توصیه و تجارب !

توفیق پیرخضری
March 29, 2020

توصیه و تجارب !
شنیده ایم می گویند با آن سنگی که جلوپایت می اندازند پله کانی بساز برای پیشرفت , جمله مفیدی است .
بر همین اساس توصیه صمیمانه دوستانه برادرانه و نزدیک به شما هر کسی که این احساس را می پذیرد یا نمی پذیرد اینه که در این شرایط ناهنجار و خطر بیماری از دست ویروس کرونا چه می توان کرد بشنوید و فکر کنید.
اگر عملی و منطقی بیان شده بپذیرید .اگر نادرست و غیر عملی بیان شده نقد کنید ؟.
مگر نه بیستر اوقات مجبور به ماندن در منزل هستیم ؟ مگر نه که اکثرا اینترنت و تلفون در اختیار داریم .
پس گفتوگو های که با بستگان دور و نزدیک .دوستان و رفیقان فرصت نداشته ایم امروز انجام دهیم. ۲ مگه نه همه ما از دست کمی نادانی و رنج و کار نابرابر زمانه و سیستم گاه گاهی زود از کوره در میریم و با نزدیکتری های خودمان کلنجاربوجود میاریم ،با رفقای درین مان سر این سیاست وآن سیاست قهر می کنیم یا شاید هم گاهی از یکدیگر عصبانی شده ایم؟
فرصت خوبی برای ترمیم همه این آزارها می باشد . وقت کافی داریم تعصابت ملی ،دینی ،حزبی و گروهی خاور میانه ای را بر حقیقت ترجیح ندهیم .
بتوانیم گفتگو کنیم و سالم زندگی کنیم .جدلهای بی خاصیت بوجود آمده و از زیر بار گفتگو در رفتن بسرآمده و فرصت خوبی برای گفتگو سالم می باشد.
خیلی کارهای دیگه که فرصت نکردیم انجام دهیم ،برای مثال تعمیرات منزل یا لوازم مورد نیاز ،نظافت و پاکیزگی منزل با همکاری دیگر اعضای خانواده یا فردی که من شخصا اغلب برای کارهای تعمیراتی و نظافت فردی عمل می کنم .
در ثانی با همان امکانات کم می شود یاد بگیریم پخت و پز بهتر را ,این شرایط را اگر جدی بگیریم نباید در صف نانواخانه ایستاد در منزل نان درست کنیم بسیار ساده و عملی بر ای همه ممکن است .
شاید چند بار درست در نیا اما بلاخره یاد می گیریم .
از همه مهمتر نباید نباید نباید صدها بار تکرار می کنم و بارها از همان روزهای اول شیوع کرونا گفته ام نباید هم و غم ما به مسئله کرونا گره بخوره . رعایت اصول بهداشت و مراقبتهای لازم کافی است هر لحظه به ان فکر کردن درست نیست . درایران شایع است اگر کسی با ویرس کرونا آلوده شود برای همیشه ریه هایش از کار می افتد ،این موضوع سبب بوجود آمدن اظطراب و وحشت در جامعه شده .
با هر کسی در ایران صحبت می کنی از اظطراب و دیپرشن صحبت می کنند نگرانند که مبتلا شوند ( حق دارند ) اما نه به قمیت زندگی روزمره و خواب و خیال فکر کردن به کرونا .
این را میشود فهمید در ایران بعلت استفاده غیر معقول از قلیان ،سیگار ،مواد مخدر وضعیت ریه و قلب و سایر اعضای بدن اذمهای که مواظب خود و دیگران نبوده و نیستند ویران شده است، در عین حال وضعیت اقتصادی و بهداشتی و درمانی فلج است .
حق دارند نگران باشند اما باز امید هست و اهمین امروز از همه آن خرابکاریها دست کشیدن یک پله ترقی است .
ناگفته نماند در کشورهای اروپایی نیز بخش کمی از مردم بیش از آنچه که نگران خود کرونا باشند با وحشت از نگرانی که نباید در وجود خود جای دهند زندگی می کنند .
در کشور سوئد زندگی می کنم و روز مره با صدها نفر سر و کار دارم ،در همین شرایط خطر ویروس کرونا من هم مانند هزاران شاید میلیونها انسان در مراکز درمانی ، خدماتی ، ترانسپورت یا حمل ونقل. مدارس و غیره مشغول کار هستم آدمهای نگران و آذمهای که اصولی تر فکر می کنند می بینم ،اگر چه فاصله گفتگو ها خیلی بیشتر شده آدما حدواد دو متر با فاصله از یکدیگر قرار می گیرند .
کسی دست نمی دهد ( همیشه از دست دادن وروبوسی راضی نبوده ام ) خیلی خوشحالم که حتی دست دادن هم نمانده .
اما آدمهای که نگرانی بیش از حد دارند حتی حالت عصبانیت در وجودشان می بینی اگر سوالی از مسیری را داشته باشند متفاوت بیان می کنند آدمهای نگران و حشت زده عصبی و آدمهای منطقی کماکان مهربان اما با راعایت فاصله می پرسند فلان مسیر را .
درگیر جنگی هستیم که دشمن را با میکروسکوپ هم نمیشه دید ،روحیه و اراده مثبت لامزه زندگی روزمره است .
در سنگری علیه دشمن قرار داریم که نباید وحشت داشته باشیم ،در غیر این صورت دشمن نرسیده ولی از ترس آمدن دشمن دچار اظطراب و و حشت می شوی بسیار ساده اسیر می شوی .
توفیق پیرخضری