بعد از “انتخابات”

بعد از “انتخابات”

مضحکه انتخابات حکومت تمام شد. کاندیداهایی آمدند و همدیگر را به دزدی و اعدام و دیوارکشی در پیاده روها و سرکوب زنان متهم کردند و نهایتا روحانی برنده این خودافشاگری ها شد. روحانی آمد و در ادامه سیاست های چهار سال گذشته تعرض به کارگران و زنان را شروع کرد. طرح کارورزی که تعرض بیشرمانه ای است علیه فارغ التحصیلان دانشگاهها با حقوق ۳۲۰ هزار تومان و دست و دلبازی زیادی به سرمایه داران که شیره آنها را بمکند، طرح تفاهم نامه سازمان تامین اجتماعی با کارفرمایان نانوایی ها که از فرط ضد کارگری بودن جرات نکردند آنرا علنی کنند و طرح عفاف و حجاب در ادارات دولتی علیه زنان که یک روز قبل اعلام کردند و امروز مجبور به تکذیب شدند از جمله اقدامات ده روز گذشته دولت روحانی است. ادامه‌ی خواندن

جمهوری اسلامی بعد از انتخابات

صرفنظر از اینکه چه کسی از صندوق انتخابات حکومت بعنوان رئیس جمهور بیرون بیاید، و صرفنظر از اینکه چه تعداد بطور واقعی پای صندوق های رای بروند یا چه تعدادی اعلام کنند، جمهوری اسلامی بعد از انتخابات ضعیف تر و شکننده تر از جمهوری اسلامی قبل از انتخابات خواهد بود. ادامه‌ی خواندن

اشک تمساح حکومتیان , ۱۳ اردیبهشت، روز دیگری در تاریخ جنایات سرمایه داران و حکومت اسلامی

روحانی و خامنه ای و استاندار و امام جمعه گلستان و وزرای دولت و رسانه های حکومتی درمورد جنایت در معدن یورت پیام میدهند، عزای عمومی اعلام میکنند، میگویند داغدار شده اند، از مجاهدت هایشان برای نجات کارگران محبوس در معدن میگویند و به کارگران وعده و وعید میدهند. گویی خود مسئول مستقیم این فاجعه نبوده اند، گویی از ناامنی این معدن و دهها معدن دیگر خبر نداشته اند و هشدارهای مکرر کارگران را نشنیده بودند، گویی خبر نداشته اند که ۱۸ ماه حقوق پنج بار زیر خط فقر همین معدنچیان پرداخت نشده است، گویی تجمعات مکرر کارگران در مقابل مراکز دولتی را ندیده و نشنیده بودند، گویی مقامات در این مملکت زندگی نمیکرده اند و از هیچ چیز هیچ خبری نداشته اند. ادامه‌ی خواندن

آیا جنبش کارگری در ایران پراکنده است؟

قسمت اول:

جواب عمومی و تقریبا حاکم به این سوال مثبت است. برای خیلی ها گفتن اینکه جنبش کارگری در ایران پراکنده است بسیار سرراست بنظر میرسد، سیاه و سفید، بدون پیچیدگی. گویی تاریخی ندارد و همیشه هم همینطور بوده است. اما فعالینی هم پیچیدگی ها را دیده اند، سعی کرده اند درکی تاریخی از مساله بدهند، به شرایط ویژه هر کشور و دوره های متفاوت تاریخی اشاره کرده اند و مباحث ارزنده ای ارائه داده اند. اما بنظر من بحث خود را به مولفه های اثباتی برای تشکل های توده ای و سراسری امتداد نداده اند و به اصل مساله چندان نزدیک نشده اند هر چند در عمل بعنوان افراد یا تشکل های کارگری نقش موثری در این زمینه داشته اند. بنظر میرسد مساله تشکل های توده ای همچنان در هاله ای از ابهام و ناروشنی و به یک معنی بی افقی قرار دارد و لذا بیشترین پراکندگی نظری حول این مساله در میان فعالین کارگری حاکم است. تلاش من این است که با استفاده از تجارب جنبش کارگری و پیشروی های آن و تجربه بسیاری از فعالین کارگری، مولفه های مهم درمورد تشکل های توده ای و اتحاد در جنبش کارگری را بررسی کنم. امیدوارم قدمی بحث در این زمینه را جلو ببرد.

ادامه‌ی خواندن

در مورد اظهار نظر آقای حسین لاجوردی در سمینار آینده ایران

درمورد اظهار نظر آقای حسین لاجوردی در سمینار آینده ایران

در سمینار آینده ایران در کانادا آقای لاجوردی بدنبال سخنرانی محسن ابراهیمی، عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری ایران، نکاتی مطرح کردند که کلمه به کلمه اینجا نقل میکنم: ادامه‌ی خواندن