رجوع به تاریخ و مُرور رویدادهاى مُهم و دورانساز، اگر هدفى در امروز و تغییر وضعیت انسان امروز نداشته باشد، به یک یادواره شبه مذهبى و بى مصرف تبدیل میشود. مشقات نسل اندر نسل طبقه کارگر ادامه دارد. نیروى شگرف بشریت کارگر در تولید ثروت ابعاد غول آسا یافته است. به هر مُحاسبه اى بشر همین امروز میتواند خوشبخت و مرفه و آزاد زندگى کند. اما قوه قهریه سرمایه نمیگذارد. خداى زمینى و ساخت بشر به او حکومت میکند. این جهان، این قدرت، سرمایه، این کار انباشته کارگر، هرچه قوى تر میشود کارگر ضعیف تر میشود. کارگر بعنوان یک طبقه اجتماعى و جهانى زیر فشار مخلوق خویش، قدرت سرمایه، دارد له میشود. اگر سوالى در ذهن آحاد و توده کارگر در سالروز اکتبر ُسرخ باید مطرح باشد اینست؛ آیا تغییر ممکن است؟ آیا میتوان این قدرت را بزیر کشید؟ آیا بشر میتواند بر مُقدرات زندگى اجتماعى خویش حاکم شود؟ یا نه، وضعیت همین است! سرمایه و سرمایه دارى “اذلى و ابدى” است! باید رقابت در باغ وحش بازار را چسپید! باید گلیم خود را از آب بیرون کشید! باید تسلیم شد! ادامه‌ی خواندن→

بارزترین مشخصه اوضاع سیاسى کنونى ایران بعد از برجام، بى ثباتى و شکنندگى حاکمیت، گسترش اعتراضات کارگری و توده اى، “خطر” انفجار توده عظیم گرسنگان، بیکاران، حاشیه نشینان شهری و دورنماى شیرین سرنگونى ارتجاع اسلامی است. در این دورنمای طوفانى، جمهورى اسلامى سیاستى جز جنگ براى بقاى خود ندارد. اتکا به سرکوب خشن و اعدام و ترور در قلمرو سیاست و اتکا به سلاح کشتار جمعى فقر و گرسنگى در قلمرو اقتصاد، تنها چشم انداز جمهورى اسلامى است. لذا مانورهائى که براى “حل بحران در درون نظام” دنبال میشود به دلائل متعدد از پیش محکوم به شکست است.  ادامه‌ی خواندن→

آغاز مجدد فعالیت نظامی حزب دمکرات کردستان ایران (حدکا) شاخه مصطفى هجرى با نظرات موافق و مخالفی روبرو شده است. عده ای مانند خود حدکا از این سیاست دفاع کردند. برخی نیروهای قوم پرست توافقشان را به جنبه حقوقی و نه کنکرت، یعنی حق نیروهای سیاسی در کردستان برای مبارزه مسلحانه، تقلیل دادند. برخی هم از موضع مشاور سیاسی حدکا این اقدام را زودرس، تاکتیک اشتباه، دارای عواقب سیاسی و امنیتی در جامعه کردستان و غیر مسئولانه دانسته اند. در حاشیه نیز میتوان با تحلیل هائی در میان موافقان مبارزه مسلحانه هم برخورد کرد که حدکا و سیاستش را در چهارچوب معادلات منطقه ای میگذارد و حدکا را به مزدوری عربستان و اسرائیل متهم میکند و از این منظر سیاست اخیر حدکا را اشتباه میداند. این یادداشت تلاش دارد موقعیت حدکا و فراتر از آن ناسیونالیسم کرد در ایران را مورد بررسی قرار دهد و تحرک جدید حدکا را در این پرتو توضیح دهد. ادامه‌ی خواندن→

در حاشیه رویدادها،

مردم عراق مصمم اند ادامه‌ی خواندن→

در اول مه؛
علیه فقر و تبعیض بمیدان بیائیم!

فقر و فلاکت بیداد میکند. ارتش بیکاری به حد انفجار رسیده است. طب و درمان لوکس شده است. آموزش برای بسیاری قابل دسترس نیست. با گرانی سرسام آور و تورم افسارگسیخته، هر روز قدرت خرید کارگران کاهش می یابد. امنیت شغلی دیگر کیمیاست. آن بخش از طبقه کارگر که هنوز شاغل است، عمدتا با کار قراردادى و برده وار و دستمزدهاى پرداخت نشده روبرو است. حقوقها چند برابر زیر خط فقر است. بخش وسیعی از کارگران که در کارگاههای کوچک کار میکنند، بسان بردگانی هستند که حتی شامل قانون همان برده دار هم نمیشوند. در کنار فقر و فلاکت عمومی، اختناق و زورگوئی حکمفرماست. جنایت و اعدام و سرکوب از ضروریات اسلام است. سرکوب فعالین کارگری و اجتماعات و اعتصابات کارگری توسط رژیم اسلامى بیوقفه ادامه دارد٬ اما کارگران صنایع مختلف، پرستاران و معلمان در سراسر ایران مرتبا در اعتراض و اعتصاب هستند. ادامه‌ی خواندن→

یونس عساکره ٣۲ ساله اهل خرمشهر، متاهل و دارای دو فرزند، زحمتکشی بود که هزینه زندگی خود و خانواده اش را از طریق دکه میوه فروشی تامین میکرد. او مستاجر بود و درآمدش کفاف هزینه مسکن را نمیکرد. اخیرا صاحبخانه از یونس خواسته بود که منزل را تخلیه کند. اما نیروی انتظامی و سرکوبگران سرمایه هنوز رضایت نمیدادند. آنها دکه یونس را ویران کردند. بدنبال تخریب دکه توسط ماموران نیروی انتظامی، یونس که در فشار و منگنه فقر و گرسنگی و خیابان خوابی قرار گرفته بود، در اعتراض به بیکاری و ماموران دولت روز شنبه ۱۴ مارس در مقابل ساختمان شهرداری دست به خودسوزی زد. یونس دچار ٩٠٪ سوختگی شد و به تهران انتقال یافت. متاسفانه یونس ساعت ۴ بامداد امروز یکشنبه ۲۲ مارس در بیمارستان مطهری تهران درگذشت. ادامه‌ی خواندن→

میگویند یادآوری حقایق تلخ است و یا تکرار مکررات است. اما عده ای فراموش میکنند که ارتجاع سیاسی و بمباران تبلیغاتی رسانه ها روی فراموشی مردم حساب میکنند، روی عادت به روزمرگی مردم سرمایه گذاری میکنند. لذا یادآوری برخی نکات اساسی در آستانه روز جهانی زن برای تقابل با توهم پراکنی جنبش ملی اسلامی ضروری است. جنبشی که تلاش میکند به ما بگوید که “کل آزادی ممکن نیست، پس باید گام به گام جلو رفت و بین بد و بدتر انتخاب کرد”. ادامه‌ی خواندن→

در یونان امید به جامعه بازگشته است. مدتها بود که اکثریت مردم کارگر و زحمتکش یونان در منگنه فقر و یاس و بیحرمتی گیر افتاده بودند. سیاست ریاضت اقتصادی تحمیل شده از سوی تروئیکا و موج به چوب حراج گذاشتن کل ثروت اجتماعی یونان، یک جامعه را تحقیر میکرد. یونان کشوری کوچک و اقتصادی ضعیف در اتحادیه اروپا است و در بحران اقتصادی عمیق ترین ضربه ها را خورده است. اما شکستن این حلقه ضعیف بناچار تاثیرات جدی روی کل اروپا و حلقه های قویتر آن دارد. یونان از اینرو مهم و مورد جدال همیشگی بود. اگر میشد یونان را به حال خود رها کرد و اتحادیه اروپا قدرتمندتر بیرون بیاید، مدتها بود که آنرا رها کرده بودند. ادامه‌ی خواندن→

بدنبال فاجعه جنایتکارانه و تروریستی در پاریس بار دیگر بحثهای قدیمی مجددا طرح میشوند. آزادی بیان و نقد و دامنه آن، “مقدسات”، چه راسیسم است و چه نیست، آیا دولتها در خلق این اوضاع مسئول و مقصرند و یا گروههای تروریست اسلامی و دستجات نژادپرست؟ رشد راسیسم و نژادپرستی در این میان چه نقشی دارد؟ مردم آزادیخواه چکار باید بکنند و غیره، بار دیگر با حرارت تمام در رسانه ها و شبکه های اجتماعی طرح میشوند. یک سیاست محوری که توسط دولتها و روشنفکران طبقه حاکم و ژورنالیستها طرح میشود، بحث “اسلاموفوبی” است. اسلاموفوبی را بعنون یک شکل راسیسم طرح میکنند و مرتبا تاکید میکنند که این جنایات مربوط به اسلامیون افراطی است و نه اصل اسلام. یادداشتی که میخوانید این ادعا را دارد که اسلاموفوبی یک تز راسیستی است و تلاش میکند همین را مستدل کند. ادامه‌ی خواندن→

در روزهای اخیر اجتماعات گسترده ای در دفاع از آزادی بیان و همبستگی با قربانیان ترور جنایتکارانه کارکنان مجله طنز شارلی ابدو در کشورهای مختلف اروپائی برگزار شد. در بیشتر این تظاهراتها مردم و شهروندان شرکت کننده از آزادی بیان دفاع کردند، تروریسم اسلامی را محکوم کردند، علیه راسیسم حرف زدند و با قربانیان این فاجعه دلخراش همبستگی انسانی شان را اعلام کردند. ادامه‌ی خواندن→