سال ها پیش در مراجعاتی موردی به تنها ترجمه‌ای فارسی از     « مانیفست حزب کمونیست » که آن زمان در دسترس داشتم        ( برهان رضائی- انتشارات فانوس- نیویورک ۱۳۵۵ ) گاه به عباراتی نا مفهوم و عجیب و جملاتی ثقیل یا بی معنی برمی خوردم و یقین داشتم که در اصل نباید چنین بوده باشند. 
بعدها که به متن آلمانی آن دسترسی پیدا کردم، در مقایسه ای گذرا میان آن ترجمه و اصل  « مانیفست » به تفاوت های فاحشی برخوردم و ضرورت ترجمه درست تری را دریافتم. ادامه‌ی خواندن→

خشونت در جامعه متمدن امروزی برخلاف آنچه غالباً ادعا می شود میراث دوره  وحشیت انسان یا دوران بربریت یا از ژن حیوانی ی انسان نیست، جامعه طبقاتی، جامعه پدر سالار و مرد سالار، جامعه مبتنی بر امتیازات و تبعیضات، خشونت را همچون وسیله سلطه طبقاتی، جنسیتی، ملی یا گروهی و یا فردی  لازم دارد و مدام تولید و باز تولید می کند. ادامه‌ی خواندن→

مصطفی مدنی در مطلبی که برای ابراز تاسف از کناره گیری فرخ نگهداراز شورای عالی اتحاد جمهوریخواهان  در پی تنش های مربوط به نامه نگهداربه سید علی خامنه ای نوشته^١ و خواهان بازگشت وی به این شورا شده است، بی هیچ ربطی به این مسائل، پای محمد رضا شالگونی را به وسط کشیده، میان نامه فرخ نگهدار به خامنه ای ومقاله ای که شالگونی  در تحلیل وضعیت ایران نوشته است^٢ قرینه سازی کرده و شالگونی را مورد افترای بسیار سنگین سیاسی و توهین های بیشرمانه ای قرارداده است. ادامه‌ی خواندن→

٣ – « خود- آموزی » 

اگر کارگران با مطالبات خود ظاهر می شدند!

در چند و چونِ حضور و مداخله طبقه کارگر در جنبش ۸ ۸ ایران نظرات مختلفی داده شده است. من بر این نظر بوده ام که کارگران هم در این جنبش بوده اند منتها نه با هویت کارگری و صف و پرچم و مطالبات طبقاتی خودشان، بلکه بعنوان شهروندان پراکنده و مستحیل در جنبشی همگانی. ادامه‌ی خواندن→

جنبش ۸ ۸ ، جنبش رهائی بخش ؟

ادعای ” خود- رهبری” جنبش ٨ ٨ را در بخش اول این نوشته بررسی کردیم. این جنبش را “جنبش رهائی بخش” هم دانسته اند. چند نمونه : ادامه‌ی خواندن→

“جنبش رنگین کمانی ” و مسأله رهبری 

می گویند جنبش سبز، رنگین کمانی است، متکثر است، چند صدائی است. این ها را بعنوان مزایا و فضائل و نقاط  قوت این جنبش مطرح می کنند. منظورشان از رنگین کمانی و چند صدائی این است که یک صدا و یک گرایش حاکم نیست و همه گرایشات می توانند ابراز وجود کنند و حرف هایشان را بزنند و به این خاطر هم تحسین اش می کنند. کذب محض! ادامه‌ی خواندن→

کل این مطلب دنباله دار زیر سه عنوان اصلی تنظیم شده است.« خود- رهبری»، « خود -رهانی» و « خود- آموزی ». برخلاف پیشبینی ام، بخش دوم از عنوان « خود – رهبری»، که می خوانید، کمی مطول شد و برای آن که خسته نشوید، آن را به دو قسمت کردم. به این ترتیب، عنوان « خود – رهبری»، شامل سه بخش می شود که در بخش اول موضوعات زیر مورد بررسی قرار گرفتند: ادامه‌ی خواندن→

جنبش ٨ ٨ در ایران، برای فعالین سیاسی مسائلی را همچون منبع بیم و امید نسبت به آینده جنبش مطرح ساخت. برخی از این که جنبش های اجتماعی مثل کارگران و زنان و ملیت ها با هویت و مطالبات خودشان در جنبش ابراز وجود نمی کنند نگران سرنوشت جنبش عمومی بودند، برخی همین را نقطه قوت آن قلمداد می کردند که وحدت ضد استبدادی حفظ می شود. برخی با ورود شعارهای باصطلاح ” ساختارشکن” به جنبش، نسبت به آینده آن امیدوار می شدند و برخی از آن  بیمناک. شکل مسالمت آمیز اعتراض برای برخی امید به تداوم و گسترش حرکت توده ای بود، و مقابله تهاجمی بخشی از جوانان با نیروهای سرکوبگر، برای برخی دیگر نشانه ای امید بخش از آمادگی مردم به پرداخت بهای آزادی. و ده ها موضع متضاد و متقابل دیگر بر سر موضوعات مختلف. ادامه‌ی خواندن→

” رهیافت های مارکس در باره آزادی”
و ربط آن ها به آزادی بی قید و شرط بیان در حزب!

در بخش اول این نوشته، نادرستی این حکم توضیح داده شد که حزب یا سازمانی که در برنامه اش از آزادی بی قید و شرط عقیده و بیان در جامعه دفاع می کند اگر آن را در درون خودش به اجرا نگذارد در ادعایش صادق نیست. ادامه‌ی خواندن→

این مطلب در ژوئن – ژوئیه ٠ ١ ٠ ٢ نوشته شده است ولی انتشار آن دو ماهی به تعویق افتاد

  ادامه‌ی خواندن→