گفتگو با شهلا دانشفر
کارگر کمونیست: کنفرانس “کارگران و انقلاب در خاورمیانه” در ششم سپتامبر در استکهلم برگزار شد. ارزیابی کلی شما در مورد برگزاری این کنفرانس چیست؟
شهلا دانشفر : این کنفرانس که به فراخوان کمیته همبستگی بین المللی کارگری ایران برگزار شد، در نوع خود اقدامی جدید و ارزشمند در جنبش کارگری ایران و منطقه بود. همانطور که میدانید فعالین کارگری از کشورهای مصر، تونس، عراق و ایران در کنفرانس شرکت داشتند و بر ایجاد پیوند میان کارگران این کشورها و سایر کشورهای منطقه تاکید گذاشتند. نکته قابل توجه این کنفرانس ایجاد یک پیوند ادامه کار میان کارگران در منطقه بود که با طرح ایجاد “شبکه همبستگی کارگری در سطح خاورمیانه و شمال آفریقا” استارت آن زده شد و در کنفرانس مورد بحث قرار گرفت و خوشبختانه مورد تایید و تصویب شرکت کنندگان قرار گرفت.
هم نظری ای که در این کنفرانس مشاهده میشد بسیار جلب نظر میکرد. برای نمونه حاتم لوینی که یکی از جوانان و فعالین انقلاب تونس بوده و عضو فدراسیون سراسری کارگران تونس است بسیار مشتاق بود که از تجربیات ما در ایران مطلع شود و برای پیشروی کارگران در تونس از آن استفاده کند. همچنین هدا کامل از مصر روی ادامه این ارتباط و پیوند ها تاکید داشت و اکرم نادر از عراق تاکیدش این بود که همبستگی میان فعالین چپ و کارگری در کشورهای منطقه گسترده تر شود و بطور ادامه کار دنبال شود. و تشکیل شبکه همبستگی مبارزاتی کارگری در این منطقه را گامی در جهت پاسخ دادن به این نیاز برشمرد.
این درجه از اجماع در مورد مهمترین مسائل سیاسی منطقه و تصمیم گیری عملی کنفرانس بر سر ساختار دادن به یک همبستگی کارگری در خاورمیانه و شمال آفریقا بیش از بیش اهمیت و جایگاه کنفرانس کارگری استکهلم را نشان میدهد. از همین رو به نظر من کنفرانس کارگران و انقلاب در خاورمیانه یک کنفرانس موفق بود. به شرط این که تصمیمات این کنفرانس را عملی کنیم. و در جهت آن گام عملی برداریم. این کنفرانس کارهای بسیاری را در دستور ما گذاشت که برای اجرایش باید شتاب کنیم.
کارگر کمونیست: چه مباحثی در این کنفرانس مورد بحث قرار گرفت؟ آیا بجز بررسی وضعیت جنبش کارگری، شرایط کنونی سیاسی در کشورهایی مانند عراق و مصر و سوریه هم بررسی گردید؟
شهلا دانشفر: ببینید ما امروز با یک خاورمیانه نو روبروییم. تحولات بسیاری در این منطقه و کشورهای شمال آفریقا روی داده است. به عبارت روشنتر موج انقلابی ای که در سال ٨٨ در ایران شکل گرفت و بدنبال آن انقلابات منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا از مهمترین تحولات تاریخ معاصر بوده که چهره سیاسی منطقه و دنیا را متحول کرده و تاثیرات عمیقی بر شرایط سیاسی در ایران و سایر کشورهای منطقه گذاشته است. از همین رو نمیتوان جنبش کارگری در ایران و یا هر کدام از این کشور ها را خارج از متن این تحولات مورد بررسی قرار داد. کنفرانس کارگری استکهلم نیز در مباحثش نقطه عزیمتش همین تحولات سیاسی مهمی که در سطح خاورمیانه و شمال آفریقا جریان دارد، بود.
یک تاکید مهم در این کنفرانس این بود که انقلاب در ایران میتواند ضربه ای کاری بر جمهوری اسلامی بعنوان ستون فقرات اسلام سیاسی در منطقه و کل تحرکات اسلام سیاسی باشد. چرا که بطور مثال در سطح منطقه یک پای مهم اتفاقاتی که هم اکنون در عراق شاهدش هستیم، جمهوری اسلامی است. سرنگونی جمهوری اسلامی نتیجه مستقیمش رهایی مردم و عقب راندن فاشیست اسلامی داعش و امنیت کل منطقه خواهد بود.
کنفرانس همچنین در مباحث خود با اشاره به وضعیت عراق و جنایات فاشیسم اسلامی داعش در این کشور، که در نتیجه خلاء سیاسی ای که بعد از حمله آمریکا به عراق و شکستش در این منطقه و بیرون کشیدن نیروهای آن از این کشور ایجاد شده ، به جلو رانده شده است، بر پیوند عمیق مبارزات کارگران و مردم در سطح منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در برابر داعش ها و کل این بربریت تاکید گذاشت. همچنین بر این تاکید گذاشت که خواستهای مشترکی از جمله آزادی، برابری ، کرامت انسانی مبارزات کارگران و مردم در کل خاورمیانه و شمال آفریقا را به هم گره میزند
در سخنرانی ها اوضاع سیاسی ایران، عراق، مصر، تونس مورد بحث قرار گرفت. در این مباحث از نقش مهم کارگران در انقلابات شمال آفریقا و اوضاع سیاسی همین امروز این کشورها و ایران بحث شد. از آماده نبودن چپ و جنبش کارگری برای گرفتن قدرت سیاسی به عنوان یک ضعف اساسی در انقلابات منطقه و درسهای آن بحث شد. و یک استنتاج مهم این مباحث تاکید بر نقش سیاسی طبقه کارگر بود و اینکه انقلابات بدون حضور سیاسی طبقه کارگر به جایی نخواهد رسید.
کارگر کمونیست: اشاره کردید که کنفرانس طرح “شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال افریقا” را به تصویب رساند. رئوس کار این شبکه چیست و چه نیروهایی در ان عضویت دارند؟
شهلا دانشفر: همانطور که از عنوان آن روشن است این شبکه یک شبکه همبستگی مبارزاتی کارگری در خاورمیانه و شمال آفریقا است. در طرح مصوب این شبکه وظایف روشن و تعریف شده ای را اعلام کرده ایم. انعکاس اخبار اعتراضات کارگری در سطح خاورمیانه و رساندن صدای اعتراض کارگران به گوش همه مردم جهان یکی از این وظایف است. در این راستا به عنوان یک اقدام عملی این شبکه انتشار یک بولتن خبری به زبانهای مختلف را در دستور گذاشته است. و همچنین در این طرح استفاده فعال از مدیای اجتماعی مورد تاکید قرار گرفته است.
دفاع از کارگران زندانی و تلاش برای آزادی آنان از زندان یک وجه مهم همبستگی کارگری در سطح خاورمیانه و شمال آفریقا است. دلیلش نیز به روشنی اینست که یک شگرد دولتهای سرکوبگر دستگیری و اذیت و آزار کارگران معترض و رهبران کارگری است. برای اینکه بتوانند کل جنبش کارگری و مبارزات مردم را عقب برانند. بتوانند جلوی سازمانیابی مبارات کارگران را بگیرند. از همین رو حمایت از کارگران زندانی یک اقدام مهم در تقویت مبارزات کارگری و کل جامعه و یک شکل عملی از همبستگی کارگری جهانی است. وظیفه سومی این شبکه دفاع فعالانه از حق بی قید و شرط تشکل، تجمع، اعتصاب ، آزادی بیان و عقیده است. شبکه همبستگی کارگری هر جا که چنین حقوقی از کارگران سلب میشود، صدای اعتراضش را بلند خواهد کرد و از مبارزات کارگران در کشورهای مختلف در جهت تحقق این حقوق پایه ای دفاع و پشتیبانی خود را اعلام میکند. ضمن اینکه شبکه همبستگی کارگری بر همسرنوشتی کارگران در سراسر جهان تاکید دارد و از مبارزات کارگران در هر گوشه جهان حمایت و پیشتبانی میکند. هم اکنون فعالینی کارگری از کشورهای مصر، تونس، عراق ، اردن و مراکش علاقه مند به فعالیت با این شبکه هستند و یک وظیفه اعضای این شبکه گسترش دامنه آن در کشور خود است. این شبکه جلسات ماهانه خود را خواهد داشت و کنفرانس های سالانه اش را برگزار خواهد کرد. به نظر من تشکیل شبکه همبستگی کارگری خاورمیانه و شمال آفریقا یک گام کوچک اما مهم در جهت رفتن به سوی یک همبستگی جهانی کارگری است. برداشتن این گام شورانگیز است. خبر شعف آور آن را باید به همه جا رساند.