به مناسبت چهل و یکمین سالگرد اعلام موجودیت راه کارگر

سازمان راه کارگر
June 22, 2020

                                        اعلامیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

 

               به مناسبت چهل و یکمین سالگرد اعلام موجودیت راه کارگر

 

 

چهارم تیر سالروز اعلام موجودیت "راه کارگر" است. دهها تن از کادرهای جنبش چپ در درون زندانهای رژیم پهلوی با جمعبندی از مواضع و عملکرد جنبش کمونیستی آنروز ایران، به مجموعه مواضعی رسیدند که به "خط چهار" معروف شد. خطوط کلی این گرایش عبارت بود از: مرزبندی با رفرمیسم حزب توده و وابستگی تمام عیار آن به شوروی – مرزبندی با تز مائوئیستی "سه جهان" و تز "سوسیال امپریالیسم" – مرزبندی با مشی چریکی جدا از مردم.

 

کادرها و زندانیان سیاسی معتقد به "خط چهار" عمدتا از فعالین سازمان چریکهای فدایی خلق، بخش مارکسیست سازمان مجاهدین خلق، گروه ستاره سرخ، گروه فلسطین و شماری از روشنفکران منفرد بودند. بعد از سرنگونی رژیم سلطنتی، این گرایش با انتشار سلسله کتابهایی، رسما در 4 تیر 1358 بنام "راه کارگر" اعلام موجودیت نمود و در آذر ماه همان سال نیز اقدام به انتشار هفته نامه راه کارگر کرد. این تشکل نوین چپ انقلابی ایران، علاوه بر مواضع قبلی، با صراحت تئوری شکست انقلاب 57 و نیز ماهیت ارتجاعی جمهوری اسلامی را نیز از بدو به قدرت رسیدن، طرح کرد و شعار تاریخی مارکس: انقلاب مرد، زنده باد انقلاب!! را بار دیگر در فضای سیاسی آنروز ایران پژواک داد و با انتشار سلسله جزواتی با عنوان: فاشیسم، کابوس یا واقعیت؟ سعی کرد ماهیت ارتجاعی، استبدادی، بورژوایی و فاشیستی رژیم اسلامی نوپا را به اثبات برساند.

 

متاَسفانه تشدید سرکوبهای سیاسی بعد از سی خرداد 60 فرصت کافی برای انکشاف بیشتر و رشد تشکیلاتی را نداد و بسیاری از رفقای ما به زندان افتادند و متجاوز از 200 نفر از آنها توسط جمهوری اسلامی در دهه خونین شصت اعدام شدند، از جمله 10 نفر از اعضای کمیته مرکزی سازمان که در میان آنها سه عضو دفتر سیاسی از جمله رفیق علیرضا شکوهی دبیر اول سازمان وجود داشتند.

 

راه کارگر علیرغم نقاط مثبت فراوان، از بدو شکل گیری، از کمبودها و اشتباهات سیاسی، نظری و تشکیلاتی متعددی رنج میبرد که متاسفانه دو انشعاب بزرگ را نیز در سالهای 67 و 88 بر ما تحمیل کرد. جدایی هایی که میشد با پذیرش حق گرایش نظری، پرهیز از سازمان تک صدایی و تعمیق مناسبات دمکراتیک تشکیلاتی، از آن حذر کرد. با این همه و علیرغم این انحرافات و کاستی ها، سازمان راه کارگر بویژه در یک دهه اخیر، سعی کرده هم در حوزه نظری و هم در حوزه تشکیلاتی، دائما به خانه تکانی بپردازد و ضمن وفاداری به رادیکالیسم انقلابی جنبش کمونیستی، به نقد همه جانبه استالنیسم و همه خوانش های غیردمکراتیک از سوسیالیسم از جمله پدیده های مخربی چون دولت ایدئولوژیک و "حزب – دولت" ... بپردازد و بیش از پیش به اهمیت دمکراسی مشارکتی و شورایی برسد و آنرا در پراتیک سازمانی، جاری و ساری کند. اصلاح و تکمیل و به روز کردن برنامه سازمان در کنگره 24 – تابستان 1398- تازه ترین اقدام ما در این راستا بوده است.

 

سازمان ما یکی از پیشروترین اساسنامه ها را ملاک فعالیت تشکیلاتی خود قرار داده است. کنگره حضوری سازمان هر ساله برگزار می شود که در آن اعضای دو نهاد منتخب یعنی کمیته مرکزی و کمیسیون نظارت... انتخاب می شوند. اعضای کمیته مرکزی بیشتر از دو دوره متوالی حق انتخاب شدن ندارند و در این نهاد، خبری از رئیس و لیدر و دبیر کل نیست، بلکه یک مسئول هماهنگی دارد که هر سه ماه یکبار تغییر میکند. برای تسهیل حضور زنان در نهادهای انتخابی "تبعیض مثبت" به نفع آنها وجود دارد و کمیته مرکزی به عنوان نهاد هماهنگ کننده حق تدوین سیاست جدید و سیاست گذاری ندارد. اعلام مواضع جدید سیاسی فقط در ید اختیار جمهور اعضاء است که از سه طریق: کنگره حضوری، مجمع عمومی اینترنتی و یا رفراندم (همه پرسی ایمیلی) متحقق می شوند. حق گرایش و فراکسیون کاملا برسمیت شناخته شده و برای عضویت در سازمان، لازم نیست کل برنامه سازمان مورد پذیرش قرار گیرد "مبانی کلی برنامه" که در انتهای اساسنامه سازمان درج شده، کافی است. در این سازمان هیچ عضوی را نمیتوان وادار به کاری کرد که با مواضع او مغایرت دارد فعالیتها و قبول مسئولیتها کاملا داوطلبانه است.

 

سازمان ما ضمن استقبال از وحدت نظری و حزبی با هر جریان کمونیستی که با آن به توافق برسیم، با جدیت برای پایان دادن به تفرقه و پراکندگی هم در جنبش کارگری و هم جنبش سوسیالیستی تلاش میکند و در تمام دوران فعالیت خود همواره در صدد فائق آمدن بر این معضل دیرینه چپ انقلابی ایران بوده است. در همین راستا است که سازمان ما در کنار پنج تشکل کمونیستی دیگر یعنی : اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری -حکمتیست، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت، اقدام به تشکیل "شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست" کرده است که در حال حاضر از طریق برگزاری سمینارها و آکسیونهای مشترک، موضعگیری جمعی در قبال حوادث سیاسی ایران و جهان از طریق انتشار اعلامیه و نیز ایجاد یک تلویزیون 24 ساعته ماهواره ای بنام "کومه له – شورا تی وی" فعال است و در پی گسترش آن نیز است.

 

ما با توجه به حساسیت اوضاع سیاسی ایران و بحران های تمام عیاری که جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری ایران را فرا گرفته است، اهمیت زیادی برای گسترش دامنه همکاری نیروهای چپ انقلابی ایران قائل هستیم، یعنی نیروهایی که برای آزادی و سوسیالیسم مبارزه میکنند و تمام کوشش خود را صرف سرنگونی رژیم اسلامی از طریق یک انقلاب اجتماعی و برای عبور از استبداد و سرمایه داری معطوف کرده اند. تبعا هنوز موانعی برای رشد این قطب انقلابی وجود دارد، اما با تاکید روی اشتراکات و بحث رفیقانه روی اختلافات و با پرهیز از سکتاریسم و ندیدن افق های بزرگتر میتوان در صحنه داغ جدال بدیل ها در ایران، وزن گفتمان سوسیالیستی را روز بروز بالا برد، بویژه در جنبش کارگری که همواره برای ما اهمیت پایه ای داشته است.

 

سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

 

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

 

تیر 1399 – ژوئن 2020