یونان یکی از کشورهای عضو جامعه مشترک اروپاست که با بحران عمیق اقتصادی روبرست ،یکی از دلایل پایه ای این بحران ، تاثیرات بحران اقتصادی ای است ، که جامعه جهانی بدان گرفتار می باشد ، با وجود اینکه قدرت های بزرگ سرمایه داری در جهان تلاش کردند که با واریز کردن مبالغ بسیار بالاای به مراکز بانکی و اقتصادی بزرگ که در معرض ورشکستگی قرارگرفته بودند تلاش نمودند که از تاثیرات عمیق این بحران بکاهند ، اما با وجود تمام تلاش های کارشناسان و تئوریسین های نظام سرمایه داری که تخفیف و مهار این بحران بود ، ولی مجموعه این تلاش ها منجر به خاتمه بحران نشده است . برجسته ترین عوارض بحران مذکور اقتصادی ، بیکارسازی های میلیونی، تورم و گرانی سرسام آور کالاهای ضروری مورد نیاز مردم در سطح جهان ، حمله به معیشت طبقه مزد بگیر در کشورهای مختلف دنیا از جمله امریکا ، اروپا ، آسیا و سایر نقاط جهان می باشد.
یکی دیگر از دلایل پایه ای بحران در یونان این است ، که یونان ۵۴ میلیارد دلار کسری بودجه دارد. کشورهایی که عضو اروپای مشترک هستند باید حد اکثر ۳ درصد کسری بودجه داشته باشند.
یونان هم اکنون ۱۲ در صد کسری بودجه دارد، کسری ۱۲ درصدی بودجه کشوری یونان با مقدار درصدی اتحادیه اروپا اختلاف بالایی دارد.
جورج پاپاندرئو نخست وزیر یونان با رهنمود اروپای مشترک برای مقابله با این بحران می خواهد سیاست ریاضت اقتصادی را بر جامعه تحمیل کند ، تحمیل سیاست ریاضت اقتصادی بر جامعه ملزم بالابردن مالیات ها ،اخراج و بیکارسازی وسیع و گرانی سرسام آور است ، که در واقع یعنی حمله به زندگی و معیشت طبقه کارکن و اقشار کم درآمد در جامعه یونان .
اتحادیه های کارگری در یونان برای مقابله با سیاست ریاضت کشی دولت و اتحادیه اروپا از زمان بروز بحران تا کنون چندین اعتصاب بزرگ سراسری را بر گزار کرده اند که یکی از اعتصابات بزرگ سراسری که جامعه یونان را فلج کرد درپنج شنبه ۲۵ فوریه ۲۰۱۰ بود، دراین اعتصاب ۲ میلیون کارگر شرکت کردند که باعث توقف فعالیت اقتصادی در یونان شد . در اثر این اعتصاب سراسری پرواز هواپیما ها متوقف شد، مدارس تعطیل شدند، حمل ونقل کشتی ها و ترانسپورت متوقف شد. شایان ذکر است که حتی جمعیت قابل توجهی از شرکت کنندگان در اعتصاب، پلیس شهری بوده اند. کارگران و اعتصاب کنندگان پلاکاردهایی حمل می کردند که بر روی آنها بوشته شده بود “مرگ بر تدابیر ضد اجتماعی” ،”تاوان ورشکستگی و بحران سرمایه داری را نباید ما زحمتکشان پرداخت کنیم “، ” این گوشه اى از جنگى است که سرمایه داران علیه ما کارگران براه انداخته اند”.
جوهر این شعار نشانه این است که کارگران به سیستم موجود که منشاء بحران و به فلاکت کشیدن جامعه است معترضند و آمادگی آن را دارند که راه حلی را به اجرا در آورند که در جامعه سیستمی رابر پا دارند که کلیه ساکنین جامعه در رفاه و آسایش باشند ودیگرشاهد بحران هایی نباشند که زندگی و معیشت آن ها را بنابودی بکشاند. طبقه کارگر در یونان نشان داد که علیرغم مشکلات سیاسى و عدم دسترسى به تشکل و افق طبقاتى منسجم خود، در برابر تعرض به سطح معیشت، دستمزد و حقوق بازنشستگی شهروندان کارکن و مزد و حقوق بگیر، بی تفاوت نیست و بروشنی به “دولتمداران” فهماند که در پشت سیاست “ریاضت اقتصادی” و جبران کسر بودجه “ملی”، با دست بردن به ناسیونالیسم و تحریک احساسات ملی، حفظ سود و سوآوری سرمایه خوابیده است. مبارزات کارگران و اقشار مزد و حقوق بگیر جامعه یونان پیام صریح خود را به دولت حامی منافع سرمایه اعلام کرد: شهروندان یونان بخاطر “منفعت ملی”، از زندگی و سطح معیشت خود برای منافع و سود مشتی قلیل سرمایه داران از خود مایه نمیگذارند. دست اقلیت سرمایه داران برای پرداخت هزینه بحران اقتصادی و تامین “کسر بودجه” از زندگی ما کوتاه!
اعتصابات اخیر یونان بار دیگر این صحنه نبرد طبقاتى را در بعد وسیع اجتماعى به نمایش گذاشت
لازم به یاداورى است که مبارزات مردم و طبقه کارگر در یونان، دوش بدوش مبارزات وسیعتر در بخش عمده اروپا علیه تعرض به سطح زندگى مردم، در جریان است، علاوه بر یونان ، کشورهای پرتقال ، ایتالیا و اسپانیا را بحران اقتصادی تهدید می کند که هر یک دچار مشکلات مالی شدید هستند . محافل بانکی از هم اکنون نسبت به توان پرداخت های خارجی اسپانیا و پرتقال در ماههای آینده ابراز نگرانی می کنند
جامعه یونان و اروپاى قاره احتیاج به یک جریان رادیکال کمونیستی، فعال و دخالتگری دارند که بتواند از ماتریالی که در حال حاضر آماده ترین نیرویی است (طبقه کارگر ) که قدرت اجرای راه حل ذکر شده را دارد دست بکار شود.
غفار غلام ویسی ۱۷ مارس ۲۰۱۰