مطالبات کارگران و «طرح هدفمند سازی یارانه ها»

حذف سوبسید به ضرر کارگران است

۱- دولت اعلام کرد که به ۶۰.۵ میلیون ایرانی قرار است ماهی ۴۴هزارتومان و ۴۰ هزار و پانصدتومان یارانه نقدی بپردازد. برای فاز اول که ۵ ماه از آن باقی مانده،   ۵ هزارمیلیاردتومان بودجه در نظر گرفته شده است. اگرقرارباشد که همین برنامه برای یک سال اجرا شود بودجه مورد نیاز ۳۰۶۷۳میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان خواهد بود که مطابق قانون برای درآمدهای دولت ۲۳درصد هم مالیات به خزانه داری کل باد پرداخته شود.  و با توجه به این که دولت تنها می تواند ۵۰٪ از درآمدها را به صورت یارانه نقدی پرداخت نماید- برای توزیع ۳۰۶۷۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان لازم است که نزدیک به ۷۵۴۵۶ میلیارد و ۸۱۰ میلیون تومان یارانه حذف شود. ادامه‌ی خواندن

اعتراضات مردم لیبی و نقش امپریالیزم / مصاحبه میلیتانت با مازیار رازى

پرسش: رفیق مازیار با درود. در روزهای اخیر شاهد اعتراضات توده ای در لیبی بوده ایم. امروز قدافی سی و چهارمین سالگرد به قدرت رسیدن خود را جشن گرفت و برای سومین بار در دو هفته اخیر اعلام کرد که با اعتراضات توده ای بر خورد قاطع خواهد کرد. وضعیت کنونی لیبی را چگونه ارزیابی می کنید؟ ادامه‌ی خواندن

سکوت بس است! پیش به سوی تدارک انقلاب

۲۵ بهمن ۱۳۸۹ بار دیگر صدها هزار نفر از جوانان غیور ایران به خیابان آمدند. این بار در حمایت از مبارزات مردم آفریقای شمالی علیه حکومت های دیکتاتوری – استبدای شان. اما، این تظاهرات نیز همانند تظاهرات های سال پیش که در تاب و تب انتخابات برگزار شد، یک تظاهرات ضد نظام سرمایه داری حاکم کنونی نیز بود. همانند سال پیش؛ گرچه فراخوان به تظاهرات توسط موسوی و کروبی انجام پذیرفت؛ اما تظاهرات فرای فراخوان این “رهبران” اصلاح طلب گروید. فراخوان به تظاهرات به “سکوت”  توسط اصلاح طلبان بلافاصله به تظاهرات پر هیجان و رادیکال علیه نظام جمهوری اسلامی مبدل گشت. ادامه‌ی خواندن

آغاز حرکت های ضد استبدادی مردم عرب: اکنون چه؟ / مصاحبه میلیتانت با مازیار رازى

رفیق مازیار با درود. روز جمعه ۱۵ بهمن ۱۳۸۹ همزمان با تظاهرات دهها هزار نفری در میدان تحریر علیه حسنی مبارک، خامنه ای در نطقی به زبان عربی خطاب به مردم مصر، حرکت های اخیر آنها را به قیام بهمن ۱۳۵۷ تشبیه کرد و گفت: “”حوادث امروز شمال آفریقا برای ملت ایران معنی خاصی دارد. این همان چیزی است که همیشه به عنوان حدوث بیداری اسلامی به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی گفته می‌شود.”. نظر شما در مورد این ارزیابی چیست؟ ادامه‌ی خواندن

وقایع مصر ٬ پاسخی به رفیق مراد شیرین

مترجم: کیوان نوفرستی

ما برای ارائۀ یک راهکار روشن و مشخّص در تحلیل های خود، ناگزیر باید بر شرایط عینی از یک سو و درک مان از تجارب مبارزۀ طبقاتی در سطح جهان از سوی دیگر، تکیه کنیم. در مقالۀ تحلیلی بسیار خوبی که پیرامون اوضاع کنونی مصر دیروز در وب سایت میلیتانت منتشر گردید، ما مجدّداً شاهد فقدان یک شعار محوری توده ای بر پایۀ شرایط عینی بودیم. ادامه‌ی خواندن

آیا روند انقلاب در کشورهای عربی آغاز شده است؟ / مصاحبه میلیتانت با مازیار رازی

رفیق مازیار با سلام. در این مصاحبه می خواستیم نظر شما را در مورد وقایع اخیر در برخی از کشورهای عربی از جمله  تونس، الجزایر، مصر و یمن جویا شویم. آیا اعتراضات اخیر در این کشورهای عربی آغاز انقلابی مانند قیام بهمن ماه ۱۳۵۷ در ایران است؟ ادامه‌ی خواندن

از انقلاب اکتبر ١٩١٧ بیاموزیم

بحران عمیق اقتصادی و سیاسی و انشقاق در درون هیئت حاکم ، وخیم‌تر شدن وضعیت توده‌های مردم و  سازماندهی و تداوم مبارزات کارگری علیه نظام سرمایه‌داری، پیش شرط های عینی برای دوره ی اعتلای انقلابی است. این پیش شرط های در وضعیت کنونی ایران همه صادق اند. آنچه کمبود آن احساس می شود پیش شرط ذهنی (یا رهبری جنبش کارگری است). چنانچه این عامل ذهنی تحقق یابد؛ انقلاب اجتماعی علیه نظام سرمایه داری می تواند در دستور کار پیشروان کارگری قرار گیرد. از اینرو بررسی یکی از عظیم ترین انقلابات جهان (انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ روسیه) و درس گیری از آن برای فعالان کارگری و جوانان انقلابی ایران از اهمیت بسیاری برخوردار است. ادامه‌ی خواندن

نکات اساسی «حزب پیشتاز کارگری» ( بخش سوم )

انگیزه اصلی ایجاد «حزب پیشتاز کارگری»، در تکامل سیاسی ناهمگونی در طبقه کارگر دارد. در درون طبقه کارگر به مفهوم «عام کلمه»، حتی در وضعیت عادی سرمایه داری، توده های کارگر تحت نفوذ عقاید و ایدئولوژی بورژوایی قرار می گیرند. در درون طبقه کارگر به راحتی و سرعت گرایش های رفرمیستی، مماشت جو، فرصت طلب و خرده بورژوایی ظاهر می گردند، که در تقابل با منافع درازمدت خود کارگران قرار گرفته و ناخواسته به تقویت سیاست های بورژوازی کمک می رسانند. بورژوازی با تمام قوا و با در دست داشتن دولت و تمام نهادهای وابسته به آن(حکومت، قوای قضایی، مجریه و مقننه؛ رسانه های عمومی؛ مساجد؛ نهادهای کارگری وابسته به رژیم مانند خانه کارگر و غیره) و تمام امکانات مالی و انتظامی؛ به این ناهمگونی دامن می زند. هر چه طبقه کارگر متفرق تر، ناهمگون تر و بحران زده تر باشد؛ استیلای سرمایه داری درازمدت تر خواهد بود. باید یادآور شد که دولت سرمایه داری تنها با روش سرکوب و کشتار حاکمیت خود را اعمال نمی کند؛ که از روش های دیگری، مانند نفود سیاسی در درون تشکل های توده ای و علنی کارگری، نیز استفاده می کند. ادامه‌ی خواندن