مدتهاست که گروههایی از حاشا کنندگان از کمونیسم که نام کومه له را هم یدک میکشند، سروده های مرا ازتلویزیونهایشان پخش میکنند. این باید یک توقع طبیعی باشد که نادمین و حاشا کنندگان از کمونیسم دیگر نباید دستاوردهای کمونیستی کومه له را برای رسیدن به منظورهای ارتجاعیشان به کار گیرند.
 آسوسات و روژهلات تی وی، شبانه روز، مشغول ندامت و پشیمانی از کمونیسم و خضوع و خشوع  بیهوده در برابر بورژوا- ناسیونالیسم کردی از طرفی، و شوونییسم اخیرا- سبز- شده ی ایرانی از طرف دیگر، هستند. آنان بیشترین هم و غم سیاسی و تبلیغیشان را صرف “پاک کردن” خود از کمونیسمی میکنند که توهم دارند روزی به آن دچار بوده اند و ممکن است مانع مقرب افتادنشان نزد بورژوازی محلی و کشوری بشود! بیهوده بودن اینگونه تلاشهای این جنابان موضوع این نوشته نیست. آنچه من میخواهم توجه همگان را به آن جلب کنم اینستکه آنان حق ندارند از دستاوردهای کمونیسمی سوء استفاده کنند که از آن نه تنها حاشا کرده اند بلکه کمر به مبارزه با آن هم بسته اند! بخشی از این دستاوردها سروده های من است که آنان (بی آنکه نامی از من ببرند) در تبلیغاتشان به کار میگیرند. تا آنجا که به من مربوط میشود، بدین وسیله اعلام میکنم که آنان حق پخش و یا هیچگونه استفاده یی از آن سروده ها را (با نام یا بدون نام)  ندارند.
شاید من میبایست خیلی پیشتر از اینها این را اعلام میکردم. حالا هم برای این اعلام دیر نشده. به خصوص که اخیرا این خانمها و آقایان، به قول مشهور “از هول حلیم” بیشتر دور برداشته اند و آشکارتر از همیشه دست خودرا رو کرده اند!
 امیدوارم همینقدر کافی باشد و این رسانه ها آنقدر به حقوق افراد احترام بگذارند که از این سوء استفاده دست بردارند.
مصلح ریبوار   ۲۰۱۰ آگوست ۸۸شهریور
Jm.rebwar@gmail.com