کودکان کار و رویای فراموش شده

آمارهای سازمان ملل در خصوص کودکان کار، خبر از بزرگترین فاجعه‌ جهانی مى دھد. آمارھاى منتشر شده‌، نشان می دهد که‌ بیش از ٢١٨ میلیون کودک کار، در جهان وجود دارد. بنابه‌ این خبر، زندگى روزانه‌ این کودکان، عمدتأ در مزارع، کارگاه ها، کوره ‌پزخانه‌ھا و … سپرى مى شود. این در حالی است که همگی آنها، خواھان دنیای آزاد و مرفه‌ مى باشند. این کودکان ھم مثل دیگر کودکان که زندگی نورمال و عادی دارند، دوست ندارند که‌ ولگرد خیابان‌ها باشند. بر عکس، می‌خواهند از احترام، آسایش، پوشاک، تغذیه سالم و … برخوردار شوند و بتوانند برای دستیابی به آینده ای بهتر از آموزشی درخور برخوردار گردند. ادامه‌ی خواندن

بعد از تحریر – نگاھى مجدد به‌ توافقنامه‌ دو حزب کردستانى

بعد از انتشار مطلبى که‌ در خصوص “توافقنامه‌” دو حزب دست راستى کردستان، به‌ رشته‌ تحریر در آوردم، چند دوستى تماس گرفتند و ملاحظات بجایى خود را در میان گذاشتند. ضمن تشکر از این دوستان عزیز، ذیلأ نکاتى در تداوم مطلب قبلى مى نویسم. ادامه‌ی خواندن

پیرامون توافقنامه‌ سازمان زحمتکشان و حزب دمکرات

توافقنامه‌ “سازمان زحمتکشان” و “حزب دمکرات” موجى از نفرت و کینه‌ جریانات فاشیستى علیه‌ مردم ستم دیده‌ کردستان را برانگیخته‌ است. جالب اینجاست که‌ برخى از این گروھاى شوینیستى، در “پالمه‌سنتر” و دیگر نشست ھاى که‌ “غرب” جھت اپوزسیون سازى برگذار کرده‌ و مى کند – ھم پیمان “حزب دمکرات” و ھم چنین “سازمان زحمتکشان” بوده‌ و مى باشند. متاسفانه‌ بعد از موضعگیرى این فاشیست ھا، ھنوز اطلاعیه‌اى از جانب امضاء کنندگان “توافقنامه‌” مبنى بر فاصله‌ گرفتن از “سازگارا”ھا و … مشاھده‌ نشده‌ است. ادامه‌ی خواندن

رھایى کامل کودکان کار و خیابان، تنھا در جامعه‌ کمونیستى ممکن است

امروزه در کشور نفت خیز ایران و ھم چنین در مقیاس بین المللى، مى توان میلیونھا نفر از کودکان کار، که بنابه دلایل مختلف بخصوص بخاطر فلاکت اقتصادى در خیابانھا سرگردانند و بطور روزمره‌ مى جنبند که‌ فقط براى زنده ماندن، به هر کارى از جمله شیشه شویى، پادویى، زباله‌گردى، فروش مواد مخدر، سرقت و … مشاھده‌ کرد. این افراد، مظلومان و بى خانمانھاى هستند که بطور غیر ارادى، در معرض حادترین بلایا و آسیب‌ها از جمله بیماریهاى مختلف، مرگ و میر، سوء استفاده‌هاى روانى، جسمى، جنسى و گرفتار شدن در باندهاى قاچاق مواد مخدر و … قرار گرفته‌اند. ھمه‌ى ما به‌ وضوح مى دانیم که‌ مسأله کودکان کار و خیابان، پدیده‌ى تازه‌ نیست زیرا در طول تاریخ  به‌ شکلھاى مختلف وجود داشته‌ است. اما آن چه‌ که‌ اھمیت طرح این بحث را مطرح کرده‌، سه‌ مسئله‌ است. ادامه‌ی خواندن

خیزش­ھاى شمال آفریقا، خاورمیانه‌ و رویاھاى امپریالیسم

این تنھا حکومتھاى سرمایه‌دارى و مرتجع شمال آفریقا و خاورمیانه‌‌ نیستند که‌ در برابر نارضایتى کارگران و دیگر اقشار محروم جامعه‌ وحشت زده‌ شده‌اند بلکه ‌ کل نظام ھاى سرمایه‌دارى دنیا و در رأس­شان کشورھاى بازار مشترک اروپا و آمریکا در نگرانى بسر مى برند. پایه‌ى این ترس، از طرفى گندیدگى سیستم سرمایه‌دارى و از سوى دیگر جدى شدن بلوک تنگدستان با تودھاى ناراضى این جوامع و رشد آگاھى آنھا مى باشد. ھم اکنون، تظاھراتھاى دھا ھزار نفرى در بریتانیا، آمریکا و … سر بلند کرده‌ و تنگدستان این جوامع نیز مانند طغیانگران شمال آفریقا و خاورمیانه‌، شعار تغییر و بھبود در زندگى را سر مى دھند. ادامه‌ی خواندن

این پیروزى را به‌ کارگران و محرومان مصر تبریک مى گویم

حسنی مبارک رفت. وى یکى از فاسدترین نمایندگان نظام سرمایه‌دارى بود که‌ ٣٠ سال‌ رھبرى یکى از ھارترین و ضد مردمی ترین حکومتهاى خاورمیانه را در دست داشت. حسنى مبارک، سر سختانه‌ براى حفظ دولت فاسدش مقاومت کرد. اما بعد از ١٨ روز کشمکش خونین خیابانى، سر انجام اراده انقلابی طبقه کارگر و دیگر محرومان جامعه‌، وى را فرارى داد. با فرار مبارک در روز ٢٢ بھمن که‌ برابر است با قیام ۵٧ ایران، حکومت فاسد وى نیز به‌ زیر کشیده‌ شد. ادامه‌ی خواندن

برهان سعیدی، پدرام نصرالهی و کورش بخشنده‌ را تنها نگذاریم

بنابه‌ اخبار رسیده‌، شعبه ۴ دادگاه تجدید نظر سنندج، حکم چهار ماه زندان تعزیری “برهان سعیدی” را صادر کرده‌ است. از سوی دیگر روز دوشنبه‌ ١۶ فروردین ماه‌ سال جاری آقای”کوروش بخشنده” فعال کارگری به‌ اداره اطلاعات سنندج احضار و مورد بازجویی قرار گرفته‌ و هم چنین روز شنبه مورخ ٢٢ اسفند ماه جلسه محاکمه “پدرام نصرالهی” فعال کارگری به اتهام واهی “اقدام علیه امنیت ملی و شرکت در تجمع اعتراضی برگزار شد. ادامه‌ی خواندن

بسوى اتحاد کارگرى

بعید نیست که‌‌بحران سرمایه‌دارى و از سوى دیگر اوجگیرى چالش ھاى عدم سازمانیافته‌و خودجوش کارگرى و توده‌اى، به‌سرنگونى رژیم اسلامى بیانجامد. اگر این روز فرابرسد، معادل سرنگونى این رژیم ھار و وحشى چه‌خواھد بود؟ این سوال انسانى و بجاء خیلى از ذھن ھا را به‌خودش مشغول کرده‌ است. اینکه‌بطور قطع چه‌رخ خواھد داد، مقدارى دشوار بنظر مى رسد زیرا خیلى از فاکتورھاى دوران اعتلاى انقلابى غیر قابل پیش بینى است. اما خیلى ھا‌دشوارى ذکر شده‌را نادیده‌گرفته‌و‌ در مورد رویدادھاى دور آتى قضاوت قطعى کرده‌اند. در اینجا قصد من پرداختن به‌ھمه‌ى اظھار نظرھا نیست اما با توجه‌به‌مضمون مبحث، به‌سه‌نوع “تز” مشمئز کننده‌ در جبھه‌ى “چپ” غیر کارگرى اشاره‌مى کنم و سپس نوشته‌ را روى جنبش کارگرى و راه‌کارھاى عملى متمرکز کنم. ادامه‌ی خواندن

سوسیالیسم، سازمانیابى کارگرى و موانع ھاى موجود

 

اگر با اغماض کارگران کارگاه‌های صنعتی- سنتی‌ مثل شر­بافی‌ یزد، کرمان­، اصفهان و یا کارگاه‌های قالیبافی‌ و آهنگری و ھم چنین اگر کارخانه‌ھا‌ى مانند‌‌ کبریت سازی، باروتکوبی، صابونپزی زمان”قاجاریه”‌ را از شمولیت طبقه‌ى کارگر حذف کنیم، آنگاه‌ اوّلین دسته‌‌ از کارگران به معنای مدرن آن‌ به‌ دوران قبل از انقلاب مشروطیت برمى گردد. این کارگران در واقع مهاجرین ایرانی بودن که در “قفقازیه” و در معادن، کارخانه‌ھا و کارگاه‌هاى مختلف به کار اشتغال داشتند. به‌ھرحال این دسته از مردمی را که در اینگونه اشتغالات امرار معاش میکردند، اوّلین طلیعه‌ى کارگران به مفهوم مدرن طبقه‌ کارگر به شمار مى روند. اما این کل موضوع نیست زیرا کارگران مھاجر علاوه‌ بر اینکه‌ جزء اولین طلیعه‌ طبقه‌ کارگر محسوب مى شوند، از زاویه‌ سیاسى و مبارزاتى ھم بر جامعه‌ى ایران تاثیر گذاشته‌اند. در این رابطه‌ مى توان به‌ اولین نطفه‌ھاى شکلگیرى گرایش “سوسیال­دمکراسى” در میان کارگران ایران و ھمینطور به‌ اوّلین اعتصابات کارگری سال ۱۳۰۰ که‌ در چاپخانه‌های تهران به وقوع پیوست اشاره‌ کرد. ادامه‌ی خواندن

وضع موجود و مصاف جدید (بخش سوم و پایان)

جبھه‌ى سوم

رویدادهای جنجال بر انگیز بعد از دوره‌ى دھم ریاست جمھورى، بطور کلى فصل جدیدی را در حیات سیاسی رژیم اسلامى و ھم چنین جامعه‌ى ایران باز کرده‌ است. این روند اعتراضی از شش ماه پیش و در مخالفت با نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آغاز شد و امروز به نقطه‌ى حساس رسیده و رژیم در مقابلش به‌ وحشت افتاده‌ است. واکنش خشونت آمیز رژیم بخصوص در روز آشورا و ھم چنین جمع آورى جیره ‌‌خوران و کشاندن اجبارى دانش­آموزان، کارمندان به‌ خیابانھاى تھران و بعضى از شھرستانھا بیانگر عمیقتر‌ شدن بحران و از سوى دیگر ضعف و درماندگى جمھورى اسلامى را نشان مى دھد. در واقع ھدف رژیم از ارعاب و راه پیماى بعد از آشورا‌، این بود که‌ به‌ مخالفان خود بگوید که‌ کماکان قدرت مانور را دارد اما ارزیابى عمومى در سطح جامعه‌ دقیقأ برعکس چنین تبینى مى باشد. اگر بیاد داشته‌ باشیم، قبل از قیام ۵٧ "شاه‌" نیز مشابیه‌ چنین تجمعى را تدارک دید اما از آنجاى که‌ خانه‌ از بیخ ویران بود، نمایش خیابانى اش کارساز واقع نگردید و دیرى نگذشت که‌ ترک دیوار سلطنتى اش گشادتر شد و دیدیم که‌ چطور پا به‌‌ فرار گذاشت. اما تا آن جاى که‌ به‌ وضعیت بحرانی جدید برگردد، وظائف نوین و تاریخى مھمى پیش روى کارگران کمونیست قرار گرفته‌ که‌‌ ذیلأ توجه‌ شما را به‌ نکاتى از آن جلب مى کنم.

ادامه‌ی خواندن