سیروان پرتونوری عضو تشکل کارگران ساختمان سازی در کردستان
سال جدید ۱۳۹۲ برای کارگران بیش از هر سال دیگری سال تشدید فقر و فلاکت و سال اعتراضات بی وقفه بود، در وضع موجود با وجود تورم و گرانی بی سابقه،زندگی کارگران بیش از سالهای گذشته در معرض شدیدترین فشارهای اقتصادی قرار گرفته است،چنین وضعیتی در همان اوایل سال بر زندگی مشقت بار کارگران سایه انداخته، که عدم پرداخت بموقع دستمزد کارگران و بیکاری و اخراج گسترده در سال جدید بیش از هر سال دیگری به موضوع اعتراضات کارگری تبدیل شده است .
تحمیل وضعیت به غایت ضد انسانی فوق به کارگران و دفاع عریان تر پاسداران دولتی سرمایه از کارفرمایان و صاحبان کار ،از طریق گسیل نیروهای سرکوب به تجمعات کارگری،چنان دست صاحبان سرمایه را در تعرض به کارگران باز کرده که برخی از آنان پایه ی تحمیل شرایط به غایت برده واری را برای استخدام کارگران پی ریزی کرده اند .اما از سوی دیگر کل واقعیت زندگی کارگران در شرایط موجود در تحمیل شرایط برده وار فوق بر آنان خلاصه نمیشود چرا که کارگران ایران علیرغم تلاش زبونانه صاحبان سرمایه و رژیم اسلامی برای محدود کردن دامنه اعتراضات کارگری ،با جسارت بیشتری به مصاف وضعیتی رفته اند که بیش از سه دهه است که از سوی رژیم ضد کارگری اسلامی بر آنان تحمیل شده است .گواه واقعیت برای این ادعا ها اعتصابات پی در پی کارگران در مراکز تولید و برگزاری باشکوه مراسم های مستقل اول ماه مه در سطح سراسری و تجمعات بی وقفه و مصممانه آنها برای رسیدن به خواست و مطالباتشان تنها نمونه هایی بارزی از تعمیق و گسترش کم سابقه اعتراضات کارگری در یکسال گذشته بوده که از این ببعد هیچ نیرویی را یارای سرکوب و توقف آن نخواهد بود .در طول چند سال اخیر اگر چه در اثر رشد و مبارزات و اعتصابات کارگری و پا به میدان گذاشتن دیگر جنبش های اجتماعی از جمله جنبش کارگری و دیگر جنبش های توده ای، دیوار اختناق و سرکوب رژیم اسلامی ترک برداشته، اما سرکوب و خفقان سیاسی و تعقیب و بازداشت و زندانی کردن فعالین کارگری و دیگرجنبش های اجتماعی کماکان یکی از ارکان حاکمیت رژیم اسلامی برای مقابله با این مبارزات بوده است که نمونه بارز ان زندانی کردن فعالین کارگری پدرام نصرالهی،سید غالب حسینی،جلیل محمدی،حامد محمودی نژاد،رضا شهابی،شاهرخ زمانی و بسیاری دیگر از فعالین کارگری که در سیاه چالهای مخوف رژیم تنها به جرم مبارزات کارگری زندانی شده اند است. این کارگران تنها به جرم دفاع از مطالبات و خواست های بر حق کارگری و در دفاع از ازادی اعتصاب و ایجاد تشکل های کارگری خود توسط نیروهای سرکوبگر رژیم به زندان محکوم شده اند و در حال حاظر در سیاه چالهای مخوف رژیم به سر می برند.دستگاه سرکوبگر اسلامی و جنایتکاران اطلاعات و سپاه پاسداران این رژیم که در طول حاکمیت سیاه و ننگین خود از مبارزات بر حق کارگران و دیگر جنبش های اجتماعی هراسان و خشمگین بوده اند، میخواهند با اتخاذ چنین تاکتیک هایی که در طول سابقه حاکمیت این رژیم هار و درنده چیز تازه ای نبوده و نیست استفاده کنند تا بلکه بتوانند از این طریق جلوی اعتراضات رادیکال و کارگری این فعالین را بگیرند، رژیم اسلامی با چنین کارهایی و صدور حکم های این چنینی میخواهد ضعف و ناتوانی خود را در برابر شور و شوق مبارزاتی کارگران و اتحاد و همبستگی طبقاتی شان جبران کند، آنها میخواهند با صدور حکم زندان برای این فعالین، کارگران آگاه و پیشرو را از مبارزات رادیکال و بر حق خود دور نگه دارند و آنها را با چنین حکم هایی ترسانده و زهره چشم از آنها بگیرند، که شاید اهرمی باشد برای عقب نگه داشتن مبارزات کارگران.نیروهای سرکوبگر رژیم سرمایه اسلامی تصور می کنند با چنین تاکتیک هایی قادر به تغییر فضای موجود به نفع خود و حاکم کردن فضای ترس و وحشت در سطح فعالین کارگری می باشند، اما علیرغم میل آنها نه زندان نه شلاق و نه اعدام و نه هیچ دستگاه و ماشین سرکوبی نمیتواند کارگران ایران و کردستان را از مبارزه برای برقراری جامعه ای آزاد و برابر دور نگه دارد طبقه کارگر کردستان از آن چیزی که رژیم فکرش را در سر دارد، آگاه تر و رادیکال تر است که با چنین حکم هایی از مبارزه بر حق خود عقب نشینند و دست از مبارزات کارگری خود بر علیه نظم سرمایه بر دارند. نمونه بارزش مبارزات جسورانه فعالین کارگری و برگزاری مراسم های با شکوه اول ماه مه در اکثر شهر های ایران و بخصوص برگزاری باشکوه مراسم اول ماه مه سرخ در یکی از خیابان های شهر سنندج بود.کارگران با جسارت و مبارزات بی وقفه خود در این روز خواهان آزادی دیگر هم سرنوشتان خود در زندان و خواهان به رسمیت شناختن حق اعتصاب و اعتراض و ایجاد تشکل های مستقل کارگری خود شدند.فعالین کارگری با شعار نان مسکن ازادی خواست و مطالبات خود را به حامیان سرمایه ابلاغ نمودند و برای دست یابی به چنین زندگی انسانی که حق هر انسانی می باشد شدند.دستگیری تعدای از فعالین کارگری در شهر سنندج و فشار و تماس تلفنی با انها و تهدید کردن این فعالین به زندان و حاکم کردن فضای خفقان پلیسی در شهر سنندج از وهم و ترس هایی است که رژیم جمهوری اسلامی از اعتراضات کارگری در سر دارد. این جانیان ضد انسانی همان جنایتکارانی هستند که به فرمان خمینی جلاد شهر سنندج را ۲۴ روز در زیر گلوله و راکت باران قرار دادند همان جنایتکارانی هستند که جان هر انسانی را در کردستان در مقابل کلید بهشت که ارمغان خدایان زمین بود میگرفتند، همان جنایتکارانی هستند که دهها و صد ها انسان کمونیست و شرافتمند را در زندانهای سیاه و مخوف خود مورد سخترین شکنجه و اذیت و آزاد و در نهایت اعدام میکردند، همان جانیانی هستند که قصد ترور مجید حمیدی را داشتند، همان جلادانی هستند که رهبر مبارز کارگری محمود صالحی را زیر سخترین شکنجه و آزاد قرار دادند، همان هایی هستند که دهها فعال کارگری، دانشجویی، زنان و مخالفین سیاسی را در سیاهچالهای خود نگاه داشته و احکام شلاق، زندان و اعدام برای آنها صادر کرده اند.ما همگی انسانهای مبارز دوش به دوش دیگر هم طبقه ای های خود که برای پایان دادن به تمامی ظلم و نابرابری های نظم سرمایه و برای از بین بردن این رژیم هار و درنده داریم مبارزه میکنیم باید پیگیرانه و متحدانه همگام با مردم ایران و کردستان بر علیه حکم زندان و شلاق و لغو آن باید متحدانه در سطح جهانی اعتراض کرده و تمامی سازمانهای انسان دوست و کارگری که منافعی جدا از منافع طبقه کارگر ندارند باید از این حرکت پشتیبانی کرده و صدای این فعالین کارگری را به گوش تمامی نهاد های انسان دوست در سطح بین المللی برسانیم و باید برای لغو این احکام از هر حرکت و اعتراضی دریغ نکنیم رمز پیروزی ما کمونیستها اتحاد و همبستگی طبقاتی مان است .