طبقه کارگر و چپ انقلابی دو نیروی بالقوه درهم تنیده است

بهمن يوسفى
January 01, 2019

بهمن يوسفى : چپ پرولتری یک نیروی عظیم و بالقوه و قدرتمند جامعه ایران است که حاضر است قدرت اداری سیاسی کشور را در هر آن بدست بگیرد. نوبتی هم باشد نوبت چپ رادیکال انقلابی است

که به اعتبار طبقه کارگر قدرت را به دست بگیرد و دنیایی نوین برعکس آنچه که آلان موجود است درست کند. حضور همیشگی و مستمر طبقه کارگر و زحمتکش در میدان مبارزه علیه رژیم برای گرفتن حقشان و برآورد کردن خواستهایشان عقب نشینی به جناح راست و لیبرال و ارتجاعی جامعه نیز می باشد. چپ سوسیالیستی و کارگران و زحمتکشان و همچنین دیگر صنفهای شغلی تحت استثمار سرمایه داری یک سیاست و استراتژی را تعقیب می کنند ، آنهم از بین بردن نظام کهنه مذهبی- سرمایه داری و برقراری نظم نوین برابری و مساوات و فارغ از هر نوع استثمار.

چپ فقط به معنای احزاب و سازمانهای فعال و حرفه ای سوسیالیستی و کمونیست نیست، بلکه چپ بسیار فراتر و گسترده تر است و در بطن جامعه قرار دارد. چپ آلان شبحی است درون جامعه ایران. چپ درون کارگران کارخانه ها، درون دانشجویان و معلمان و پرستاران، درون بیکاران و معدن کاران و برقکاران و خبازان و رانندگان کامیونها وجود دارد. چپ درون جامعه آلان خیلی روشن تر و پیشرو تر و یک قدم جلوتر از احزاب سیاسی چپ است. این چپ کارگری در حین اعتصابات و اعتراضات خیابانی و زندان کشیدن و شلاق خوردن و حتی کشته دادن  در طی چهار دهه تجارب هنگفتی کسب کرده است. چپ درون ایران شعارها و سیاستها و دیدگاههای مستقل خود را دارد.

 شعارهای مطرح در اعتراضات بعد از جنبش دی ماه ۹۶ تاکنون شعارهای چپ و انقلابی و براندازانه است. شعارهای حق خواهانه، طبقاتی، شعارهای دل مردم و گرسنگان  و مال باختگان و بیکاران و تحقیر شدگان است. شعارهای نان، کار، مسکن ، حداقل دستمزد بر پایه نرخ تورم روز، کار برابر مزد برابر، امنیت شغلی، حق برخورداری از تشکلهای مستقل و شوراهای مستقل، حق بیمه بیکاری، کنترل تولید و نظارت بر کارهای مدیر و کارفرما توسط کارگران، مرگ بر دیکتاتور، شعارهایی نیستند که طبقه کارگر را به عنوان یک صنف مزدبگیر هدف قرار دهد و یا فقط از طرف کارگران مطرح شوند. اینها شعارها و خواستهای کل جامعه معترض و اقشار مختلف مزدبگیر بوده است.

نیروهای راست و اپوزیسیون راستگرا هم بر خلاف عقایدشان حالا شروع کرده اند که حرف از کارگران و زحمتکشان و ستمدیدگان می زنند و دفاع از حق رنجبران و طبقات پایین دست جامعه می کنند. هر چند که این اشک تمساح ریختنهای اپوزیسیون راست صوری است و اگر که روزی روزگاری به مسند قدرت برسند کاری بهتر از رژیم جمهوری اسلامی برای تهیدستان و کارگران ایران نخواهند کرد. این حرفها و موضع گیریها و پخش اخبار و اعتراضات کارگری برای این است که جزب نیرو کنند و توازن قوا را به نفع خودشان تغییر دهند.

جنبش طبقه کارگر و چپ پرولتری در طی چهار دهه حکومت خفقان و سرکوب عریان رژیم جمهوری اسلامی با تمام افت و خیزها هیچگاه عقب نشینی نکرده است و همیشه در پی گرفتن حق پایمال شده خود بوده است. آنقدر مبارزه کرده است و حق خواهی کرده است و حتی ضربه های سنگینی هم خورده است اما در برابر زور و اجحاف کمر خم نکرده است تا اینکه آلان توازن قوا را به نفع خود تغییر داده است و رژیم بجز سرکوب عریان کاری دیگر از دستش برنمی آید.

بهمن یوسفی ۱۱ دی ماه ۹۷