جایگاه زن در اسلام

اسلام دین مردان است و زن را انسان تمام عیار نشناخته و برای او حقوقی که برای یک انسان لازم است را وضع نکرده است؛ اگر اسلام زن را انسانی تمام عیار می شناخت، حقوق برابر با مرد برای او وضع می کرد؛ اما اسلام هیچ حق برابر برای زن در نظر نگرفته است. پس زن را یک انسان راستین و واقعی نمی شمارد؛
البته این دیدگاه هیچ تازگی ندارد و به دست همه ی ملایان بازپس گرا و مرتجع (مانند آخوندهای نظام بر حق جمهوری اسلامی! و شخص خامنه ای و…) و درس خواندگان حوزه های علمی و اسلامیست های قدیم و جدید عنوان می شود؛
از دید فرهنگ اسلامی، زن از بدن مرد به وجود آمده (از دنده ی چپ او ساخته شده است؛) و از این روی موظف به فرمانبری بی قید و شرط از مرد است و چون گناه اولیه را او مرتکب شده و با این گناه آدم را از بهشت بیرون رانده و برای همیشه گناهکار است؛ همانگونه که در آیه ی نخست سوره ی نسا آمده که ای مردم همان که شما را از یک تن یگانه آفرید و همسر او را هم از او پدید آورد، و یا اینکه محمد می گوید که زن از دنده ای آفریده شده که به هیچ وجه راستی پذیر نیست؛ و بدین وسیله، نگاه تحقیر آمیز خود را نسبت به زن آشکار می کند؛
همچنین برداشت قرآن از زن بسیار تحقیر آمیز تر است؛ به گونه ای که (سوره ماده گاو – بقره، آیه ۲۸) بیان می کند که مردان را بر زنان برتری است به دلیل اینکه مردان از مال خود به زنان نفقه می دهند؛
در آیه های مکرر دیگری هم آمده زنان را به نکاح خود درآورید که مورد پسندتان باشد، دو تا سه تا یا چار تا و اگر مورد پسندتان نبود، در مورد تلاق آنان دغدغه ای به خود راه ندهید؛ در آیه ی نوزده از سوره ی نسا نیز، الله می گوید که اینها کشتزار شما هستند، پس هر صورتی که خواستید برای کشت بزر خود به آنان نزدیکی نمایید؛ در مورد زنان خطاکار هم می گوید: آنقدر آنها را در خانه زندانی کنید تا عمرشان به پایان رسد!!؛
هنگامی که به شهواهد و اسناد نگاه می کنیم، می بینیم که زنان جایگاهی در اسلام ندارند و از این مکتب به جز تبیعض جنسیتی چیز دیگری تبلیغ نکرده اند و زن را موجودی خار و پست می شمارند؛ اسلام مکتبی است زن ستیز؛