از بارزترین موارد نقض حقوق بشر در ایران ٬ کوشش طبقه حاکم برای تقلیل سقف آمال و آرزوی توده ها در قالب همین نظام است ٬ تا مردم یگانه راه رهایی از دوزخ ملایان را تبرک جستن به قامت محافظان این دوزخ و چشم دوختن به جناح های سبز و بنفش حکومت بدانند ٬ تا حاکمیت ٬ رژیم و مردم را یک پیکر منسجم و لایق یکدیگر معرفی نموده و مردم را به خیانت پیشگانی رهنمون دهند که ردای ناجی به تن داشته اند . این نهایت سقوط احترام و زایل نمودن ارزش های اجتماعی است.

.

کیست که نداند رژیم در تمام عمرنکبت بار سی و شش ساله اش همواره یکی از بزرگترین متجاوزین و نقض کنندگان حقوق بشر در دنیا و مانع مزاحمی بر سر راه پیشرفت و آزادی مردم ایران بوده است.

حق حیات انسانی کارگران ٬ زنان ٬ کودکان ٬ اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی را به طور جدی سلب نموده و برای ساکت نمودن ندای معترضین به تهدید ٬ ترور ٬ زندان ٬ شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی مبادرت می نماید.

از سوی دیگر در پی چندین دهه چپاول ثروت های ملی به دست جناح های حکومتی و آقازاده های ریز و درشت و همچنین اقتصاد باری به هر جهت و بی توجهی به آینده ٬ کشاورزی و صنایع در کشور کاملا نابود گردیده است. بنابراین قسمت قابل توجهی از مردم در فقر به سر برده و در غم نان روزگار می گذرانند. از فراهم نمودن دارو و تامین هزینه های سرسام آور برای مداوای بیماران خود عاجزند ٬ هوای پاک برای نفس کشیدن ندارند ٬ محیط زیست با بحران های جدی مواجه است و در سرزمینی که بزرگترین ذخایر نفت و گاز جهان را در خو دارد به ناگزیر به تن فروشی و کلیه فروشی .. مبادرت می نمایند.

کمپ های پناهندگی دنیا لبا لب از ایرانی هایست که فقط برای بهره مندی از ناچیزترین حقوق شهروندی از زادگاه مادری خود متواری گشته و دردمندانه هر از چند گاهی خانواده هایی به همراه فرزندان خود در راه و در امواج دریاها در حسرت رهایی از دوزخ ملایان جان خود را از دست می دهند.

با این تفاسیر ٬ بارزترین مورد نقض حقوق اجتماعی شهروندان به دست رژیم که حرمت انسانی هشتاد میلیون هموطن را مورد تهدید قرار داده ٬ کوشش برای قبولاندن این باور است که گویا یگانه راه رهایی از این دوزخ ٬ چشم دوختن و دل بستن به جناح های سبز و بنفش رژیم است .. جریاناتی که خود پدیدآورنده و شکل دهنده ی این دوزخ بوده اند و در عوض جوابگویی به دد منشی و چپاولگری سی و شش ساله ٬ خود لباس ناجی و پشتیبان مردم را به تن کرده اند.

جمهوری اسلامی با اشاره به حال و روز مردم عراق و سوریه سعی می کند تا سقف آمال و امید توده ها را در قالب همین رژیم بکاهد و به آنان متذکر گردد که راه نجاتی به جز توسل به ولایت فقیه وجود ندارد تا در گام بعدی حکومت و مردم را یک پیکر منسجم معرفی نماید.

بازداشت ٬ زندانی و ضرب و شتم و تحقیر یک فرد نقض آشکار حقوق شهروندی و انسانی وی است. لیکن ٬ رساندن وی به نقطه یی که به قصاب خود دل ببندد و وی را حامی و نجات دهنده خود بشناسد ٬ نهایت سقوط و نزول جایگاه انسانی وی است.. بارها دیده ایم و شنیده ایم که برخی از شهروندان که حق زندگی آزاد و انسانی آنان به دست همین نظام چپاول و سرکوب ٬ پایمال گردیده به مناسبتی در داخل و در گوشه و کنار جهان پرچم رژیم را لباس تن خود کرده و یا عکس مقامات رژیم را در دستان خود گرفته و آنان را نجات دهنده و پشتیبان خود میدانند. مقاماتی که در طی سی و شش سال مسبب فجایع بی شمار بوده اند ٬ هزاران انسان آزادی خواه را زندانی ٬ ضرب و شتم و اعدام نموده اند و اقتصاد و پیشرفت کشور را به لجن کشیده اند.

پر واضح است که این تعداد از مردم نماینده جمعیت بی شمار مردمان آرمان خواه و آزاد منش ایران نیستند. اما این زائل شدن ارزش انسان نزد این تعداد نیز رویدادی غم انگیز و فاجعه بار ست.

فراتر از آن ٬ نقض فاحش حقوق شهروندان و توهین به شعور انسانی آنان وقتی ست که بالاترین مقام اجرایی این رژیم که مقام نخست نقض حقوق بشر را با خود یدک می کشد از تصویب و اجرایی کردن همین منشور حقوق شهروندی اسلامی ! دست نگاشته حقوق دانان و کارشناسان حکومتی نیز عاجزند چه رسد به احترام و اجرایی کردن بیانیه حقوق بشر سازمان ملل

محمود رضا کاظمی فر