حمید قربانی
کارگران نیشکر هفت تپه از روز ۴ ماه مه، یعنی فقط چند بعد از برگزاری مراسم اول ماه مه، روز جهانی کارگر در محوطه کارخانه که یکی از توده ای ترین مراسم های اول ماه مه در دوره اخیراز سوی کارگران در ایران بود، اعتصاب و اعتراض جدید خود را برای رسیدن به خواست های شان شروع نمودند. کارگران این پروژه صنعتی تمامی مراحل از کشت و برداشت نیشکر تا تولید محصول یعنی قند و شکر را انجام می دهند.
تا کنون در سال های اخیر هیچ بخشی از طبقه کارگر ایران مانند این کارگران برای رسیدن به خواست های خود که اکثراً پرداخت دستمزدهای عقب افتاده و امنیت شغلی بوده است، دست به اشکال متفاوت مبارزه نزده و مورد یورش نیروهای سرکوبگر رژیم انسانکش و کارگر ستیز سرمایه اسلامی قرار نگرفته است. ولی در هر دور از مبارزه تسلیم سرکوبگران و زندان و شکنجه نگردیده و در خیلی از موارد مبارزه را ادامه دادند تا به عقب نشینی کارفرما و اعیان و انصارش و دولت حامیشان منجر نموده اند. کارگران هفت تپه در مراسم اول ماه مه و حتی قبل از آن به ایجاد تشکل کارگری (سندیکا) بعنوان یک وسیله مبارزاتی برای رسیدن به خواست هایشان به روشنی و با درایت انگشت گذاشته بودند.
خواست های کارگران دراعتصاب، مبارزات و اعتراضات اخیر شان عبارتند از : پرداخت حقوق معوقه ۲ ماه اخیر، پایان دادن به پرونده سازیها و احضار فعالین کارگری به دادگاه انقلاب، برکناری مدیر عامل شرکت یعقوب شفیعی و همچنین اعضای هیئت مدیره ، برکناری رئیس حراست شرکت، فردی بنام زیوداری که در سرکوب، جاسوسی و پرونده سازی علیه کارگران نقش مستقیم دارد. البته به این خواست های کارگران، خواست آزادی کارگران دستگیر شده در طول مبارزه و همچنین لغو دادگاهی کردن ۵ تن از کارگران که در اعتصابات و اعتراضات سال قبل دستگیر شده اند و یک خبرنگار به جرم انعکاس دادن اخبار اعتصاب کارگران که اکنون در حال محاکمه شدن می باشند، نیز افزوده گردیده اند.
تا کنون کارگران و خانواده ها و مردم زحمتکش و کارگر دوست شوش و روستا های اطراف بزرگترین تظاهرات تاریخی در این شهر و منطقه را سازمان داده اند. اکثر این تظاهرات و اعتراضات مورد هجوم نیروهای سربکوبگر رژیم سرمایه داران ایران از قبیل گارد ویژه ضد شورش، نیروهای اطلاعاتی_ امنیتی و انتظامی در هئیت لباس شخصی و به زبان دیگر نیروهای فاشیستی با انیفورم و یا بی انیفورم قرار گرفته اند. نیروهای سرکوبگر مانند تمامی همقطارانشان در آقریقای جنوبی زمان آپاتاید، اسرائیل ، ترکیه و… با تمام تجهیزات و وسائل ممکنه سرکوب از قیبل باطوم، گاز اشک آور وگاز خردل که گازی خفه کننده است، تیراندازی زمینی و هوائی و حتی راندن خودرو به میان صف کودکان و همسران کارگران و مردم تظاهر کننده استفاده کرده اند. کارگران و یاری کنندگان انها نیز نظاره گر نبوده بلکه با سنگ و چوب و مشت های آهنین کارگری از خود بدفاع برخاسته و در بسیاری از موارد لباس شخصی های مزدور را گوشمالی حسابی داده اند.
در این مبارزه رویا روی با قدرت سرکوب سرمایه، کارگران شعارهای زیر را فریاد کشیده اند: کارگر می میرد ذلت نمی پذیرد/ مدعی عدالت خجالت خجالت/ سندیکای کارگری حق مسلم ماست/ کارگر زندانی آزاد باید گردد/ کارگران ایران حمایت حمایت/ پرونده قضائی بسته باید گردد و غیره.
هر چند که مبارزه کارگران نیشکر هفت تپه نیزعمدتاً مانند مبارزات سایر هم طبقه ای های شان در ایران در شرایط حمله لجام گسیخته سرمایه به سفره های خالی و زندگی شان (که خود را در بیکار سازهای توده ای و نداشتن هیچگونه امنیت شغلی، قراردادهای موقت و سفید امضاء نشان می دهد)، از یک ماهیت تدافعی بر خورداراست، یعنی مبارزه ای است برای پرداخت حقوق معوقه و امنیت شغلی و برکناری عوامل تحمیل کننده این شرایط به کارگران، اما این مبارزه از ویژه گیهای بسیاری نیز تا همین الآن برخوردار بوده است. این ویژه گیها می توانند هم برای خود این کارگران و هم برای کل طبقه کارگر ایران در صورت جمع بندی و به کارگیری دقیق و منطبق بر شرایط هر تک مبارزه کارگری و توده ای در حال و آینده راهگشا بوده و مبارزه را می تواند یک قدم مهم و بزرگ به جلو براند. ما در این جا به این ویژه گیهای درحد توان اطلاعات خویش اشاره ای می کنیم. کارگران اعتصابی بعد از چند روز اعتصاب و جمع شدن در محیط کار، مبارزه و اعتراض خود را از محل کار خارج کرده و به محیط عمومی و به خیابانهای شهر یعنی به میان توده مردم و به جلوی اماکن دولتی مسئول کشاندند. در این مبارزه تمام اعضای خانواد ه های کارگری شرکت فعال نمودند. با این عمل نشان دادند که زندگی کل خانواد های کارگری در خطر حتمی است. کارگران با تشریح خواست های خود برای مردم آنها را به یاری و مساعدت فراخواندند. با این عمل توانستند بر تبلیغات مسموم کننده عوامل سرمایه داران چیره شوند. کارگران فقط به یک شکل از مبارزه یعنی اعتصاب اکتفا نکرده بلکه از اشکال متفاوت مبارزه مانند تظاهرات خیابانی، تجمع مقابل ساختمانهای دولتی ، تحصن، بستن جاده های عمومی و غیره استفاده کرده وبا فریاد کردن خواست های انسانی خودو دادن شعار، اخبار مبارزات خود را در داخل و در سطح بین المللی پخش نمودند. کارگران به این ترتیب از تآثیر سرکوب و ضرب و شتم جانیان سرمایه کاستند و آنها را در مقابل مردم قرار دادند. و به قول معروف دست جنایت کار را در حین جنایت رو کردند. این باعث شد که رژیم جنایتکار قادر به سرکوب و نیز سانسور اخبار مبارزه نگردد. اعتصابیون قهرمان هفت تپه تا کنون مصاحبه های فراوانی در رابطه با مبارزه و خواست هایشان و ماهیت سرکوبگرانه نیروهای آدمکش سرمایه با رسانه های داخلی و خارجی انجام داده اند. کارگران به درستی از مردم زحمتکش شهر و اطراف شوش یاری طلبیده اند. مردم هم تا کنون به این کمک خواهی جواب آری داده و با شرکت و یاری دادن، کارگران را کمک نموده اند تا بتوانند در حکومت نظ