اخبار رسیده و عکس های منتشر شده نشان از خلع سلاح سازمان زحمتکشان یکی از شاخه هایی که بنام کومه له فعالیت می کنند در اردوگاه زرگویز توسط نیروهای آسایش (امنیتی) اتحادیه میهنی کردستان و به درخواست بخشی از رهبری این جریان بوده است.
برای کسانی که توهمی به شاخه های مختلفی که تحت نام کومه له فعالیت می کنند شاید این شوک و غیر منتظره باشد اما برای ما که سال ها با آنها در یک حزب بودیم و ماهیت این ها را می شناختیم ابدا تازگی نداشت.
زمانی که منصور حکمت به این ها گفت کومه له جدید بعضی ها که خود را نیز چپ می نامند برآشفته کرد. و امروز نشان می دهند که این پدیده خیلی جدیدتر از آنند که آن سال ها مورد نظر منصور حکمت بود. به سیاست ها و باورهایشان نگاه کنید فدرالیست و قومپرستی از سر وکول شان می بارد با دست راستی ترین نیروها برای اینکه به نان و نوایی برسند مشغول بند و بست و آمد و رفت هستند. به دریوزگی هر دولت و هر نیرویی می افتند تا بلکه در فدرت گوشه چشمی به اینها داشته باشند. شاخه هایی از اینها به استقبال هر پاسدار درجه چندمی شتافتند تا در فردای سازشی با رژیم به حساب شان آورند.
چپ ترین اینها از زبان دبیر اولش ابراهیم علیزاده به استقبال کنفرانس ملی کرد که توسط مسعود بارزانی و جلال طالبانی سازمان داده شده و قطعا بدون اطلاع دولت های ترکیه و ایران نبوده رفتند ( هرچند طبق خبری که دیشب از فول طالبانی منتشر شده کنفرانس لغو شده است) این کنفرانس قنذ در دهان این ها را نیز آب کرده و علیزاده در مصاحبه ای خواسته که در اداره و اجرائیات آن کنفرانس سهم بیشتری به آنها داده شود.
به سنت برخورد به اختلاف شان به همدیگر نگاه کنید ما آن دوران به شاخه هایی از اینها می گفتیم اینها سازمان سیاسی نیستند باند هایی هستند از مردم اخاذی می کنند مربوط به هیچ سنت سیاسی در جامعه نیستند می گفتیم این ها در مقابل مخالفین خود چاقو می کشند تعدادی باز برآشفته شدند و بر ما خرده گرقتند اما امروز همه این اتفاقات در جلو چشم همگان افتاد. نه تنها به زدن پاره آجر و چاقو کشی علیه همدیگر در انشعاب قبلی بلکه اخیرا به تیراندازی به همدیگر پرداختند. نگهبان های جناح های یکدیگر را خلع سلاح می کنند و دست آخر به نیروهای آسایش(امنیتی) سلیمانیه پناه میبرند تا برای جلوگیری از درگیری و تشنج بیشتر به اردوگاه شان نیرو بیاورند.
به برخورد اینها به شیوه فعالیت سیاسی نگاه کنید بخاطر اینکه اسمی در کنند به هر کاری دست می زنند ذره ای در مقابل جان جوانانی که از دست جمهوری اسلامی فرار می کنند احساس مسئولیتی ندارند خودشان آن ها را به داخل کردستان می فرستند و فتیکه به دام می افتند اعلام می کنند که از ما نبوده اند. جوانانی خودسر و عشایر بوده اند.
در جند سال گذشته تمام تیم های مسلحی را که به داخل فرستاده اند یا اسیر شده و یا جان خود را از دست داده اند. این اقدامات غیر مسئولانه بنفع جمهوری اسلامی و قدرقدرتی اش تمام شده است.
اکنون هر جوانی و یا هر انسانی که میخواهد به مبارزه علیه جمهوری اسلامی بر خیزد باید از خودش سئوال کند آیا این ها هیچ شباهتی به کومه له قدیم دارند؟
دفاع کومه له قدیم از کارگر و زحمتکش پیشکش اما آیا کسی می تواند در همه وجوه فعالیت های سیاسی نظامی اجتماعی شیوه های فعالیت سیاسی و برخورد به دولت ها و نیروهای سیاسی در منطقه ذره ای تشابه اینها با کو مه له قدیم را نشان دهد ؟
آیا اینها در عرصه های سیاست در کردستان روی احزاب دمکرات را سفید نکرده اند؟ آیا اینها راست هر دو حزب دمکرات نایستاده اند؟ و صدها آیاهای دیگر….
آیا حق نداشنیم بگوئیم آن کومه له قدیم دیگر به تاریخ پیوسته است. آیا دیگر نباید همه احزاب و جریاناتی که در کومه له آن دوران فعالیت می کردند بنام خود و به آنچه را که امروز هستند و می گویند خود را بشناسانند؟
بار دیگر به همه جوانان و همه کسانی که هنوز ماهیت واقعی اینها را نمی شناسند می خواهم گول تبلیغات اینها را نخورند راه مبارزه برحق علیه رژِیم جمهوری اسلامی از کانال اینها نمی گذرد . به صف ما برای این مبارزه بپیوندید.
صالح سرداری ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۱ ( ۲۷ شهریور ۱۳۹۰)