مدخلی بر مبارزات، ایستادگی و مقاومت زندانیان سیاسی دهه شصت

مدخلی بر مبارزات، ایستادگی و مقاومت زندانیان سیاسی دهه شصت
در تدارک برای نشست سالانه هفتمین گردهمایی سراسری درباره کشتار و یادمان زندانیان سیاسی  دهه شصت ادامه‌ی خواندن

رمزگشایی یاوه‌سرائی رهبر تروریست‌های جمهوری اسلامی از “ترقه‌بازی” رقیب داعشی!

رمزگشایی یاوه‌سرائی رهبر تروریست‌های جمهوری اسلامی از “ترقه‌بازی” رقیب داعشی!

رهبر دزدان رانت‌خوار، آدمکشان و جانیان شکنجه‌گر جمهوری اسلامی درحالی‌که با تأخیر ۲ روزه‌اش در گفتن تسلیت به شهروندان ایران که ۱۷ نفر از آنان تحت حاکمیت نظامی که حتی نمی‌تواند امنیت جان مردم را تأمین کند به دست تروریست‌های داعش به قتل رسیده‌اند و نزدیک به ۶۰ نفر زخمی گشته‌اند، باز یاوه‌سرائی نمود و حملات تروریست‌های داعش را به “ترقه‌بازی” توصیف می‌کند!* ادامه‌ی خواندن

سرنگونی نظام جمهوری اسلامی هم ممکن و هم ضروری است

سرنگونی نظام جمهوری اسلامی هم ممکن و هم ضروری است.

کندوکاوی درباره انتخابات ریاست جمهوری نظام ضد بشری جمهوری اسلامی

کمونیست‌ها همواره و به‌ویژه در این دوران انتخابات ریاست جمهوری که پافشاری به‌ضرورت سرنگونی این نظام ضد بشری جمهوری اسلامی بیش از هر زمان باید فراگیر شود، نیاز دارند که واقعیت عینی جامعه را همان‌گونه که است دریابند و مفروضات ذهنی گرانه خود را جایگزین آن نکنند.

ادامه‌ی خواندن

دو رویکرد، دو استراتژی و جهت‌گیری متضاد! رفرم یا انقلاب!

رویکرد کمونیستها و طبقه متوسط خرده بورژوازی مرفه به انتخابات دوازدهمین دور ریاست جمهوری و پنجمین دور شوراهای اسلامی شهر و روستا:
دو رویکرد، دو استراتژی و جهت‌گیری متضاد!
رفرم یا انقلاب! ادامه‌ی خواندن

ستم بر زنان “عادی” یا “طبیعی” نیست: جزلایتجزیی و لاینفک از تقسیم جامعه به استثمار کننده و استثمارشونده است،

ستم بر زنان “عادی” یا “طبیعی” نیست: جزلایتجزیی و لاینفک از تقسیم جامعه به استثمار کننده و استثمارشونده است، در نظام سرمایه داری-امپریالیسم کنونی تنیده، دائمی و “جاودانه” شده و ادامه پیداکرده است.

ادامه‌ی خواندن

پرولتاریا: دلشاد از مرگ رفسن‌جانی همچنان برای کمونیسم می جنگد

پرولتاریا: دلشاد از مرگ رفسن‌جانی همچنان برای کمونیسم می جنگد

رفقا ضمن درودهای سرخ و شادباش به خاصر مرگ رفسن‌جانی

لنین به ما آموخت: ” سازش و تبانی با ارتجاع حاکم نظام سرمایه‌داری تحت هر شرایطی هرگز”… ادامه‌ی خواندن

نقدی بر بیاینه ۱۶ آذر “جمعی از دانشجویان دانشگاه‌های ایران”!

نقدی بر بیاینه ۱۶ آذر “جمعی از دانشجویان دانشگاه‌های ایران”!

رفقا ضمن درودهای سرخ کمونیستی در ارتباط با بیانیه‌ی ۱۶ آذر نکاتی را با طرح چند سؤال کلیدی مطرح می‌کنم. این کوششی است که در ادامه و مکمل با نقدهایی که رفقای سرخ دیگر ظرف دو روز گذشته نوشته اند.

ادامه‌ی خواندن

سخنی با فعالین کمونیست جنبش کارگری ایران‎

توضیح ضروری:
بعد از مقدمه ۵۵ صفحه‌ای در صفحه ۵ و ۶ که تحت تیتر یا عنوان “اختلافات ما ( پیرامون مشی آپورتونیسمی اتحادیه کمونیست‌های ایران)” توسط بخشی از مسئولین، کادرها، اعضا و هواداران سابق اتحادیه کمونیست‌های ایران نوشته‌شده است. منظور از آن فرد که به‌ظاهر موضع تاکتیکی در مورد تئوری ترد سه جهان گرفت و اعلام نموده است که ” آن‌ها مدافع واقعی تئوری سه جهان نبودند و نیستند. مدافع واقعی این تئوری من هستم” کسی به‌جز سیامک زعیم که حزب کمونیست ایران( مارکسیست-لنینیست- مائوئیست) او را به اسطوره‌ی سربداران تبدیل کرده است نیست. رفیق سیامک زعیم حتی با برپایی سربداران از تئوری سه جهان طرفداری می‌کرد. تاریخ نیز نشان داد که او نمی‌توانست یک خط صحیح کمونیستی غالب بر حرکت نظامی و به‌ویژه سیاسی سربداران را نمایندگی کند. گسست از یک تئوری ضدانقلابی و ارتجاعی همچون سه جهان به یک کار عمیق ذهنی در نقد آن نیاز دارد و سیامک زعیم هیچ‌گاه خطی و جمله‌ای در نقد آن تئوری ارائه نداد. وانگهی بدون آنکه خواسته باشیم کورش زعیم را با افراد ضدانقلابی و ارتجاعی مقایسه کنیم مگر در طول تاریخ کم بودند افراد و گروهایی که با مبارزه مسلحانه دست زدند ولی بر حرکتشان تئوری انقلابی غالب نبود! مگر خبشی از حزب توده خائن ایران در سال‌های دهه‌ی ۵۰ به مبارزه مسلحانه روی نیاورد؟ مگر حزب مائوئیست پرو و یا نپال به حرکت مسلحانه دست نزدند؟ فرجامشان چه شد؟ بر خط سیاسی و نظامی آن حرکت‌ها کدامین تئوری رفرم یستی و سازشکارانه غالب بود؟ ادامه‌ی خواندن