در بسیاری از کشورها بیشترین آسیب اجتماعی اقتصادی و روحی و روانی را قشر کارگر می بیند و با تمام وجود آن را حس می کند در کشورهای سرمایه داری این وضعیت به مراتب بدتر است در ایران با نظام سرمایه داری اسلامی و پایه گذاری آن همچنان حلقه فشار تنگتر و تنگتر می شود جائی که دیگر مجال نفس کشیدن به این قشر ضعیف نمی دهد و فقط قوانینی دارد که اجازه می دهد که مسئولانی که در بالا نشسته اند و یا کسانی که به آنها وابسته هستند و بندگی آنها را می کنند ثروت ودسترنج زحمتکشان کارگر را چپاول کرده و آنان و خانواده شان را به گردابهای عمیق می اندازند ما شاهدیم که با آمدن این نظام سرمایه داری اسلامی در ایران روز به روز وضعیت معاش کارگران و خانواده شان روبه زوال می رود با ورشکستن بسیاری از نهادهای تولیدی دولتی و خصوصی کارگران در این روزها زندگی سختی را می گذرانند در صورتیکه سال ۹۱ را خامنه ای سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی گذاشته که باید از کارگران و سرمایه ایرانی حمایت کنیم ولی در این شرایط کنونی می بینیم که هفته اول سال جدید ۶۵۰کارگر شهاب خودرو که سابقه طولانی حتی تا ۲۸سال را داشتند اخراج شدند در دولت نهم و دهم وضعیت معاش کارگران وخیم تر شده است و هر روز شاهد تجمع کارگران برای حتی نگرفتن دستمزد چندین ماهه شان هستیم در این میان زنان کارگر اولین قربانی تعدیل نیرو هستند و با نابرابری دستمزد و نبود بیمه و خشونت جسمی دست به گریبانند پس بنابراین با مشکلات مضاعف تری به دلیل تبعیض رسمی و غیر رسمی جنسیتی از طرف کارفرما و قانون گذار روبرو هستند در صورتیکه زنان کارگر در حالت مساوی و به لحاظ کاری و شغلی نسبت به مردان حقوق کمتری می گیرند و تازه از اهرم حجاب نیز در محیط کار بعنوان حربه ای برای سرکوب کارگران زن استفاده می شود . خیلی از زنها سرپرست خانوار هستند و نا چارند با همین دستمزد بخور نمیر کار کنند و حتی کارفرمایان به دلیل قانون عدم محول کردن کار جسمی سخت به زنان را بهانه کرده و با این بهانه ها دستمزد کمتری به زنان می دهند ولی زنان کارگری هستند که در معرض بخار و حتی گرمای کوره های آجر پزی قرار می گیرند. سال ۸۸فقط آمار کارگران بیمه شده در محاسبات آماری منظور شد و بخش بزرگی از حوادث کاری حتی ثبت هم نشد پس بنابراین آماری دقیق از نابرابری دستمزد زنان کارگر و مردان در دست نیست. حداقل دستمزد کارگران در سال ۹۱به این صورت به تصویب رسید مبلغ ۳۸۹هزارو ۷۵۴هزارتومان. در صورتیکه با تورمی که به حالت صعودی بالا می رود و هر روز شتاب می گیرد با اعتراض فعالان کارگری روبرو می شود که زنان در این دوره سخت بیشتر آسیب می بینند و زیر این فشار می توان صدای خرد شدن استخوانهای آنها را بلندتر شنید. سال۸۹فقط ۲۲درصد زنان سهم حوادث شغلی بوده اند که نشان می دهد وضعیت وخیم زنان را از عدم ایمنی و حوادث شغلی ।زنانی هستند که در کارگاهای کوچک گلیم بافی و قالی بافی کار می کنند و حتی کارفرمایان آنها را از حق بیمه و خدمات پزشکی رایگان محروم می کنند که بیشتر انها در معرض دردهای استخوانی و عضلانی و بیماریهای پوستی قرار می گیرند با کوچکترین بحران اقتصادی برای نهادهای دولتی و خصوصی کارگران زن زودتر از مردها اخراج می شوند چون در حکومت اسلامی ایران همیشه زنان مورد تبعیض و آزار قرار می گیرند زنان کارگر هم از طرف دولت و همچنین کارفرمایان بدون هیچگونه حمایت دولتی و قانونی مورد ستم قرار می گیرند چون خود رژیم جمهوری اسلامی منشأ بی حقوقی و بی عدالتی و تبعیض در تمام عرصه های اجتماعی و حقوقی بین زنان و مردان می باشد به امید آن روز که زنان در تمام سطوح اجتماعی به برابری کامل با مردان در یک جامعه آزاد برسند.