منصور پرستار
www.sedaeazadi.se
با سلام!
رویدادهای اخیر در مورد "شما" و سازمان شما بسیاری را به این فکر وا می دارد که آینده "کردستان" بعد از جمهوری اسلامی با وجود شخص "مبارزی" مثل شما چه می شود؟ تا ملت کرد مبارزانی مثل شما را داشته باشند روزگاری روشن تر از روزگار اردوگانشینان "زرگویزه له" شما را نخواهند داشت!
دوست گرامی!
هر انسانی "دو" آدم را در درون خود دارد. یکی همان کودک خردسال است که عاشق بازی گوشی، لجبازی و خواستهای کودکانه است. آدم دوم شخصی است بزرگتر که سن و سال او را آزموده میکند و بزرگ می شود. این آدم بزرگ در واقع ماسک بزرگ سالی است که کودک لجباز، خود را پشت آن قایم می کند و حتی می شود گفت این آدم بزرگ "قاضی" بین "انسان" و کودک درون تو است. کودک خردسال، نزد بعضی آدمها بسیار کوچک است و "آدم بزرگ درون" آن را به آسانی کنترل می کند اما همان کودک درون، نزد بعضی های دیگر آنچنان کودک بزرگی می شود که آدم بزرگ درون هم نمی تواند این کودک عظیم الجسه را کنترل کند. برای این است که بعضی از آدمها با وجود سن و سال بالا بعضی مواقع مثل بچه کوچلو ها، لجباز و احساساتی می شوند. کم نیست بین سیاست مدارانی که با زور، "ماسک بزرگ سالی" و "آزادیخواهی" را بر چهره کودک "بزرگ سال" درون خود چسبانده اند. روز و روزگاری می گذرد و این اشخاص "ماسک تزویر" خود را از چهره خود برداشته و کودکی می شوند که می خواهد صاحب همه اسباب بازی های دنیا شوند. زمانی که یکی از کودکان دیگر دست از پا خطا کند میزند و "دست و پا" می شکند.
اما وقتی کسی نام "رئیس" را برای خود انتخاب می کند باید بسیار دقت کند که خوب یاد بگیرد "عادل و دانا" باشد و گرنه زندگی چهره خوبی از او نشان نمی دهد. پس می توانم بگویم کاک عبدالله مهتدی:
بازی کردن (مبارزه کردن) مثل نامه نوشتن می ماند. باید مواظب باشی که نامه ات تمیز باشد و خوانا. باید سعی کنی روی خط صاف بنویسی و گرنه خطت کج و کوله می شود. مواظب باش تو املاهات غلط نداشته باشی! یا اگر هم غلط داشته باشی از آنها رد نشو! چون عادت می کنی به "غلط" نوشتن. اگر چیزی را اشتباه نوشتی کاغذت را پاره کن! یکی دیگر بنویس. یادت نرود اگر "مردم" دورت جمع شدند دیگر وقت غلط گیری نداری! آنجا فقط وقت خواندن نامه است!
بعضی مواقع فکر می کنم که بعضی از آدمهای سرشناسان بهتر است قبل از اینکه روز و روزگار چهره آنها را مضحکه دیگران کند، "سنبل" مبارزاتی برای دیگران می شدند تا نسلهای آینده از آنها به عنوان الگو یاد کنند. "محمود صالحی"، "منصور اسانلو"، "فرزاد کمانگر" و غیره برای چیزی در دادگاه محاکمه می شوند اما کاک عبدالله مهتدی ، بعد از ۳۹ سال مبارزه، در دادگاه سلیمانیه برای "چیزی" دیگر! تا دیروز بود جریان "جعبه سیاه" درون کومله و حزب کمونیست ایران برسر زبانها بود و حالا "جعبه رنگی" کیوان ثنایی و کتک کاری روزانه مخالفان و فردا….!
شاد باشید!
منصور پرستار
۲۰۰۸-۰۶-۱۳
mansour_parastar@hotmail.com
www.sedaeazadi.se