مرگ ناصر حجازی عجیب نبود اما غریب بود . القاب و یا هر صفت مثبتی موضوع این غربت نیست . بهترینها در هرزمینه ایی معمولا نگاهشان و درکشان ازپیرامون خودشان به آنها هویتی دوست داشتنی میدهد . والا چیزی که تا به حال کم نبوده قهرمان ملی و اینا….چه در سطح آسیا مثل علی دائی که همزمان بهترین گل زن فوتبال و هم پسرخاله وزارت اطلاعات حکومت اسلامی …..ویا قهرمان وزنه برداری جهان حسین رضازاده که بعد از گرفتن مدال دراولین حرکت گاگول منشانه خودش بردستان خامنه ای جلاد بوسه زد !
من هم کاملا با این حرف موافقم که آدمها در هر مقامی خودشان را میتوانند باز تعریف کنند . از گذشته های دور بگذریم . تختی و امثالهم که درقلب مردم خودشان را حک میکنند . امروز هم همین است . کم نبودند که ساکت نماندند . اندازه اش ؛ حرف اول نیست . ولی چگونه زیستنش مهم است و نگاهش مهمتراست . من عاشق قوتبال بودم ولی هیچوقت عاشق بهترین فوتبالیست نشدم . شاید دلیلش سیاسی بودن مطلق پدیده فوتبال در کشورهای موسوم به جهان سوم باشد و به همین دلیل هر حرفی از طرف ورزشکار مربوطه وزن خاص خودش را دارد . یعنی دست آخر بار ورزشی هم دارد .
ناصرحجازی و یا هر فرد دیگری اعم از قهرمان ملی و یا خصوصی …….خودشان را درلحظه میتوانند باز تعریف کنند . ناصر در جایی گفته بود :
« دولت می‌گوید چهل هزار تومان در ماه به مردم کمک می‌کنیم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ایران روی گنج خوابیده‌اند، نفت، گاز و… دولت حق ندارد به مردم کمک کند، دولت باید کار کند، خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دودستی تقدیم آنها نماید. چهل هزار تومان در ماه به مردم می‌دهند و بعد چند برابر آن را از جیب مردم برداشت میکنند و سپس ادعای خدمت به مردم دارند. از دید مسئولین خدمت دولت به مردم یعنی کار کردن مردم برای دولت و اینکه مردم کار کنند و پولشان را تقدیم دولت نمایند! برای من گاز می‌آمد چهل هزار تومان و حالا میآید یک میلیون تومان. گاز به کشور همسایه با مبلغی به‌مراتب کمتر از آنچه از جیب مردم برداشت میکنند، صادر می‌شود. با دیدن این شرایط نباید عصبانی شوم؟ نباید حرص بخورم و شرایط جسمانی‌ام مثل امروز شود.”
این ساده نگری سیاسی ناصر که انتظاری از نظم حاکم دارد قابل ملامت نیست . ولی تاثیر کردارش درجو اجتماعی قابل توجه است برای همه افرادی که میتوانند سازنده باشند ؛ انگل نباشند . در همان حد شعور خودشان انسانی عمل کنند . مخاطبم هم همه کسانی هستند که تاثیر اعمالشان درافکار عمومی غیرقابل کتمان است . حداقل اگر توان و شجاعت تختی و ناصر حجازی و…. را ندارند دیگه خودشان را مثل حسین رضازاده به کثافت ولایت و ظلم آلوده نکنند . راستش با خبری که دیروز روی سایت رجا نیوز خواندم ازشعور مردم مغرور شدم .
عزاداری صداوسیما در شب میلاد حضرت زهرا
شب گذشته درحالی که ایران ( منظورحکومت ) بر اساس شعائر دینی خود با گرامیداشت سالروز میلاد دخت نبی اکرم(ص) در حال گذراندن ساعاتی شاد و معنوی در کنار خانواده خود بودند، رسانه ملی در پربیننده ترین ساعات خود در شبکه سه مجلس ختم و عزاداری برپا کرد. ( دمشون گرم )
به گزارش رجانیوز، مجری برنامه ۹۰ که در ایام سوگواری ائمه اطهار(مشنگهای تاریخی ) علیهم السلام کمتر با لباس عزا دیده شده، با پوشیدن لباس مشکی و به راه انداختن مجلس ماتم مشغول عزاداری برای فوتبالیست فقید ایران شد.
هیچ‌کس از درگذشت فوتبالیست محبوب ایران مرحوم ناصر حجازی خوشحال نیست اما سوال این است که مگر چند درصد مردم ایران این مقوله را مهمترین مساله شب میلاد خود تلقی می کنند( مطمئن باشید ۹۰ درصد مردم ….و اگر شک دارید سرنیزه ها را کنار بگذارید تا ببینید چه به روزتان و ارزشهای کثیفتان میآید ! ) و چرا باید تنها یک شب از سال که مخصوص قدردانی از مادران و گرامیداشت مقام پر ارج مادر است برای عموم مردم ایران به چنین وضعیت اسفناکی تبدیل شود.
درگذشت یک فوتبالیست علی‌رغم مهم بودنش مساله تنها بخشی از مخاطبان رسانه ملی است درحالی که احترام به مادر و جشن گرفتن در کنار او و قدردانی از مقام والای او در شب میلاد حضرت زهرا(س) سال هاست سنتی ستودنی و همه گیر در ایران است و اقتضای آن فراهم ساختن زمینه های شادمانی و عمیق تر کردن ارتباطات خانوادگی توسط برنامه های صدا و سیماست.
مدیران رسانه ملی بارها نشان داده‌اند که در اولویت سنجی برای برنامه های سیما تحت تاثیر محیط نزدیک خود بوده و کمتر با دانش رسانه ای و دغدغه های عمومی آشنا هستند. متاسفانه مخاطبان رسانه ملی مدتی است که بتدریج با دیدن انواع رفتارهای نامتناسب و سوال برانگیز از شبکه های مختلف تلویزیونی به‌ویژه شبکه سه، نسبت به رسانه ملی بدبین و کم اشتیاق شده اند.
برنامه ۹۰ همچنین در اقدام کاسبکارانه‌ای به‌جای درخواست صلوات و فاتحه برای درگذشت حجازی، بارها از مخاطبان خواست به یاد او عدد ۱ را برای یک شماره خاص پیامک کنند.
این و انواع دیگر دهن کجی جامعه به ارزشهای تخمی اسلامی حاکم که با زور سرنیزه میخواهد ماندگار شود ……که خل و چلی به اسم زهرا را به زورقالب کند که ۳۳ سال جیغ بنفش میکشد ولی خوشبختانه موفق به جا انداختن ارزشهای اسلامی و غیرانسانی خودشان نشده اند ……همه و همه اسمش تکامل است . در قانون تکامل اجتماعی بار ارزشی انسان ، ناشی از توپ و تیر دروازه ویا بلند کردن وزنه های سنگین نیست . اهمیت و زندگی هر قهرمان ملی اعم از ناصرحجازی و یا حسین رضازاده را جامعه از نگرش و عمل سیاسی اش ارزشگزاری میکند ! همه ما در حال انتخاب کردن هستیم . وقتی ناصر رفت من دلم گرفت و همزمان خوشحال بودم که به همان اندازه و سهم خودش سرتعظیم در مقابل هیچ وزغی فرود نیاورد !
یادش گرامی
اسماعیل هوشیار
ژنو
چهارم خرداد
۲۵ می ۲۰۱۱
info.tipf.www