خود کشی کارگر نفت هویزه دردناک و تکاندهنده بود!

آذر کیمیا
June 22, 2020

خود کشی کارگر نفت هویزه دردناک و تکاندهنده بود!

در چند روز گذشته در میان انبوهی از خبر های تأسف آور مختلف که منتشر شد،خبر خودکشی کارگر نفت هویزه از همه دردناک تر بود. خبری آنچنان دردناک و تکان دهنده که خواندنش وجدان هر انسان با وجدانی را بایستی بدرد آورد و به فکر انداخته باشد. چرا باید کارگران که نفت و بنزین و معادن و همه ثروت کشور معصول رنج و تلاش و کار او است سهمش از این همه ثروت مرگ و ناچار شدن به روی آوری به خودکشی باشد؟. برای هر انسان با شرف و صاحب عقل و درایت پاسخ این پرسش ساده روشن است: بیگانگی و ضدیت این نظام و دولت با زندگی و منفعت و سرنوشت کارگران و همه کسانی که رنج میکشند علل اصلی وقوع این نوع فجایع است. عضاب وجدان انسان با وجدان زمانی بیشتر میشود که مطلع میشود کارگری در ثروتمند ترین کشور و استان  در آن کشور بخاطر نداری خودش را دار میزند. این گونه وقایع حکایت مکرر زندگی سخت و تحمل ناپذیر میلیون ها کارگر ایرانی در جمهوری اسلامی هستند.

 

 نه فقط بحران اقتصادی و بهانه "تحریم اقتصادی" و غیره که حتی در اوج "آرامش جزیره" نظام سرمایه داری و رشد تکنولوژی نیز سهم ما همین است که اکنون دریافت میکنیم. رشد سرمایه و تکنولوژی نیز بجای کمک به آسایش و رفاه و امنیت بهتر کارگران و جامعه،همواره به  کشتار و فقر و بیکاری باز هم بیشتر و  بلعیدن میلیون ها شغل و به  تعمیق هر چه بیشتر فاصله طبقاتی  منجر شده و میشود.  دوره کنونی کرونا بیش هر زمانی نشان داد  که از مهد دمکراسی امریکائی تا نظام اسلامی جمهوری اسلامی  نظام سرمایه داری چون گرگ وحشی به جان کارگر و مردم فقیر و به جان بازنشستگانی، که می بایست بعداز یک عمر کار کردن آخر زندگیشان را با آرامش و خوشبختی و سلامتی سپری کنند، افتاده است، و در راستائی بقای این نظام ضد انسانی تا کنون صدها میلیون را بیکار، ملیاردها انسان را گرسنه تر و صدها هزار را به کام مرگ کشانده است.

 

 در صورت تداوم این اوضاع، در صورت به میدان نیامدن کارگران و مردم قربانی شده دست این نظام  باید در انتظار نه تنها گسترش خودکشی ها که با موج بزرگتر بیکاری و فقر و یورش افسارگیسخته دولتها و سرمایه داران به طبقه کارگر و مردم زحمتکش شد. توازن قوا در مبارزه طبقاتی در جهان امروز، با وجود عمق بحران اقدصادی که دامن سرمایه داری را گرفته است، هنوز در یکی از بدترین شرایط به ضرر کارگران به سر می برد. و اولین تاثیر بیکاری کاهش در امد است، و کاهش در امد نه فقط یک فرد و یک خانواده بلکه کل جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. بیکاری و فقر یکی از معضلاتی است که توازن وتعادل جامعه را به هم می ریزد. این جوان یکی از هزاران افرادی است که در ماه های گذشته اقدام به خودکشی کرده است. متاسفانه امار خودکشی هراس از بیکاری و فقر دیگر مشقات ناشی از حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی و سرمایه داران در جوانان و کارگران و زحمتکشان در حال افزایش است. نا امیدی و داشتن اینده ای نامعلوم در بین کارگران و اقشار کم در امد هر روز رو به افزایش است. مبارزه و اعتراض ما متاسفانه همچنان پراکنده و ضعیف و غیر متحد است. اما باید این را هم دانست و به همه کارگران و جوانان کمک نمود که در چنین موقعیت قرار میگیرند از خود آسیب رسانی پرهیز کنند، و گفت به هیچ عنوان خودکشی راه حل صحیح مقابله با بیکاری و  فقر وشرایط سخت زندگی نیست، این اقدامات را هیچ دولت و سرمایه دار فاسد و دزدی را وادار به عقب نشینی نمیکند!، بلکه باید با مبارزه هدفمند و متشکل در مقابل این حکومت جانی و دزد و مستبد ضد کارگری و ضد انسانی که مسبب این شرایط اسفناک است ایستاد.

 

راه حل، صف آرائی کارگری-انقلابی  یک مبارزه متحد علیه دولت و شرایط حاکم است، راه حل، پی بردن هر چه بیشتر به  حقانیت راه حل  سوسیالیستی مبنی بر ضرورت فوری سرنگونی نظام ضد انسانی سرمایه داری و دولتهای حافظ آنها است، را‌ه حل فوری سرنگونی جمهوری اسلامی از راه قیام متحد و نقشه مند کارگران و زحمتکشان و به هدف استقرار یک نظام عاری از نابرابری، خشونت، فقر و گرسنگی، استثمار و استبداد سیاسی،اقتصادی، نظامی و دولتی است!، راه حل واقعی استقرار یک نظام شورائی و سوسیالیستی است!

 

منبع: شماره ١٢٧ نشریه سوسیالیسم امروز

 

--