتجاعی اسلامی در ایران؛ زن را در موقعیتی قرار داده است که برای هر ذره حقوق انسانی باید روز مره بجگند. بیکاری و بی حقوقی عظیم زنان خانه دار توجیه و پوشانده شده است. کار کمر شکن در خانه؛ پروش نسلهای بعدی کارگران برای فرستادن به بازار کار ارزان؛ میلیونها زن و دختر جوان را به بردگان و کارگران بی اجر و مزد سرمایه داری تبدیل کرده است. مزید بر این فرهنگ و سنت مرد سالار و اسلامی و قوانین شرعی و ضد زن از حجاب اجباری تا سنگسار؛ موقعیت زنان را به فرو دست ترین انسانها تنزل داده است. سرنوشت برابری زن و مرد در تمام شئونات زندگی و رفع کلیه نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی و ستم و استثمار طبقاتی ناشی از نظام سرمایه داری و از جمله آزار و تبعیض جنسی ؛ به سرنگونی جمهوری اسلامی و بر قراری جامعه ای انسانی و عدالتخواه گره خورده است.
نه به آپارتاید جنسی نه به حجاب اجباری!
زنده باد آزادی و برابری!
توفیق محمدی
بیست و هفتم اکتبر ۲۰۱۴