آسیب شناسی جنبش کارگری ایران به بهانه دوازده سوال آرش

آرش در شماره ١٠٧با طرح دوازده سوال به گفتگو با فعالین کارگری از طیفهای مختلف مدعی چپ ، از” سازمان فدائیان اکثریت” تا ” فعالین کارمزدی ” نشست . بررسی پاسخهای این فعالان به ما اجازه میدهد که در باره نگرش موجود در چپ ایران نسبت به اولویتهای جنبش کارگری و چگونگی سازماندهی آن برداشت روشنی داشته باشیم . ادامه‌ی خواندن

یادداشتی در باره دمکراسی و بورژوازی ایران در پرتو جنبش اخیر ضد استبدادی

هنگامی که راجع به مساله دموکراسی (۱) در ایران صحبت میشود ، مبلغان و صاحب نظران غیر مارکسیست یا سوسیال دمکرات ما  بلافاصله از جنبشی همگانی که گرایشات بورژوایی در آن  نقش تعیین کننده ی دارند یاد کرده و بین این دو مساله یعنی مبارزه برای دست یابی به خواسته های دموکراتیک بورژوایی و حضورسرمایه داران به مثابه یک طبقه در این مبارزه رابطه مستقیمی بر قرار میکنند .بالاترازآن چنین وانمود می‌شود که حضور «ناگزیر» سرمایه داران در کسب و رعایت حقوق دموکراتیک در جامعه معاصریک معادله یک مجهولی را تشکیل میدهد که پاسخ مجهول آن نیز از وجود دمکراسی بورژوائی در  جوامع پیشرفته بدست میاید. در همه جا چنان وانمود میشود که گویا در این جوامع این حقیقتی بدیهی است که حقوق و آزادیهای مدنی و سیاسی موجود توسط بورژوازی به مردم این کشورها “اعطا” شده است . ادامه‌ی خواندن

درسهای جنبش ضد اصلاح قانون بازنشستگی در فرانسه ، پاییز ۲۰۱۰

 (برگرفته از نشریه آر ش شماره ۱۰۵-۱۰۶)
هنگامی که فرانسوا فی یون (François Fillon)، نخست وزیر فرانسه در ۱۵ فوریه  ۲۰۱۰ تقویم کار برنامه های اجتماعی دولت خودرا عرضه کرد ، باردیگر روشن شد که نیکلا سارکوزی ، رئیس جمهور فرانسه بازهم یک قول انتخاباتی خود را زیر پا گذاشته است . درحالیکه او در ماه مه ۲۰۰۸ اعلام کرده بود که برای ” عقب بردن سن بازنشستگی از مردم وکالت نگرفته است ” ، نخست وزیر او با صدای بلند مسئله بردن سن بازنشستگی از ۶۰ به ۶۲ سال را در دستور کار ” برنامه های اجتماعی ”  خود قرار داد. همان روز ۵ اتحادیه بزرگ ( س.ژ.ت ، س.اف.د.ت ، سود ، اونسا ، اف. اس.او ) در اعلامیه مشترکی این حمله به ” یکی از مهمترین دستاوردهای حقوق بگیران فرانسوی ” را محکوم کرده  و از کارگران و حقوق بگیران دعوت کردند تا در روز ۲۳ مارس به خیابانها بیایند . پاسخ آنها بسیارتوده ای و محکم بود  : بیش از ۸۰۰۰۰۰ نفر در بیش از ۸۰ شهر به خیابانها آمدند . این اولین قدرت نمائی طبقه کارگر فرانسه ، بعد از سالها رکود جنبش بود. ادامه‌ی خواندن