اگر در گذشته رژیم ایران باید با هزار راه به گروههای مخالف در خارج کشور نفوذمیکرد تا اطلاعاتی ریز ودرشت از وابستگان به گروههای سیاسی و یا مستقلین بدست آورد، امروز با وجود شبکه های اجتماعی اینترنتی برای رژیم حکم یک معدن طلای اطلاعاتی را دارد. رژیم براحتی میتواند یک تصویر از وضعیت گروههای سیاسی ، سمپاتها و هواداران یک سازمان  و افراد مستقل سیاسی بدست آورد.
در نظر بگیرید با یک روش ساده چگونه میتوان به اطلاعات زیادی نسبت به مخالفین بدست آورد .
مثلا در فیس بوک
هرکس مقداری کم وبیش از خود اطلاعاتی بیرون میدهد
حد اقلش : خطوط سیاسی که او دنبال میکند ، نام     و نام خانوادگی ، واگر طرف بسیار باز عمل  کند باز هم اطلاعات بیشتری به اینکه کجا زندگی میکند و به چه مسائلی علاقه دارد و بعد هم هر دوستی دوستی را دنبال میکند که خود حاوی اطلاعاتی نادر  برای رژیم است . امروز رژیم علاوه بر نعمت تکنولژی کنترل زیمنیس -نوکیا که برای کنترل ارتباطات  در داخل بکار میگیرد  ، عملا با وجود شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک دست یابی به اطلاعات وسیعی را دارد .
البته بعضی هنوز به ضرورت مبارزه مخفی دیگر نمیپردازند و انرا “سنتی ” معرفی کرده و  میدانند ومانند حز ب” هوچی گری” حزب کمونیست کارگری “مبارزه علنی “را برگزیده است که خود عاملی است بر کمک شدن به رژیم برای شناسایی ودستگیری و همچنین بستن سوراخهای دستگاه رژیم در مقابل مخالفین . ولی اپورتونیسم راست حزب حکاکا در این تنها خلاصه نمیشود . بهر روی با یک مثال ساده رژیم میتواند به اطلاعاتی عمیق نسبت به افراد دست یابد :
– اگر مثلا تا دیروز خبری از م. س یک فعال سیاسی  برای مثال نداشت . امروز م. س را از او خبر دارد که مثلا هنوز نسبت به فلان سازمان سیاسی سمپاتی دارد و م.  س خود دارای دوستانی است و این دوستان باز دوستانی دارند که در فیس بوک یا بصورت گروهی ویا بصورت فردی به یکدیگر متصل هستند وبدین شکل حد اقل وضعیت سیاسی افرادی که تا دیروز برای رژیم به عنوان هوادار ساده ، نزدیک ودور مشخص نبود امروز برای رژیم مشخص میشود و در میابد که هر شخص تبعیدی ویا مخالف اکنون در چه وضعیتی از فعالیت سیاسی قرار دارد.
ولی از نظرتکنیکی رژیم براحتی میتواند :با گرفتن نام ونام خانوادگی افراد در کشورهای مختلف اروپایی از طریق دستگاه اطلاعاتی که در هر سفارتخانه دارد ، در سیستم تلفنی هر کشور اطلاعات محل زندگی افراد را بدست آورد و اگر هم برایش حساس باشد با تلاش بیشتری در محل اطلاعات نسبت به افراد بدست آ ورد.
میتواند با داشتن ایمیل برنامه  های مختلف را با اسب تراوا ارسال کند که با یک نوشته مخالف رژیم برای مثال در برنامه ورد ، ویا پی دی اف ویا حتی تصویر ویا یک بازی ویک برنامه  جالب و… اطلاعات کامپیوتری افراد را خالی نماید .
با فرستادن ایمیل به عنوان مخالف رژیم ودریافت ایمیل متقابل میتواند با رد گیری آی پی ، حد اقل شهر مربوطه وکشور مربوطه را بدست آورد و میتواند با گوگل اطلاعات بیشتری از فرد  بدست آورده و حال حساب کنید که اگر تمامی این تلاشهای ساده را رژیم بهم گره بزند ، چه اطلاعاتی را میتواند بدست آورد :
– میداند که یک نفر اکنون در چه وضعیت سیاسی است وتا چه حد فعال میباشد
– میداند که او در کجا ودر چه کشوری ودر چه شهری زندگی میکند وحتی شکل وقیافه امروزی اش چه شکلی است ، چون افرادی در تصویردهی از خود بسیار دست ودلباز میباشند
– میتواند در شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک رفقای شخص را رد  گیری کند
– میتواند ایمیل افراد ، شماره تلفن ، محل خانه و زندگی  وحتی کار  شخص را بدست آ ورد
چه موقعی میتوانست رژیم براحتی این گونه اطلاعات مجانی نسبت به تعداد زیادی از افراد اپوزیسیون بدست آورد واز حال فرد فرد آنها با خبر باشد . آیا رژیم از این فضای مجازی ضرر کرده است یا نفع ؟یا یک چاقوی دوسره است که علی رغم زخمهای سطحی که میتواند برای رژیم در بر داشته باشد ، میتواند زخمهای عمیقی بر تن مخالفان رژیم بگذارد؟ البته امکانات سازماندهی اطلاعاتی رژیم در فضای مجازی بسیار گسترده تر از این مثال ساده میباشد ولی این مثال ساده میتواند حد اقل نمونه ای از یک منبع اطلاعاتی وسیع برای جمع آوری اطلاعات در اینترنت برای رژیم باشد وبرای مخالفین رژیم این هشدار ب را باید  به همراه داشته باشد که براحتی یکدیگر را رد سطلح اینترنت تحت عنوان “فشاگری ” لو ندهند و کار اطلاعات رژیم را سا ده نکنند ، در اینترنت وفضای مجازی با احتیاط حرکت کنند و تا میتوانند اطلاعاتی از خود بروز ندهند ویا تمامی اطلاعات خود را بروز ندهند ودچار ساده اندیشی نشوند که چه کسی میتواند از اطلاعات ما سود ببرد ویا اگر هم سیاسی نیستند فکر نکنند “ما که چیزی برای پنهان کردن نداریم ” این ساده اندیشی باعث میشود که رژیم از فرد اطلاعات وسیعی جمع آوری کند .البته این به معنی ا ین نیست که ما بایستی از فعالیت در فضای مجازی خود داری کنیم ، بلکه بایستی از ساده اندیشی خارج شده و در مورد رفتار خود در فضای مجازی و اینترنتی یک دگرگونی ایجاد نماییم که اطلاعات کمتری به خارج وبدست رژیم ایران داده شود .