هر ساله و با آغاز فصل گرما ٬ حساسیت رژیم نسبت به پوشش زنان التهاب بیشتری می یابد. این آلرژی شرعی حرارتی نیز همسو و در امتداد همه بی حقی ها و مزاحمتهای قانونی ٬ حق حیات انسانی و آزاد زنان را به عنوان نیمی از جمعیت ایران سلب نموده است.
بررسی موشکافانه و اسلاید به اسلاید پوشش روز دختران در مجلس ملایان و بحث ویژه درباره شلوار زنان ! حلال و حرام وصواب و ناصواب و مفسده آور بودن پوشش مورد بحث آن حد مضحک و خجالت آور می نماید که گویی سخن از ماجرایی تخیلی در میان است ٬ طنز تلخ ماجرا اما این جاست که این مضحکه تجربه هر روزه ی ملت ایران است.
زندگی فردی و اجتماعی زنان در جامعه مردسالار ایران همواره با سختی ها و محدودیت های بسیاری مواجه بوده است. پس از به قدرت رسیدن ملایان این محدودیت ها به قانون شرع درآمد و عرصه را برای حضور اجتماعی زنان با اما و اگرهای بیشماری مواجه ساخت.
ناکارآمدی رژیم در اداره امور ٬ تنش زایی پی در پی و سرکوب گری سیاسی و تبلیغاتی بر ضد زنان مزید علت گردید تا زنان آرمان خواه علی رغم مبارزه و پافشاری بر خواسته و حقوق اجتماعی شان هم چنان با موانع و محدودیت های اجتماعی متعددی روبه رو باشند.
در سرزمین های توسعه یافته ی بسیاری ٬ گرفتاری های عمومی به ویژه دغدغه ها و محدودیت های جامعه زنان از طریق احزاب بازتاب رسانه یی یافته و سپس در مجلس قانون گزاران به عنوان مرجعی برای رفع محدودیت ها و پاسخ به دغدغه های حقوقی آنان مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت به صورت قوانین حمایتی به تصویب نمایندگان مردم میرسد. این قضیه در مجلس رژیم روال معکوسی داشته است و در نبود احزاب و رسانه های مستقل و آزاد ٬ چنان چه رژیم بخواهد محدودیت های اجتماعی افزونتری را پیش پای زنان بنهد ٬ این موضوع را ابتدا با قال و قیل بسیار در رسانه هایش و سپس با تحریک اجامر و اوباش اسلامی بازتاب داده و سپس در مجلس به صورت قوانینی تحدید کننده حقوق اجتماعی زنان به تصویب منتصبان رژیم می رساند.
مجلس رژیم تار مو و شلوار زنان را بهانه یی برای تشکیل جلسه ویژه ! و طرح دغدغه شرعی نظام میبیند اما رنج همان زنان و دخترانی که زیر بار محدودیت ها و بی حقی های بیشمار خرد گردیده اند و بدون تردید نیازمند حمایت و ضمانت حقوقی شایسته هستند را نمی بیند ٬ و در برابر زنان آرمان خواهی که به خاطر کسب حقوق انسانی خود بی وقفه مبارزه میکنند ٬ واکنشی جز چنگ و دندان و خط و نشان ندارد.
در حالی که منتصبان رژیم در مجلس ریا با شکم های برآماسیده و آروغ های نفرت بارشان درصدد قانونی کردن نگرش زن ستیز خود و وضع محدودیت های بیشتر برای زنان می باشند. در همان حال و در اطراف همان مجلس زن ستیز چه بسیارند دخترکان معصومی که برای تامین حداقل معیشت روزانه ناگزیر از ترک کودکی و کار در شرایط نامساعد بوده ٬ و چه بسیار زنان و دختران بی دفاعی که در حاشیه همان مجلس اسلامی ! به گدایی و تن فروشی مبادرت مینمایند و عجبا که رنج و ستم خرد کننده یی که بر آنان میرود هیچ گاه مورد پرسش و بهانه یی برای تشکیل جلسه حمایتی در مجلس رژیم نبوده و چنان چه بحثی نیز در گرفته ٬ صرفا جنبه تشریفاتی رسانه یی داشته است. و هیچ زمان لزومی برای پشتیبانی از قربانیان مورد بحث با تصویب قوانین حمایتی در میان نبوده است ٬ قربانیانی که بی شک میوه ی ناکار آمدی ٬ رانتخواری ٬ سرکوب و چپاولگری رژیم سیاسی حاکم بوده اند.
مبارزه برای کسب حقوق اجتماعی زنان بی شک جدا از مبارزه فراگیر با کلیت نظام سیاسی آلوده به فساد و دروغ حاکم نیست که این به نوبه خود نیز به رشد آگاهی های اجتماعی و حقوقی توده ها در سایه مبارزات پیگیر مردمان آرمان خواه وابسته است.
محمود رضا کاظمی فر